Τετάρτη 29 Ιανουαρίου 2014

Το φυτικό βασίλειο σφύζει ζωής



H Μimosa pudica μαθαίνει και θυμάται, όπως και τα ζώα. Και όλα αυτά χωρίς να διαθέτει εγκέφαλο

Σίδνεϊ
Είναι δυνατόν ένα φυτό να μαθαίνει και να θυμάται αφού δεν διαθέτει εγκέφαλο; Και όμως είναι, όπως υποστηρίζουν ερευνητές του Πανεπιστημίου της Δυτικής Αυστραλίας και του Πανεπιστημίου της Φλωρεντίας στην Ιταλία. Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι ένα φυτό που ανήκει στην οικογένεια των μπιζελιών και αποκρίνεται στο άγγιγμα έχει μάθει ότι οι σταγόνες του νερού δεν είναι επιβλαβείς για την επιβίωσή του και μάλιστα διατηρεί αυτή τη γνώση επί εβδομάδες.

Η νέα μελέτη μαρτυρεί ότι τα φυτά μαθαίνουν σημαντικές για την επιβίωσή τους λεπτομέρειες και την ίδια στιγμή... διδάσκει στους ειδικούς - και όχι μόνο - να δουν τη χλωρίδα με άλλο μάτι.

Το φυτό-«καλός μαθητής»

Το φυτό-«καλός μαθητής» ονομάζεται Mimosa pudica και είναι επίσης γνωστό ως ευαίσθητο φυτό ή μιμόζα-μη μου άπτου. Κατάγεται από τη Βραζιλία, την Ινδία και το Εκουαδόρ και τα άνθη του σχηματίζουν μικρές χνουδωτές μπάλες με χρώμα συνήθως ροζ ή μοβ. Όσο για την ευαισθησία του, αυτή έγκειται στο ότι τα φύλλα του διπλώνονται σε κάθε άγγιγμα και αν μάλιστα κάποιος τα αγγίξει με λίγο περισσότερη δύναμη, οι μίσχοι λυγίζουν και αυτά πέφτουν. Οι κινήσεις αυτές ονομάζονται σεισμογενείς μετακινήσεις (αφορούν αντίδραση στον φυσικό κραδασμό). Παράλληλα τα φύλλα του Mimosa pudica κλείνουν τη νύχτα και ξανανοίγουν με το φως του ήλιου, υποτασσόμενα σε κινήσεις γνωστές ως νυκτογενείς μετακινήσεις.

Αυτές οι κινήσεις προκαλούνται όταν συγκεκριμένες περιοχές των φυτικών κυττάρων χάνουν την ωσμωτική πίεση - πρόκειται για τη δύναμη που ασκείται στα κυτταρικά τοιχώματα από το νερό εντός των κυττάρων. Όταν το φυτό... ενοχλείται, περιοχές του μίσχου του εκλύουν χημικά όπως ιόντα καλίου, τα οποία και ωθούν το νερό έξω από τα κύτταρα. Έτσι προκαλείται απώλεια της πίεσης και τελικώς κατάρρευση των φυτικών κυττάρων.

Όχι απλές ανακλαστικές κινήσεις

Οι ειδικοί από το Πανεπιστήμιο της Δυτικής Αυστραλίας σε συνεργασία με τον καθηγητή Στέφανο Μανκούζο του Πανεπιστημίου της Φλωρεντίας ανακάλυψαν ότι αυτές οι κινήσεις του φυτού δεν είναι απλώς ανακλαστικές.

Οι ερευνητές εξέτασαν τη βραχυπρόθεσμη και τη μακροπρόθεσμη «μνήμη» του Mimosa pudica σε περιβάλλοντα με πολύ καθώς και με λίγο φως ρίχνοντας επανειλημμένως νερό σε φυτά του συγκεκριμένου είδους μέσω μιας ειδικής συσκευής προκειμένου να διερευνήσουν την απόκρισή τους.

Όπως είδαν, τα φυτά σταμάτησαν να μαζεύουν τα φύλλα τους μόλις έμαθαν ότι το νερό δεν αποτελούσε απειλή για την επιβίωσή τους. Μάλιστα, σύμφωνα με δημοσίευση στο επιστημονικό έντυπο «Oecologia», τα Mimosa pudica αποκτούσαν αυτή την επίκτητη συμπεριφορά μέσα σε δευτερόλεπτα και, όπως συμβαίνει και με τα ζώα, η μάθηση ήταν ταχύτερη σε συνθήκες λίγου φωτός.

Μνήμη επί εβδομάδες

«Το πιο αξιοσημείωτο είναι ότι τα συγκεκριμένα φυτά μπορούσαν να θυμηθούν αυτό που είχαν μάθει επί αρκετές εβδομάδες, ακόμη και όταν οι περιβαλλοντικές συνθήκες είχαν αλλάξει» γράφουν οι ερευνητές.

Σύμφωνα με τα νέα ευρήματα, τα «ευαίσθητα φυτά» είναι σε θέση να μάθουν και να θυμηθούν όπως και τα ζώα, χωρίς όμως να διαθέτουν εγκέφαλο.

Παρ' ότι οι επιστήμονες δεν είναι σίγουροι ποιος μηχανισμός κάνει το Mimosa pudica να μαθαίνει και να θυμάται, εκτιμούν ότι αφορά ένα δίκτυο σηματοδότησης που βασίζεται στο ασβέστιο εντός των κυττάρων του φυτού - πρόκειται για ένα δίκτυο του οποίου η λειτουργία προσομοιάζει με εκείνη που εμπλέκεται στη διαδικασία μνήμης των ζώων.

Η νέα μελέτη αλλάζει ριζικά τον τρόπο με τον οποίον οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται τα φυτά καθώς και τα όρια μεταξύ φυτών και ζώων. Και αυτό διότι μέχρι σήμερα εκτιμούσαμε ότι η μάθηση αποτελεί «προνόμιο» μόνο των οργανισμών που διαθέτουν νευρικό σύστημα. Τελικώς η φύση αποδεικνύει ότι έχει πολλά ακόμη να διδάξει στα... εγκεφαλικά όντα που συχνά την κακοποιούν.

Τα φυτά «μιλούν» μεταξύ τους
Προηγούμενη μελέτη του καθηγητή Ρίτσαρντ Κάρμπαν από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας έδειξε ότι τα φυτά επικοινωνούν μεταξύ τους προκειμένου να προστατευθούν από τους εχθρούς.

«Τα φυτά έχουν πολύ πιο εξελιγμένη και εκλεπτυσμένη συμπεριφορά από ό,τι φανταζόμαστε» σημείωσε ο καθηγητής Κάρμπαν, η μελέτη του οποίου δημοσιεύθηκε το 2009 στο επιστημονικό έντυπο «Εcology Letters».

Σύμφωνα με εκείνη τη μελέτη την οποία ο ίδιος ο «πατέρας» της χαρακτήρισε «αμφιλεγόμενη», τα φυτά... κουβεντιάζουν στέλνοντας χημικά σήματα μέσω του αέρα και προειδοποιώντας τους γείτονές τους σχετικά με την ύπαρξη πεινασμένων θηρευτών. Όταν ο γείτονας «ακούσει» το μήνυμα αυξάνει τις άμυνές του ενάντια σε εχθρούς όπως οι ακρίδες και οι κάμπιες.

Προκειμένου να καταλήξει στα συμπεράσματά του ο ειδικός μελέτησε ένα είδος θάμνου που ενδημεί στις δυτικές ΗΠΑ (sagerbrush bush). Χρησιμοποίησε ψαλίδι ώστε να κόψει φύλλα και μίσχους από τέτοιους θάμνους προκαλώντας τους καταστροφές αντίστοιχες με εκείνες που τους προκαλούν οι ακρίδες.

Στη συνέχεια φύτεψε κάποια φυτά που είχαν υποστεί βλάβες μαζί με κάποια που δεν είχαν υποστεί καμία βλάβη σε ένα χωράφι και μέτρησε τα επίπεδα θήρευσης στους γείτονές τους. Όπως προέκυψε, τα φύλλα των φυτών που κοντά τους είχαν «ψαλιδισμένους» γείτονες παρουσίαζαν και τις μικρότερες καταστροφές εξαιτίας επίθεσης ακρίδων, γεγονός που σημαίνει ότι είχαν λάβει σήμα από τα «πληγωμένα» φυτά και είχαν προετοιμαστεί κατάλληλα ώστε να αντιμετωπίσουν τον εχθρό.

Η δρ Μόνικα Γκαλιάνο, ερευνήτρια στο Κέντρο Εξελικτικής Βιολογίας του Πανεπιστημίου της Δυτικής Αυστραλίας, που ήταν και πρώτη συγγραφέας της νέας μελέτης, δημοσίευσε πρόσφατα μια άλλη μελέτη που δείχνει ότι τα φυτά μπορούν να «συνομιλήσουν» με χρήση ήχων.

Βήμα Science
Newsroom ΔΟΛ

Δευτέρα 27 Ιανουαρίου 2014

Ένα στοχευμένο τέλος στο έργο ; ...



Εδώ και μήνες, οι “νταβατζήδες” που περνούσαν γενεές 14 τον ΣΥΡΙΖΑ ξαφνικά τον θέλουν κυβέρνηση. Όχι, δεν είναι “μυστήριο”. Οι βαρόνοι θεωρούν ότι κρατούν πλέον αρκετά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ (ενδεικτική η περίπτωση Σταθάκη), γεγονός που θα λειτουργήσει αποτρεπτικά στην ενδεχόμενη “βλάβη συμφερόντων τους”.
Η αλήθεια είναι ότι ο Τσίπρας ακροβατεί μεταξύ των “επενδυτών” και κάποιων γραφικών απολειφαδιών της εποχής Αλαβάνου, τότε που το κόμμα λειτουργούσε ως παρακράτος του Παπανδρέου (εποχή Καραμανλή). Το πρόβλημα λοιπόν δεν είναι οι “συνιστώσες” που αρθρώνουν διαφορετική άποψη, αλλά αυτοί που παριστάνουν τους εν δυνάμει υπουργούς και ασκούν υψηλές δημόσιες σχέσεις. Οι τοκογλύφοι της Τρόικας εύχονται να δουν έναν Τσακαλώτο ή έναν παλιμπαιδίζοντα απολύτως διαχειρίσιμο Μηλιό στην κυβέρνηση, από ότι έναν Παναγιώτη Λαφαζάνη, έναν Ρούντι Ρινάλντι, ανθρώπους ακέραιους και ιδεολόγους.
Όλα λοιπόν θα εξαρτηθούν από το πόσο ευάλωτος θα αποδειχθεί ο Αλέξης Τσίπρας σε αυτές τις πιέσεις. Αυτό που επίσης δεν πρέπει να προκαλεί εντύπωση είναι πως οι “χρυσαυγοφάγοι” εκδότες προωθούν ένα τέτοιο σχέδιο που νομοτελειακά θα κάνει την Χρυσή Αυγή αξιωματική αντιπολίτευση. Ένα δώρο άνευ προηγουμένου σε αυτό που υποτίθεται ότι πολεμούν. Είναι γεγονός πως η συγκυβέρνηση ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ είναι το ιδανικό σενάριο για την Χρυσή Αυγή, αφού αυτόματα δημιουργεί ένα δίπολο που στο παραμικρό “ατύχημα” θα την φέρει στην εξουσία.
Εδώ υπάρχουν κάποιες θεωρίες συνωμοσίας από το 2010, σύμφωνα με τις οποίες το καταληκτικό σενάριο του μνημονίου είναι όντως ο εθνικός διχασμός και μία κυβέρνηση τύπου Γούναρη ή Ιωαννίδη για να “τελειώσει το έργο”. Σε αυτό συντείνουν και απόψεις που λένε “δεν είναι δυνατόν να θέλουν να πολεμήσουν την Χρυσή Αυγή και να αφήνουν στο απυρόβλητο τους καθοδηγητές της που σήμερα βρίσκονται στην κυβέρνηση”.
Οι νταβατζήδες πάντως έχουν αποδείξει πως δεν δίνουν δεκάρα για την πατρίδα και τον λαό. Ως αρχιτέκτονες της καταστροφής, ακόμα και το πιο ακραίο σενάριο δεν πρέπει να θεωρείται “άκρατη συνωμοσιολογία”.

http://olympia.gr

Κυριακή 26 Ιανουαρίου 2014

Όταν οι μνήμες επιβιώνουν...



Το παγκόσμιο ενδιαφέρον έχουν προκαλέσουν οι ικανότητες ενός 6χρονου παιδιού από τη Σκωτία, το οποίο οραματίζεται γεγονότα και καταστάσεις που ανήκουν σε άλλη εποχή.
Ο λόγος για τον Κάμερον Μακόλεϊ, ο οποίος το 2003 σε ηλικία μόλις 3 ετών άρχισε να μιλάει για μία οικογένεια, έναν τόπο και ένα άσπρο σπίτι που ποτέ δεν είχε δει. Μάλιστα, το μικρό παιδί περιέγραφε στους γονείς του μία άλλη μητέρα με μακριά και καστανά μαλλιά, τα αδέλφια του, ένα λευκό σπίτι μπροστά στη θάλασσα, ένα μαύρο αυτοκίνητο, και έναν πατέρα που σκοτώθηκε σε τροχαίο δυστύχημα.
«Ο καιρός περνούσε και ο Κάμερον μάς περιέγραφε συνεχώς περιστατικά με λεπτομέρειες με την άλλη οικογένεια και υποστήριζε ότι είχε γεννηθεί στο νησί Μπάρα της Κορνουάλης» είχε δηλώσει στο παρελθόν η 42χρονη μητέρα του μικρού αγοριού.
«Άρχισε να παραπονιέται πως εμείς έχουμε ένα μπάνιο, ενώ το άλλο σπίτι είχε τρία, ενώ μας έλεγε συνεχώς ότι δεν πρέπει να φοβόμαστε τον θάνατο, γιατί ξαναγυρίζουμε κάποια στιγμή» ανέφερε η μητέρα του!
Η επιμονή του μικρού για να δει την πρώτη του οικογένεια και τα κλάματα του, ανάγκασε τη μητέρα του να βρει και να ενημερώσει τον διευθυντή της Κλινικής Παιδικής Ψυχιατρικής του Πανεπιστημίου της Βιρτζίνια με ειδικότητα στις μετενσαρκώσεις να τους συνοδεύσει μαζί με μία κάμερα στο νησί Μπάρα.
Με το ταξίδι τους στο νησί Μπάρα, πράγματι βρήκαν το άσπρο σπίτι με τα τρία μπάνια ακριβώς έτσι όπως το περιέγραφε ο Κάμερον. Το σπίτι είχε εγκαταλειφθεί και μετά από έρευνα στο ληξιαρχείο βρήκαν πως η οικογένεια που περιέγραφε ο μικρός είχε ζήσει στο άσπρο σπίτι πριν πολλά χρόνια.
Ο 6χρονος είδε τις φωτογραφίες της οικογένειας και αναγνώρισε τα πάντα μέχρι το μαύρο αυτοκίνητο και αυτό για το οποίο μιλούσε συνέχεια, το σκυλί με τις βούλες.
Η μητέρα του είπε πως «ο Κάμερον έλαμπε από χαρά» και μετά όταν πια γύρισαν στο σπίτι τους, ο μικρός ησύχασε κι έγινε πια πολύ ήρεμος».

Σχετικό βίντεο εδώ:
http://www.youtube.com/watch?v=2Wh0OsVtdeE

Κυριακή 19 Ιανουαρίου 2014

Η υπέρβαση του θανάσιμου εναγκαλισμού των φαρμακευτικών εταιριών, στην αναζήτηση θεραπείας του καρκίνου


Το παρακάτω κείμενο δημοσιεύθηκε πριν μερικά χρόνια στο newsletter της ιστοσελίδας του David Icke στη διεύθυνση http://www.davidicke.com, με τον τίτλο The killing machine … called « modern medicine ». Ο David Icke, με αφορμή την περιπέτεια υγείας του φίλου και γνωστού του Brian Haw, ξεσπαθώνει εναντίον του ιατρικού κατεστημένου και των φαρμακοβιομηχανιών βγάζοντας τα άπλυτα τους στη φόρα. Και αυτά που έχει να τους προσάψει δεν είναι λίγα! Οι πιο υποψιασμένοι δεν θα εκπλαγούν και ιδιαίτερα αλλά όσοι δεν έχουν εμβαθύνει στην έρευνα για ιατρικές απάτες και βρομιές θα πέσουν απ’ τα σύννεφα με αυτά που θα διαβάσουν. Έχω διατηρήσει το περισσότερο φωτογραφικό υλικό που συνόδευε το πρωτότυπο κείμενο.

Γιατί αυτοί οι βαθύτατα διαταραγμένοι « άνθρωποι » θα προτιμούσαν να πεθαίνουμε μαζικά παρά να θεραπευτούμε χρησιμοποιώντας μια εναλλακτική θεραπεία και γιατί έχουν δημιουργήσει το μύθο της χοληστερόλης και το φόβο του ήλιου για να βλάψουν το σώμα και την καρδιά – και τόσα άλλα.

Γεια σε όλους …
Καθώς ταξίδευα και έβγαζα ομιλίες στην Αμερική τον Οκτώβρη, έλαβα ένα μήνυμα να επικοινωνήσω με τον Brian Haw, τον ακτιβιστή για την ειρήνη που ξεκίνησε μια διαμαρτυρία 24 ώρες το 24ωρο και 7 μέρες την εβδομάδα έξω απ’ το κτίριο της Βουλής στο Λονδίνο το 2001 για να τονίσει από τότε τη σφαγή και τον πόνο των παιδιών που σκοτώθηκαν και ακρωτηριάστηκαν στους πολέμους στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ και για να δείξει τη φρίκη που προκαλεί η χρήση του απεμπλουτισμένου ουρανίου.
Η αφοσίωση του στον αγώνα του είναι πραγματικά το κάτι άλλο. Κάθεται βρέξει χιονίσει στην πλατεία απέναντι απ’ την είσοδο της Βουλής αντιμετωπίζοντας τις επιθέσεις των τραμπούκων και της αστυνομίας ( που πολύ συχνά είναι το ίδιο πράγμα).
Πολλές φορές τον έχουν συλλάβει, τον έχουν κακοποιήσει, τον έχουν απειλήσει καθώς συνέχεια αντιστέκεται στις προσπάθειες της κυβέρνησης για την εκδίωξη του. Τα μέλη της κυβέρνησης του Tony Blair αισθάνθηκαν τόσο άβολα με την διαμαρτυρία του Brian Haw που γινόταν μπροστά στα μούτρα τους σε σημείο που ψήφισαν νέους νόμους για να τον διώξουν. Όμως οι νόμοι δεν μπορούσαν να έχουν αναδρομική ισχύ και έτσι ο Brian παρέμεινε στην πλατεία.

Έχω επισκεφτεί τον Brian μερικές φορές τα τελευταία χρόνια και έχουμε κουβεντιάσει για τις εξελίξεις. Σε πολλά πράγματα οι απόψεις μας δε συγκλίνουν αλλά αυτό δεν έχει σημασία. Πάντα θαύμαζα την αφοσίωση του και τη δύναμη του χαρακτήρα του γιατί τραβάει το δρόμο του ότι κι αν προκύψει και είναι πραγματικά εξοργισμένος με αυτό που γίνεται στο όνομα μας στο Ιράκ και το Αφγανιστάν.
Έτσι στεναχωρήθηκα πολύ όταν πήρα το μήνυμα για τον Brian στην Αμερική που έλεγε ότι ήταν στο νοσοκομείο στο Λονδίνο με καρκίνο των πνευμόνων και ότι έπρεπε να επικοινωνήσω μαζί του.
Επέστρεψα πίσω δια μέσω Λονδίνου για να πάω στην επόμενη εκδήλωση στην Ευρώπη όπου θα μιλούσα και μόλις κατέβηκα απ’ το αεροπλάνο κατευθύνθηκα αμέσως προς το νοσοκομείο κοντά στο κτίριο της Βουλής για να δω τον Brian.
Αυτό που μου έκανε τρομερή εντύπωση ήταν πως παρά τη διάγνωση η έννοια του Brian ήταν το πως θα επιστρέψει στη θέση του στην πλατεία το συντομότερο δυνατό.
Του είχαν πει ότι έπασχε από καρκίνο των πνευμόνων που ήταν « εγχειρήσιμος ». Αλλά ο όρος «εγχειρήσιμος », όπως προέκυψε στη συνέχεια, σήμαινε ότι μπορούσε να γίνει αφαίρεση του πνεύμονα και μετά άλλαξαν γνώμη επειδή είπαν ότι ο άλλος πνεύμονας δεν ήταν αρκετά δυνατός για να τα καταφέρει μόνος του. Καθώς καθόμουν δίπλα του, ένας νεαρός γιατρός ήρθε και άρχισε να μιλάει για μια επέμβαση που θα εμπόδιζε τον όγκο να φράξει την τραχεία και μετά πρότεινε τη συνηθισμένη θεραπεία που ακολουθεί την επέμβαση – τη χημειοθεραπεία.
Τα φάρμακα της χημειοθεραπείας είναι δηλητήρια που σκοτώνουν τα κύτταρα, όχι απλά τα καρκινικά κύτταρα αλλά όλα τα κύτταρα, συμπεριλαμβανομένων και των κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος. Το ζήτημα είναι το αν τα φάρμακα θα σκοτώσουν τα καρκινικά κύτταρα προτού καταστρέψουν αρκετά υγιή κύτταρα και οδηγήσουν το σώμα στο θάνατο. Και ακόμα και αν μερικές φορές υπάρχει επιτυχία, η χημειοθεραπεία θα έχει καταστρέψει αρκετά κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος με αποτέλεσμα ο ασθενής να είναι πολύ πιο επιρρεπής στο να αναπτύξει περισσότερους καρκίνους και αρρώστιες που κανονικά ένα υγιές ανοσοποιητικό σύστημα θα αντιμετώπιζε.
Ο Brian απέρριψε τη χημειοθεραπεία και ήθελε να ακολουθήσει την εναλλακτική θεραπεία που βασίζεται στο έργο του Ιταλού ογκολόγου Tullio Simoncini, « Cancer Is A Fungus … And It Is Curable » ( σ.τ.μ. Ο Καρκίνος Είναι Μύκητας … Και Θεραπεύεται ) το οποίο έχω αναφέρει στο newsletter μου.

Ο Simoncini ήταν ένας κορυφαίος χειρούργος-ογκολόγος στην Ιταλία που είχε κουραστεί να βλέπει παιδιά να πεθαίνουν όχι απλά απ’ τον καρκίνο αλλά απ’ τη χημειοθεραπεία και την ακτινοθεραπεία. Στα βιβλία μου το περιγράφω ως « Dying to be cured » ( σ.τ.μ. Πεθαίνεις για να θεραπευτείς ).
Σκέφτηκε ότι έπρεπε να υπάρχει κάποιος καλύτερος τρόπος θεραπείας και άρχισε να επανεξετάζει την ασθένεια του καρκίνου απ’ το μηδέν και χωρίς προκαταλήψεις σχετικά με το τι ήταν και πως μπορούσε να νικηθεί.
Η έρευνα που ακολούθησε και η εμπειρία του στο χώρο της ογκολογίας και της χειρουργικής τον οδήγησαν στην ανακάλυψη ότι ο καρκίνος προκαλείται από ένα μύκητα γνωστό ως Candida. Σχεδόν όλοι έχουν Candida, έναν οργανισμό που μοιάζει με ζυμομύκητα, αλλά αυτό δεν αποτελεί πρόβλημα γιατί το ανοσοποιητικό σύστημα τον ελέγχει. Το πρόβλημα παρουσιάζεται μόνο όταν το ανοσοποιητικό σύστημα βρίσκεται σε καταστολή και είναι εξασθενισμένο (από το άγχος, τα φάρμακα, τα ναρκωτικά, τα συντηρητικά τροφίμων, την ηλεκτρομαγνητική μόλυνση κτλ. ή αλλιώς τη «σύγχρονη ζωή »). Τότε η Candida μεταμορφώνεται σε έναν ισχυρό μύκητα που μπορεί να βγει εκτός ελέγχου και να κατακλύσει το σώμα και τα όργανα του.
Το ανοσοποιητικό σύστημα αντιδρά με πανικό σε αυτή την εξάπλωση του μύκητα κατασκευάζοντας κυτταρικά τοιχώματα ή φράγματα – τα οποία είναι γνωστά ως « καρκινικοί όγκοι » – για να προστατέψει το σώμα απ’ την επίθεση των μυκήτων.
Αυτό δεν είναι τόσο μια κυτταρική δυσλειτουργία όσο μια απελπισμένη προσπάθεια αναχαίτισης της επίθεσης του μύκητα. Όταν τμήματα του μύκητα αποσπώνται και κατακλύζουν άλλα μέρη του σώματος, το ανοσοποιητικό σύστημα αντιδρά με τον ίδιο τρόπο και έτσι έχουμε αυτό που ονομάζεται δευτερεύων καρκίνος.
Μπορείς να δοκιμάσεις να αφαιρέσεις τη ρίζα του προβλήματος χειρουργικά αλλά αν ο μύκητας είναι ακόμα ενεργός θα επιστρέψει απλά κάπου αλλού. Γι’ αυτό το ποσοστό επιβίωσης για ασθενείς με καρκίνο των πνευμόνων στο Ηνωμένο Βασίλειο πχ. είναι μόλις 29.7% μετά από ένα χρόνο και 8.8% μετά από πέντε χρόνια.
Ο Simoncini ξεκίνησε την ανακάλυψη του όταν αναρωτήθηκε γιατί υπήρχαν πάντα λευκές μπαλίτσες γύρω απ’ τον καρκινικό όγκο όποτε έκανε εγχείρηση σε καρκινοπαθείς. Και τότε συνειδητοποίησε γιατί συνέβαινε αυτό.

Η Candida στους καρκινικούς όγκους, είναι λευκή.
Πριν λίγους μήνες μοιράστηκα με τον Tullio Simoncini μια ημερήσια παρουσίαση που είχε οργανωθεί απ’ τον Mike Lambert της κλινικής Shen ένα δρόμο πιο κάτω απ’ το σπίτι μου και ο Tullio με εντυπωσίασε βαθύτατα ως άνθρωπος και ως επιστήμονας. Έχει πάθος να βοηθάει ανθρώπους που δεν θα χρειαστεί να πεθάνουν αν φροντιστούν όπως πρέπει και ακολουθήσουν θεραπευτική αγωγή με μια από τις ισχυρότερες αντιμυκητιακές ουσίες στον πλανήτη – τη διττανθρακική σόδα ( σ.τ.μ. δηλαδή τη μαγειρική σόδα ) , ναι αυτό το πράγμα που μπορείς να αγοράσεις στο σούπερ μάρκετ δίνοντας ένα γελοίο ποσό.
Πως μπορεί το βασικό συστατικό του μπέικιν πάουντερ να σκοτώνει τον καρκίνο; Είναι απίστευτα αποτελεσματικό στο να σκοτώνει το μύκητα Candida και όταν αυτό συμβαίνει, το ανοσοποιητικό σύστημα διαλύει το κυτταρικό φράγμα – τον όγκο – γιατί δε χρειάζεται πλέον.
Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι γνώριζαν για τις θεραπευτικές ιδιότητες των αντιμυκητιακών ουσιών και Ινδικά βιβλία γραμμένα πριν από χιλιάδες χρόνια πραγματικά συνιστούν αυτές με τη μεγαλύτερη δραστικότητα για τη θεραπεία του καρκίνου. Επειδή ο καρκίνος δε μπορεί να υπάρξει σε ένα αλκαλικό περιβάλλον – ο μύκητας μπορεί να υπάρξει μόνο σε ένα όξινο περιβάλλον και υπάρχει τόσος καρκίνος τριγύρω επειδή η διατροφή και ο τρόπος ζωής έχουν κάνει τα σώματα των ανθρώπων απίστευτα όξινα. Ακόμα και το άγχος και τα αρνητικά συναισθήματα εμφανίζονται χημικά ως οξέα στο σώμα.

Τι είναι η διττανθρακική σόδα; Μια ισχυρή αλκαλική ουσία.
Η αλκαλοποίηση του σώματος αυξάνει επίσης την παροχή του οξυγόνου στην πληγείσα απ’ τον καρκίνο περιοχή και ο καρκίνος δε μπορεί να επιβιώσει σε μια ατμόσφαιρα πλούσια σε οξυγόνο. Η διττανθρακική σόδα είναι πολύ πιο αποτελεσματική από τα αντιμυκητιακά φάρμακα και έχει ένα άλλο φοβερό πλεονέκτημα – οι μύκητες δε μπορούν να μεταλλαχθούν ώστε να αναπτύξουν νέα στελέχη με ανοσία σ’ αυτή όπως μπορεί να συμβεί με τα άλλα φάρμακα.
Στην παρουσίαση του Simoncini είδα εντυπωσιακές φωτογραφίες από το στάδιο πριν τη θεραπεία και μετά απ’ αυτή και παρακολούθησα ένα πλήθος ανθρώπων που είχαν να διηγηθούν επιβλητικές ιστορίες για τις « θαυματουργές » θεραπείες τους και την ανάρρωση τους ακόμα κι από προχωρημένα στάδια του καρκίνου.
Έναν Αμερικάνο τον έστειλαν στο σπίτι του απ’ το νοσοκομείο και του είπαν απλά να απολαύσει το χρόνο που του απέμενε γιατί δε γινόταν τίποτα, αλλά όταν πέτυχε τυχαία το Simoncini στο διαδίκτυο και πήγε για θεραπεία στην Ιταλία επέστρεψε στο νοσοκομείο για να ξεκαθαρίσει τα πράγματα. Μία κυρία μίλησε για το πως θεραπεύτηκε από τον καρκίνο του μαστού μέσα σε επτά μέρες. Ο ίδιος γνωρίζω ότι πάρα πολλοί άνθρωποι έχουν δει τους καρκίνους τους να εξαφανίζονται έπειτα από τη θεραπεία του Simoncini και άλλοι γιατροί έχουν αρχίσει να ακολουθούν το παράδειγμα του, αν και πάντα κάτω από τις τρομερές πιέσεις των ιατρικών οργανισμών και των κυβερνητικών αρχών που χρηματοδοτούνται και ελέγχονται απ’ τα καρτέλ των φαρμακευτικών εταιρειών που θέλουν να συντρίψουν οποιαδήποτε εναλλακτική θεραπεία πάει κόντρα στο νυστέρι, τη χημειοθεραπεία και την ακτινοθεραπεία.
Όταν ο Simoncini ανακάλυψε ότι η θεραπεία του είχε αποτέλεσμα, προσέγγισε τους επίσημους ιατρικούς οργανισμούς στην Ιταλία για να ζητήσει να γίνουν κλινικές δοκιμές ώστε να αποδείξει πόσο αποτελεσματική ήταν. Αν το ιατρικό κατεστημένο ενδιαφερόταν πραγματικά για τους ασθενείς και το καλό τους θα άρπαζε αυτή την ευκαιρία. Αντί γι’ αυτό όμως φρόντισαν να αφαιρέσουν την άδεια ασκήσεως του ιατρικού επαγγέλματος απ’ τον Simoncini και επιχείρησαν να σταματήσουν τη θεραπεία του ενώ οργάνωσαν τη διαπόμπευση του απ’ τα Μ.Μ.Ε και τον απείλησαν με φυλάκιση. Τον διέγραψαν απ’ τον ιατρικό οργανισμό της Ιταλίας και δεν τον άφηναν να βλέπει ασθενείς λόγω « της χρήσης μη εγκεκριμένων θεραπειών ».
Αυτοί και οι όμοιοι τους σε όλο τον κόσμο είναι άρρωστοι με όλη τη σημασία της λέξης. Άρρωστοι στην καρδιά και άρρωστοι στο μυαλό. Όσο για το αν είναι άρρωστοι στην ψυχή έχω αμφιβολίες γιατί μπορεί να μην έχουν καν ψυχή.
Η εμπειρία του Brian Haw αποτελεί ένα τυπικό παράδειγμα του τι συμβαίνει. Του εξήγησα τη θεραπεία και του κανόνισα μια συνάντηση με τον Mike Lambert απ’την κλινική Shen, ο οποίος με τη σειρά του κανόνισε γι’ αυτόν μια τηλεφωνική συνομιλία με τον Tullio Simoncini.

Τότε ήταν που άρχισαν τα προβλήματα. Ήταν φανερό ότι είχε γίνει βούκινο στο νοσοκομείο του Λονδίνου που νοσηλευόταν ο Brian αυτό που σχεδιάζαμε και ξαφνικά ο Mike δέχθηκε ένα τηλεφώνημα απ’ το Βρετανικό Γενικό Ιατρικό Συμβούλιο που τον προειδοποιούσε να μην τολμήσει να εφαρμόσει καμία τέτοια θεραπεία στη Βρετανία – κάτι που ούτως ή άλλως δεν είχε πρόθεση να κάνει.
Ακόμα, ο Tullio Simoncini χρειαζόταν να δει τις γνωματεύσεις και τις ακτινογραφίες του Brian ώστε να μάθει που ακριβώς βρισκόταν ο καρκίνος και να εκτιμήσει πόσο προχωρημένος ήταν. Όμως το νοσοκομείο τις κρατούσε για εβδομάδες και δε μας άφηνε να τις πάρουμε πράγμα που έκανε αδύνατη τη διάγνωση για τη θεραπεία του. Έτσι χάθηκε χρόνος.
Πήγα με τον Mike να δούμε τον Brian και να ρωτήσουμε το προσωπικό του νοσοκομείου τι στα κομμάτια γινόταν με τις γνωματεύσεις κτλ. και δεν του τις έδιναν. Στην πραγματικότητα ήταν αφημένες στο γραφείο της πτέρυγας αλλά δε μπορούσαν να του τις παραδώσουν χωρίς άδεια από τη διεύθυνση του νοσοκομείου και μας είπαν ότι έπρεπε να περάσουν 40 μέρες – ναι 40 μέρες – για να τις παραδώσουν στον ασθενή.
Τι νόημα έχει αυτό; Οι περισσότεροι ασθενείς μέχρι τότε είτε θα έχουν πεθάνει είτε θα έχουν πάρει εξιτήριο. Εξέφρασα ανοιχτά το πως αισθανόμουν για αυτή την εξωφρενική κατάσταση και την άλλη μέρα μας έδωσαν αυτά που θέλαμε. Αλλά όταν τα στείλαμε στον Simoncini μας είπε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με τις αξονικές τομογραφίες – ήταν θολές, αλλοιωμένες και αδύνατο να διαβαστούν σωστά.
Αυτό έχει ζωτική σημασία για τον εξής λόγο. Όταν η διττανθρακική σόδα διαλυμένη σε νερό έρθει σε επαφή με τον μύκητα, τον αφήνει νεκρό – κάθε φορά. Γι’ αυτό, με εξαίρεση τον καρκίνο των οστών, μπορείς να καταστρέψεις σχεδόν κάθε καρκινικό όγκο αν καταφέρεις να εναποθέσεις το διάλυμα της διττανθρακικής σόδας πάνω στον μύκητα/όγκο.
Αν αυτή η θεραπεία ήταν σε μεγάλο βαθμό διαθέσιμη στα νοσοκομεία, τότε δε θα υπήρχε αυτό το πρόβλημα γιατί μέσω μιας χειρουργικής επέμβασης το διάλυμα θα μπορούσε να εγχυθεί οπουδήποτε. Επίσης αυτό μπορεί να γίνει χωρίς καμία επέμβαση αν η περιοχή του σώματος που μας αφορά αιματώνεται καλά γιατί η διττανθρακική σόδα μπορεί να εισαχθεί στην κυκλοφορία του αίματος όσο πιο κοντά γίνεται στο μύκητα και το αίμα θα την πάει στο σημείο που θέλουμε.
Σε μερικά είδη καρκίνου, όπως του λάρυγγα, μπορεί να χρησιμοποιηθεί από του στόματος και στον καρκίνο του δέρματος φυσικά τα πράγματα είναι πιο απλά – τοποθετείται πάνω του – όπως μπορείτε να δείτε στις παρακάτω εικόνες από το πριν και το μετά.
Χειρουργικές επεμβάσεις για αυτή τη ριζοσπαστική θεραπεία δεν επιτρέπονται εξαιτίας του ιατρικού κατεστημένου που υπηρετεί τα συμφέροντα των φαρμακοβιομηχανιών και έτσι ο Tullio Simoncini έπρεπε να αναπτύξει τη χρήση των ενδοσκοπίων, τα οποία είναι μακριά σωληνάκια που χρησιμοποιούν οι γιατροί για να δουν το εσωτερικό του σώματος χωρίς να κάνουν εγχείρηση. Κάτι τέτοιο επιτρέπει στη διττανθρακική σόδα να τοποθετηθεί κατευθείαν πάνω στον καρκίνο – μύκητα.
Αυτό σήμαινε ότι, μετά τον εξοστρακισμό του απ’ την ιατρική κοινότητα επειδή βρήκε μια αποτελεσματική θεραπεία για τον καρκίνο, ο Simoncini έπρεπε να συνεργαστεί με ιδιωτικές κλινικές που έχουν ιατρικό προσωπικό με άδεια να χρησιμοποιεί τα ενδοσκόπια και αυτό έχει κάνει τη θεραπεία πολύ πιο ακριβή απ’ ότι είναι στην πραγματικότητα. Η διττανθρακική σόδα από μόνη της είναι τόσο φτηνή όσο τα πατατάκια.
Όλα αυτά μπορούν να κάνουν την οργάνωση της θεραπείας μια πολύ δύσκολη και χρονοβόρα διαδικασία και προς τιμήν του ο Mike Lambert έκανε τουλάχιστον 100 τηλεφωνήματα καταβάλλοντας υπεράνθρωπες προσπάθειες για να βρεθεί μια κλινική στην οποία ο Brian Haw θα μπορούσε να κάνει τη θεραπεία.
Τότε όμως έφτασαν τα νέα ότι οι Ιταλικές αρχές είχαν κινηθεί και πάλι δικαστικά ενάντια στον Simoncini για να του απαγορέψουν ακόμα και τη συνεργασία με τις Ιταλικές κλινικές και το προσωπικό τους που τον βοηθούσε στο έργο του.
Δε βλέπουν καμία ειρωνεία ή αντίφαση στο γεγονός ότι όπως μου είπε ο Mike Lambert : « Η διττανθρακική σόδα χορηγείται συχνά ενδοφλέβια σε περιπτώσεις μεταβολικής οξέωσης, νεφρικών δυσλειτουργιών κτλ., και μερικές φορές χρησιμοποιούνται διαλύματα με περιεκτικότητα 8,4% ενώ ο Tullio Simoncini χρησιμοποιεί διαλύματα με ανώτατη περιεκτικότητα 5%.
Αυτό δείχνει την απελπισμένη προσπάθεια του ιατρικού κατεστημένου που ελέγχεται από τις φαρμακοβιομηχανίες να εμποδίσει τον κόσμο να δει πόσο αποτελεσματική είναι αυτή η θεραπεία. Αλλά από που κι ως που μπορεί να περιμένει κανείς συμπαράσταση ή τιμιότητα από ένα σύστημα ελέγχου που δεν έχει πρόβλημα να στοχοποιεί πόλεις ολόκληρες με άμαχο πληθυσμό και να ενορχηστρώνει γεγονότα σαν αυτά της 11/9 και άλλες εκτρωματικές πράξεις;
Αυτή είναι η νοοτροπία με την οποία έχουμε να κάνουμε και το κατεστημένο είναι τρομοκρατημένο στην ιδέα ότι κάποιος επώνυμος άνθρωπος με κύρος θα θεραπευτεί με αυτό τον τρόπο και με το παράδειγμα του θα καταστρέψει το Μαγαζάκι του Τρόμου των φαρμακευτικών εταιρειών και των μεγαλογιατρών δίνοντας δημοσιότητα στην αποτελεσματικότητα αυτής της θεραπείας και εκθέτοντας τις συστηματικές προσπάθειες για την απόκρυψη της.
Επίσης έχω επισημάνει το έργο δύο Βρετανών επιστημόνων και ερευνητών, των καθηγητών Gerry Potter και Dan Burke, οι οποίοι ανακάλυψαν την αποτελεσματικότητα μερικών φυσικών αντικαρκινικών ουσιών που ονομάζονται σαλβεστρόλες ( σ.τ.μ. salvestrols στο πρωτότυπο κείμενο ) και οι οποίες βρίσκονται σε πολλά φρούτα και λαχανικά. Τι ρόλο έχουν οι σαλβεστρόλες στα φρούτα και τα λαχανικά; Να σκοτώνουν τους μύκητες – δείτε στο newsletter της ιστοσελίδας μου το άρθρο « Stopping Cancer … The Way It Was Meant To Be » ( σ.τ.μ. Σταματώντας τον καρκίνο με τον τρόπο που θα έπρεπε ).
Η ριζοσπαστική δουλειά των Potter και Burke μας δίνει τη δυνατότητα και να θεραπεύσουμε τον καρκίνο και να προστατευθούμε απ’ αυτόν αλλά για μια ακόμα φορά έχουμε την επανάληψη του γνωστού πια σκηνικού – οι ερευνητές παρενοχλούνται συνεχώς και το έργο τους υπονομεύεται απ’ το ιατρικό κατεστημένο που δεν επιθυμεί την επιτυχία τους.

Τα « φάρμακα » των φαρμακοβιομηχανιών και οι κυνηγοί κεφαλών τους.
Στο τέλος ο Mike Lambert παρά τις αναποδιές τα κατάφερε και κανονίστηκε ο Brian Haw να ξεκινήσει θεραπεία σε κάποια Ευρωπαϊκή χώρα μέσα στις επόμενες δύο εβδομάδες κι όλα αυτά χάρη στην εκπληκτική ανταπόκριση σας στην έκκληση που έκανα αυτή την εβδομάδα μέσα απ’ την ιστοσελίδα για δωρεά χρημάτων ώστε να καλυφθούν τα έξοδα θεραπείας, μετακινήσεων και διαμονής του Brian Haw.
Η ανακούφιση μου δεν περιγράφεται μετά απ’ όλο αυτό το διάστημα που χάσαμε χρόνο εξαιτίας των συνθηκών στις οποίες αναφέρθηκα προηγουμένως.
Δεν υπάρχουν εγγυήσεις για το αν θα γίνει καλά ο Brian, ακόμα πρέπει να βρεθεί η ακριβής θέση του καρκίνου, σε πόσο προχωρημένο στάδιο βρίσκεται κ.ο.κ αλλά του δόθηκε η καλύτερη δυνατή ευκαιρία παρά τις πιθανότητες που είναι εναντίον του λόγω του πολύ χρόνου που ήδη έχει χαθεί.
Πόση κακία υπάρχει στον κόσμο όταν για να κανονίσεις μια θεραπεία που θα μπορούσε να βοηθήσει έναν καρκινοπαθή πρέπει να κάνεις τα αδύνατα δυνατά;
Πως είναι δυνατόν να πιστεύουμε ότι είμαστε ελεύθεροι όταν δεν έχουμε καν το δικαίωμα να αποφασίσουμε ποια θεραπεία θα επιλέξουμε για το ίδιο μας το σώμα που καταρρέει; Για σκεφτείτε το. Αυτό και μόνο το γεγονός δείχνει ξεκάθαρα ότι ο φασισμός βασιλεύει στον κόσμο που ζούμε.

Σχετικά κι εδώ:
http://www.candidacleanser.com/index-d.html

Σχετικό βίντεο εδώ:
http://www.youtube.com/watch?v=Jfgx7Wy_MdU


Πηγή:

Τρίτη 14 Ιανουαρίου 2014

Μανούλες χωρίς διλήμματα...




Το κείμενο που κάνει το γύρο του διαδικτύου, είναι η φωνή της μέσης γυναίκας, της μέσης νοικοκυράς. Είναι η φωνή της μέσης μανούλας, που θέλει να τα κάνει όλα τέλεια.
Προσπαθεί, προσπαθεί αλλά στο τέλος καταλαβαίνει ότι το πιο σημαντικό και το πιο υγιές είναι να είναι εντάξει με την οικογένειά της και το σπίτι ας μείνει λίγο πιο πίσω. Δεν έγινε και τίποτα αν δε είναι λαμπερό! Απολαύστε το!
 «Τα βρώμικα πιάτα αποδεικνύουν ότι μαγειρεύω και ταΐζω την οικογένειά μου. Τα γεμάτα δοχεία απορριμμάτων σημαίνουν ότι καθαρίζω μετά από ότι έχει βρωμίσει. Τα ακατάστατα πατώματα σημαίνουν ότι άφησα τα παιδιά μου να διασκεδάσουν!
Ο σωρός από ρούχα για σιδέρωμα σημαίνει ότι κρατώ την οικογένειά μου με καθαρά ρούχα.
Μπάνιο μέσα στα νερά σημαίνει ότι λούζω τα παιδιά μου! Η σκόνη στα έπιπλα δείχνει ότι προτίμησα να παίξω μαζί τους από το να πιάσω το ξεσκονόπανο.
Έτσι την επόμενη φορά που μπαίνετε μέσα το σπίτι μου και βλέπετε «ακαταστασία» σκεφτείτε δύο φορές προτού με κρίνετε!
Εάν έρχεστε να μας δείτε , καλώς να ορίσετε!
Εάν έρχεστε να δείτε το σπίτι μου παρακαλώ κλείστε ένα ραντεβού πρώτα!».

http://www.mothersblog.gr

Κυριακή 12 Ιανουαρίου 2014

Η τελείωση μέσα από τη λειτουργία του δίπολου


Είναι αλήθεια. Κοιτάξτε παντού γύρω σας. Οι δύο πόλοι του μαγνήτη. Ο ήλιος και το φεγγάρι.. Το αρσενικό και το θηλυκό. Οι ευαίσθητοι με τους δυναμικούς. Τα αντίθετα έλκονται.

Άλλο όμως να είναι κάποιος μαγνήτης, οπότε και έχει μεγάλη ευκολία στο να είναι μόνο θετικό ή μόνο αρνητικό, και άλλο να είναι άνθρωπος. Ο άνθρωπος έχει ισορροπίες μέσα του, είναι αρνητικό και θετικό μαζί. Και όχι μόνο ένα θετικό, όχι μόνο ένα αρνητικό. Πληθώρα, ως πολύπλοκο ον, θετικών και αρνητικών στοιχείων, το έχετε προσέξει;

Μας έλκουν στοιχεία που “ζηλεύουμε”: Αν εγώ είμαι ευαίσθητος άνθρωπος και αναλυτικός, ασκεί μαγεία πάνω μου ένας δυναμικός και αποφασιστικός χαρακτήρας. Αν είμαι υποχωρητικός – και έχω γνωρίσει τέτοιους ανθρώπους – τότε με έλκει ένας χαρακτήρας που παίρνει πρωτοβουλίες.

Στην ακραία μορφή τότε αποκτάμε μια σχέση υπηρέτη – αφέντη, για αυτό πρέπει να προσέχουμε και τα άκρα. Αν εγώ πάλι είμαι φιλόσοφος που αναζητώ αλήθειες στο νόημα του κόσμου και του σύμπαντος, με έλκει ένας ρεαλιστής άνθρωπος που αναζητά την όμορφη καθημερινή ζωή με τη δουλειά του, τους ανθρώπους του και τις ασχολίες του. Αν είμαι ψυχρός με ελκύει η ζεστασιά ενός ζεστού και ήρεμου ανθρώπου.

Γιατί; Γιατί συμβαίνει αυτό; χμμ…

Όλοι φαίνεται να τείνουμε προς την ολοκλήρωση. Τι μας ολοκληρώνει; ίσως αυτό που είναι το αντίθετο από εμάς. Δεν θα είμαστε ποτέ ολόκληροι αν δεν αγκαλιάζουμε κάθε μέρα της ζωής μας το αντίθετο από μας χωρίς να γίνουμε αυτό και χωρίς αυτό να γίνει όπως εμείς, χωρίς να επιβληθούμε, χωρίς να υποδουλωθούμε, χωρίς να χάσουμε τον εαυτό μας.

Και είναι δύσκολη η ένωση των αντιθέτων. Υπάρχει σύγκρουση. Η σύγκρουση φέρνει άμυνα και η άμυνα οδηγεί τις δύο αντίθετες πλευρές σε εχθρούς και όχι σε ένα ολόκληρο μεταξύ τους. Εδώ ξεκινάει το παιχνίδι. Τι θα κάνουμε όταν στη σύγκρουση είμαστε σε αντίπαλα στρατόπεδα και ότι υποστηρίζουμε εμείς το αντίθετο ακριβώς υποστηρίζει το άλλο στρατόπεδο;

Όποιος έχει την σωστή απάντηση σε αυτή την ερώτηση και την έχει κάνει κτήμα του, έχει μεγάλες πιθανότητες να μπορεί στη ζωή του να ολοκληρωθεί και να ζήσει μια μεγαλόψυχη ζωή – όχι μόνος του αλλά με τους ανθρώπους που τον συμπληρώνουν.


http://revealedtheninthwave.blogspot.gr

Δευτέρα 6 Ιανουαρίου 2014

Είμαστε δημιουργοί της πραγματικότητάς μας



Προχωρούμε στην ζωή μας, πιστεύοντας ότι έχουμε την ευθύνη των πράξεων της ζωής  μας, ότι μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα, την απτή πραγματικότητα, αλλά απλά δεν πιστεύουμε στον εαυτό μας και γινόμαστε ψεύτες μ’ αυτόν τον τρόπο απλά έχουμε πειστεί ότι μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα κατά την θέλησή μας αλλά είμαστε απλά φυλακισμένοι στην δική μας προβολή προς τα έξω, προσπαθήστε να καταλάβετε αυτό που σας λέω: ‘’Είμαστε φυλακισμένοι της δικής μας εσωτερικής προβολής προς τα έξω’’

Αυτό που θα σας πω μπορεί να μην σας αρέσει, μην περιμένετε από μένα να είμαι ένας πνευματικός δάσκαλος και ένας γκουρού, ένας κύριος, ένας σαμάνος ή οτιδήποτε παρόμοιο που νομίζετε ότι μπορεί να είμαι. Είμαι πολύ πρακτικός άνθρωπος... αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πιστεύω στην εξωτερική πραγματικότητα. 

Η εξωτερική πραγματικότητα είναι στην υπηρεσία μου. Αυτό σημαίνει να είσαι πρακτικός. Όταν ξεπερνάτε τον εαυτό σας, τότε η πραγματικότητα ακολουθεί. 

Αυτό το οποίο προσπάθησα να βάλω μέσα στο βιβλίο «Η Σχολή των Θεών» είναι απλά για να σας βοηθήσω να καταλάβετε ότι δεν αντιλαμβανόμαστε την ζωή. Την προβάλλουμε την ζωή. Είμαστε δημιουργοί της πραγματικότητας. 

Προβάλλουμε την πραγματικότητα έξω στο περιβάλλον- στον περίγυρο. Έτσι δεν μπορώ να μιλήσω στις μάζες. Η μάζα ποτέ δεν μπορεί να καταλάβει.... Εάν υπάρχει ένας δημοσιογράφος που έχει ανάγκη από κάτι το οποίο να είναι δημοφιλές… Δεν ήθελα το βιβλίο να είναι δημοφιλές. 

Το βιβλίο δεν είναι δημοφιλές. Έτσι ένας μαθητής μου από την Φλωρεντία, σπούδαζε στην Φλωρεντία σε μια από τις σχολές που έχω ιδρύσει, που είναι η Ευρωπαϊκή σχολή των οικονομικών, αυτός ο μαθητής μου, μου ζήτησε να εκδώσει το βιβλίο στην Κωνσταντινούπολη. 

Του είπα ότι μπορείς να το κάνεις αλλά δεν θα γίνει ένα δημοφιλές βιβλίο, αλλά έγινε! Το βιβλίο ήταν μια έκπληξη. Είναι πολύ περίεργο: Εάν δεν ακολουθείτε τα λόγια μου και τον τρόπο ζωής μου δεν θα μπορέσετε ποτέ να καταλάβετε.

Είμαι εδώ απλά για να σας πω ότι ποτέ δεν θα μπορέσετε να καταλάβετε, να ακολουθήσετε, να εφαρμόσετε αυτό για το οποίο σας μιλώ.

 Είναι πολύ πιο εύκολο να στρέφεστε στην θρησκεία, σε μια ιδεολογία, μια πολιτική, οικονομική αλλά να μεταμορφώσουμε το εσωτερικό μας ‘’Είναι’’, είναι ο πιο δύσκολος δρόμος, που μπορείτε να αναλάβετε.

 Όπως είπα εχθές σε λίγα λεπτά, πρέπει να γίνουμε όλοι ένα πλήρωμα το οποίο ταξιδεύει και διασχίζει έναν Ωκεανό. Πρέπει να γίνουμε ένα πρόσωπο και αυτό είναι που θα γίνει αν  μου δώσετε την προσοχή σας, αυτό για το οποίο μιλάμε.

Πριν από 2 ημέρες ήμουνα σε ένα συνέδριο οικονομολογίας στην Τουρκία και ήταν ένα κανάλι  οικονομολογικό και ήτανε πολλοί γκουρού των οικονομικών. Πολλοί με βραβεία Νόμπελ… Προσπάθησαν να δώσουν την άποψή τους σε φαινόμενα της Ευρωπαϊκής κρίσης αλλά έλεγαν τα ίδια λόγια, τα ίδια πράγματα όλοι. 

Όταν μου ζήτησαν να πω τι σκεφτόμουνα εγώ για την κρίση στην Ευρώπη, είπα ποια κρίση;;; Δεν ξέρω καμία κρίση. Η κρίση δεν είναι ένα αντικειμενικό ζήτημα, η κρίση είναι μια εσωτερική υπόθεση. Είναι μια αποσύνθεση του εσωτερικού σας εαυτού. 

Δεν είναι εξωτερική η κρίση και αυτός ο κόσμος πιστεύει ότι είναι κάτι που συμβαίνει στον κόσμο. Κάτι σαν 3ος παγκόσμιος πόλεμος, ειδικά στην δική σας χώρα την Ελλάδα, λένε: Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα, Χρεοκοπήσαμε. Η λύση είναι μόνο αν καταλάβετε ότι είναι κάτι εντελώς προσωπικό που ανήκει στο άτομο. 

Μόνο το άτομο μπορεί να δώσει λύσει στο πρόβλημα της χώρας. Έτσι, πως μπορεί το άτομο να λύσει αυτό το πρόβλημα; Πρέπει να αντιληφθείτε ότι η εξωτερική πραγματικότητα δεν είναι παρά μια προβολή. Είναι το όνειρο που έρχεται από μέσα και προβάλλει τον εαυτό του στον εξωτερικό κόσμο σαν απτή πραγματικότητα, αλλά δεν είναι παρά μια προβολή. 

Έτσι η Ευρωπαϊκή κρίση είναι ένας αυτοϋπνωτισμός, αλλά αυτή η ιδέα δεν σας αρέσει. Αν πούμε αυτό, θα πρέπει να αναλάβεις μια ευθύνη, εσωτερικά υπεύθυνοι πρέπει να είστε και δεν θα σας αρέσει., γιατί δεν θα εξαρτάστε από τους άλλους, το εγώ, τους ειδικούς, τους οικονομολόγους, το Θεό, το δάσκαλό σας. Θα πρέπει να πείτε στον εαυτό σας:

«Εγώ είμαι υπεύθυνος για όλους και όλα, είμαι ο μόνος υπεύθυνος για οτιδήποτε συμβαίνει στην ζωή μου» Άρα, τι να κάνω: Το να είμαστε υπεύθυνοι είναι μια λέξη όπου στα λατινικά σημαίνει να ανταποκρίνομαι, να είμαι ανταποκρινόμενος, γιατί όλα είναι μέσα μου και όταν καταλάβετε ότι όλα έρχονται από μέσα, τότε όλοι οι φόβοι θα φύγουν και όταν οι φόβοι σας φύγουν όλες σας οι δυνατότητες θα αποκαλυφθούν σε σας. Όλες οι λύσεις, όλες οι θεραπείες και η ‘’Σωτηρία’’, έτσι θα νιώσετε ασφαλείς. Δεν έχουμε ούτε μια γευσούλα, τόση δα.

Να νιώθεις ασφαλής σημαίνει να μην επιτρέπεις κανένα φόβο, καμία αγωνία, καμία αμφιβολία, καμία εσωτερική σύγκρουση, γιατί θα το εκφράσετε έξω από εσάς. Εάν έχετε μία απάντηση μέσα σας, θα δείτε ότι η πραγματικότητα θα ακολουθήσει για να βρει την απάντηση. Θα δείτε ότι όταν μπαίνετε μέσα σας, θα δείτε ότι συναντάτε τον εαυτό σας.  

Όταν κοιτάμε μέσα μας, τότε βλέπουμε αυτό που δεν είμαστε. 

Γι’ αυτό η ζωή μας είναι έτσι. Όταν θα καταλάβετε ότι αυτό που αντιτίθεται μέσα σας είναι μια παρατήρηση αυτού που δεν είστε, αυτή είναι μια πολύ σημαντική συνειδητοποίηση. 

Γιατί αυτό θα σας φέρει πιο κοντά και πιο κοντά σ’ αυτό που πραγματικά είστε. Η ζωή μας είναι κατά 99% αυτό που δεν είμαστε. Και η στροφή που προσπαθείτε να κάνετε μέσα σας. θα συναντήσετε ένα εμπόδιο που δεν θα μάθετε μ’ αυτόν τον τρόπο ποιός είστε πραγματικά.

Εάν αποκαλείτε αυτήν την πολλαπλότητα «Εγώ» και πιστεύετε ότι είστε ο εαυτός σας αλλά αυτό, είναι αυτό που δεν είστε και αυτό που δεν είστε, είναι αυτό που δημιουργεί όλη την κρίση. Βιώνετε, συνειδητοποιείτε αυτό που είναι έξω από σας, έξω από την πραγματικότητά σας. 

Το να είστε σιωπηλοί, το να μείνετε με τον εαυτό σας σε σιωπή είναι μία εξάσκηση, να αντέξετε την σιωπή, αυτό είναι υπευθυνότητα, αυτό σημαίνει υπευθυνότητα με την έννοια την λατινική να έχουμε την απάντηση… και αυτό σας επιτρέπει να αγγίξετε αυτό που πραγματικά είστε και η σιωπή είναι πολύ σημαντική, πολύ σπουδαία, πολύ ενδιαφέρουσα. 

Πρέπει να αντιληφθείτε ότι οτιδήποτε που συμβαίνει στην ζωή μας, είναι σαν να φοράμε μια μάσκα πιστεύοντας ότι… κάθε στιγμή... ταυτιζόμαστε μ’ αυτές τις μάσκες και πιστεύουμε ότι είμαστε αυτές οι μάσκες.

 Να απαλλαγούμε από τις ίδιες τις μάσκες είναι αδύνατον. Εσείς ήρθατε εδώ για να έχετε μια απάντηση αλλά δεν μπορείτε να καταλάβετε ποια μπορεί να είναι η απάντηση.... 

Η απάντηση είναι να είστε υπεύθυνοι για όλα και όλους και αυτό μπορεί να γίνει μόνο από μέσα και όλες οι κρίσεις σ’ αυτήν την ζωή και στον κόσμο, μπορούν να λυθούν μόνον εάν αντιληφθείτε ότι είστε η πραγματική αιτία όλων αυτών των εμπειριών που υπάρχουν έξω. 

Εγώ δεν βλέπω καμία κρίση, δεν βλέπω καμία οικονομική προκοπή, γιατί εάν δεν έχετε μια ρωγμή μέσα στο Είναι σας, δεν μπορεί να έχετε ρωγμές και στην εξωτερική σας ζωή, ούτε καν οικονομικές ρωγμές. Έτσι μόνο εσείς οι ίδιοι μπορείτε να προστατέψετε τον εαυτό σας. Εάν πιστεύετε τα ΜΜΕ, την τηλεόραση, τα νέα της τηλεόρασης, θα τρελαθείτε. 

Είναι ένας τρόπος για να ξεχάσετε τον εαυτό σας και αν δεν μπείτε μέσα σε μια τέτοια συνείδηση,  μέσα στον εαυτό σας δεν θα μπορείτε να λύσετε τίποτα, ούτε καν στην οικογένεια σας. Θα δείτε ότι όλα είναι αντανακλαστικά, απλά και μόνο επειδή παλεύετε τον εαυτό σας. 

Παλεύετε, έχετε διαμάχες εσωτερικές και πιστεύετε ότι αυτό το χάος το οποίο βιώνετε είναι κάτι που συμβαίνει έξω από εσάς. Τότε ποτέ δεν θα μπορέσετε να είστε κυρίαρχοι της ζωής σας και δεν μπορείτε να είστε κύριοι του εαυτού σας...

Το να είστε κυρίαρχοι του εαυτού σας έχει να κάνει με την αυτοπαρατήρηση και αυτό είναι μία πολύ δύσκολη τεχνική. Όλοι πιστεύουν ότι μπορούν να παρακολουθήσουν τον εαυτό τους, αλλά αυτό δεν είναι αλήθεια.

 Δεν μπορούμε να παρακολουθήσουμε τον εαυτό μας. Το να παρακολουθήσουμε τον εαυτό μας, σημαίνει οι σκιές να εξαφανιστούν. Μερικά δευτερόλεπτα αυτοπαρατήρησης μας βάζει σε μια κατάσταση που λύνει όλα τα προβλήματα. Όλα τα προβλήματα του οργανισμού μας, του κράτους, της χώρας, μέχρι τα πλανητικά προβλήματα.

Μα θα μου πείτε, πως είναι δυνατόν να είναι τόσο δυνατόν; Υπάρχουν τόσοι άνθρωποι, τόσοι σχεδιασμοί... πως μπορώ να αλλάξω την εξωτερική πραγματικότητα; Δημιουργείτε από εκατομμύρια, εκατομμυρίων σκέψεων, προβλήματα, δυσχέρειες.... 

Αυτά συμβαίνουν γιατί είμαστε υπνωτισμένοι από τον εαυτό μας, έχουμε δημιουργήσει μια φυλακή για τον εαυτό μας, πιστεύοντας στα εξωτερικά γεγονότα, πιστεύοντας ότι έξω εκεί υπάρχει κάτι το οποίο μας επιτίθεται, δηλαδή σαν να λέμε «Υπάρχει κάποιος κακός, κάποιος εχθρός που μας θέλει να αποτύχουμε» και δεν θα είμαστε ποτέ υπεύθυνοι γι’ αυτό, για οτιδήποτε που μας συμβαίνει. 

Σας λέω ότι η στιγμή, οι μεγαλύτερες ευκαιρίες έρχονται όταν νιώθετε αυτόν τον πόνο μέσα σας, όταν λέτε στον εαυτό σας: «δεν υπάρχει τίποτα να κάνω» αυτή είναι η πιο σημαντική στιγμή στην ζωή σας. Αυτός ο πόνος, αυτός ο φόβος, σας λέει ότι αυτή είναι η στιγμή που αποδίδει.

Το άλμα επάνω στο Είναι! Αλλά όταν αυτές οι στιγμές έρχονται προσπαθούμε πάντα να ξεφύγουμε, να ξεγλιστρήσουμε. Καλούμε ένα φίλο, πάμε στο εστιατόριο, σε μια καφετέρια, κάνουμε σεξ, δοκιμάζουμε οτιδήποτε για να αποφύγουμε αυτόν τον πόνο, αυτή την οδυνηρή κατάσταση. Αυτή είναι η πιο σημαντική στιγμή! 

Εάν μπορούμε να παρακολουθήσουμε αυτόν τον εσωτερικό πόνο, αυτήν την οδυνηρή κατάσταση, μπορούμε να φτάσουμε το αδύνατο!

Εάν δεν είστε ικανοί να ρίξετε το φταίξιμο στους άλλους, ότι δεν φταίει η εξωτερική πραγματικότητα για τον πόνο, θα μεταμορφώσετε πράγματα στον εξωτερικό κόσμο που δεν θα μπορείτε να το κάνετε με κανέναν άλλο τρόπο. 

Καμία επιστήμη, κανένας διαλογισμός δεν θα μπορούσε να διαπεράσει σαν μια ακτίνα λέιζερ αυτόν τον εσωτερικό πόνο που η ίδια η αίσθηση .... αν ζηλεύετε, αν φοβάστε είναι κάτι που βρίσκετε μέσα σας και είναι ένας τρόπος που έχετε φυλακίσει τον εαυτό σας. Χρειάζεται μία αυτοπαρατήρηση! Και όλοι νομίζετε ότι παρατηρείτε τον εαυτό σας αλλά δεν είναι αλήθεια. 

Η αυτοπαρατήρηση είναι πολύ δύσκολος τρόπος, γιατί η αυτοπαρατήρηση εισχωρεί και διαπερνά όλα τα εμπόδια τα οποία εσείς βάζετε στον εαυτό σας και έτσι είναι μια απελευθέρωση που κάνετε για τον εαυτό σας, αλλά δεν θέλετε να το κάνετε γιατί αγαπάτε πάρα πολύ τα βάσανά σας.

Τι αισθάνεστε αυτήν την στιγμή; Τι είναι αυτά που έχετε μάθει; Να αλλάξουμε τα εξωτερικά γεγονότα, τις εξωτερικές συνθήκες έξω από εμάς; Τις οικονομικές συνθήκες του κράτους; Τους έθνους; Της Ευρώπης; Της Γης ολόκληρης Αυτή είναι η εμπειρία μου. Ο κόσμος είναι έτσι όπως τον ονειρεύεστε. Ο κόσμος είναι έτσι όπως είναι, επειδή εσείς είστε έτσι όπως είστε και τα όριά σας, προβάλλονται προς τα έξω σαν όρια, περιορισμοί στον κόσμο.

Εσείς δεν είστε μόνο υπεύθυνοι για όλο αυτό το οποίο συμβαίνει έξω, είστε και ένοχοι! 

Είστε ένοχοι αλλά δεν ξέρετε ότι είστε σε μια κατάσταση ενοχής και έτσι περιορίζετε και παραβιάζετε την ζωή σας, μέσα από αυτή την έλλειψη συνειδητότητας, συνειδητοποίησης, Έλλειψη επίγνωσης. 

Έχετε μία ενοχή, ένα πολύ αρνητικό συναίσθημα, είστε γεμάτοι φόβους και αμφιβολίες χωρίς να το ξέρετε και έτσι, φορτώνετε τον εαυτό σας, αυτοκτονείτε, σαμποτάρετε τον εαυτό σας νομίζοντας ότι είστε πραγματικοί, αλλά όλοι μας με κάποιον τρόπο σκοτώνουμε τους εαυτούς μας πιστεύοντας ότι πρέπει να δουλέψουμε, πρέπει να συναντήσουμε κόσμο, είμαστε υπεύθυνοι για τους οργανισμούς μας τις εξωτερικές πραγματικότητες... είμαστε νεκροί εσωτερικά. 

Πρώτα πρέπει να συναντήσετε τους εσωτερικούς σας θανάτους, αλλιώς δεν μπορείτε να συναντήσετε τον κόσμο. Γιατί δημιουργείτε κατά κάποιο τρόπο.... εσάς στον εξωτερικό κόσμο. 

Δεν έχετε μιλήσει στον εαυτό σας εσωτερικά.  Και πιστεύετε ότι ο κόσμος είναι ένα πολύ κακό μέρος για να ζείτε και αν κάποιος σας βοηθήσει να ζήσετε μια ζωή χωρίς τέλος, χωρίς θάνατο, αυτό δεν θα σας άρεσε.... γιατί υπάρχουν τόσες δυσκολίες, τόσες αντιθέσεις, τόσοι πολλοί εχθροί, που δημιουργούν δυσκολίες στην ζωή μας, που επιθυμούμε να αποδράσουμε μέσω του θανάτου... αλλά ο θάνατος δεν είναι λύση, ο θάνατος είναι ο τρόπος του ανεύθυνου, του μη υπεύθυνου. 

Όταν γίνετε υπεύθυνοι για τον εαυτό σας θα αντιληφθείτε ότι μπορείτε να αλλάξετε την εξωτερική πραγματικότητα κατά την θέλησή σας... κατ’ επιλογή. Τότε σ’ αυτήν την περίπτωση, δεν θέλετε να εγκαταλείψετε αυτήν την ζωή, η οποία έχει γίνει ένας παράδεισος. 

Αλλά υπό τις συνθήκες τις οποίες ζούμε, αναμένουμε ότι κάποιος θα πεθάνει και υποβάλλουμε στον εαυτό μας τον θάνατο. Αυτοί οι εσωτερικοί θάνατοι, αυτοί τους οποίους έχουμε μέσα μας, αυτοί καταλήγουν σε έναν εξωτερικό θάνατο. Κάποιος με ρώτησε: Υπάρχουν όλα αυτά, υπάρχει η αθανασία; Πως μπορούμε να φτάσουμε στην αθανασία;

Εάν σας πω πως μπορείτε να φτάσετε στην αθανασία δεν θα σας αρέσει, γιατί πρέπει να εγκαταλείψετε τους φόβους σας, οι οποίοι αποτελούν τους πόνους σας και ήσαστε πολύ προσκολλημένοι, ηδονικά προσκολλημένοι στους φόβους και τις αμφιβολίες… 

Εάν μπορούσα αυτή την στιγμή να ακυρώσω όλους τους φόβους σας θα με σκοτώνατε! Γιατί θα υποφέρατε πολύ περισσότερο από πριν, γιατί δεν είστε έτοιμοι. Εάν δεν είστε έτοιμοι να ζήσετε χωρίς εσωτερικούς θανάτους τους οποίους έχετε συνηθίσει, το να καταργήσουμε, να εξαλείψουμε τους εσωτερικούς θανάτους θα ήταν πολύ οδυνηρό… 

Αν προσπαθήσετε να απαλλαγείτε από αυτό θα δείτε ότι είναι πάρα πολύ δύσκολο, πρέπει να δείτε με ποιούς θανάτους σκοτώνετε τον εαυτό σας, χιλιάδες θανάτους καθημερινά. Όχι μία φορά.  Έτσι η αυτοπαρατήρηση θα σας δείξει πόσοι θάνατοι έρχονται να σας σκοτώσουν καθημερινά. Η αυτοπαρατήρηση θα σας δείξει πόση φτώχεια, πόση ένδεια έχετε στο πνεύμα. Δεν μας αρέσει όλο αυτό. Δεν θέλουμε να δούμε αυτές τις ένδειες.

Πως μπορείτε να είστε προσκολλημένοι σε κάτι το οποίο δεν υπάρχει; Αυτό που δεν είστε είναι ο θάνατος,  είναι αυτό το οποίο λατρεύετε και είστε  αφιερωμένοι σε όλη σας την ζωή. Τον λατρεύετε αυτό το θάνατο που δεν είστε… λατρεύετε την ένδεια… Όποιος διαβάσει το βιβλίο, αυτές είναι οι ιδέες… αυτά σκεφτόμουνα σε όλη μου την ζωή. Αυτό είναι ένα Άλμα! Εξακολουθούμε να λέμε ψέματα στον εαυτό μας. 

Ένας απρόσωπος άνθρωπος λέει ψέματα στον εαυτό του. Νομίζει ότι μπορεί να κάνει χωρίς την αλήθεια, χωρίς την υπευθυνότητα. Αυτό συμβαίνει στον καθένα μας, σε όλους μας.  Στην καθημερινή ζωή το να πάει κανείς να διασχίσει τους ωκεανούς, να κατακτήσει βουνά αλλά χωρίς την εσωτερική κατανόηση θα πεθάνει.

Αυτό που συμβαίνει εδώ είναι πολύ καλό, συναντήσατε κάποιον ο οποίος προσπαθεί να ξεφύγει και είναι αδύνατον!

Γιατί βρίσκετε σε μια φυλακή η οποία είναι αυτοδημιούργητη, δεν είναι κάτι το οποίο έχει φτιάξει κάποιος άλλος γι αυτόν, ή κάτι άλλο, είναι ο δημιουργός αυτής της παγίδας. Πως μπορώ να σκεφτώ να ξεφύγω από κάτι που πιστεύω ότι είναι ο εαυτός μου; Ένα ακέραιο άτομο δεν μπορεί να δολοφονηθεί. Γιατί ένας άνθρωπος ακέραιος δημιουργεί άλλους ανθρώπους. Δεν μπορεί να σκοτωθεί ή να δολοφονηθεί από άλλους. Υπάρχουν γραπτά για τον Φραγκενστάϊν. 

Όταν ο Φραγκενστάϊν δημιουργεί το τέρας, παίρνει μέλη και δημιουργεί ένα τέρας, δημιουργεί την καταστροφή και αυτός ο ίδιος έχει σκοτωθεί από την καταστροφή. Αυτή είναι η αίσθηση του συγγραφέα. Αλλά πρέπει να αντιληφθείτε ότι ο κόσμος είναι το τέρας το οποίο δημιουργείτε… και το τέρας αυτό θα σας σκοτώσει αργά η γρήγορα. Ο κόσμος δεν είναι κακός, εσείς προβάλλετε αυτό το τέρας, το φόβο, την σύγκρουση, αυτόν τον πόνο, στον κόσμο και εσείς γίνεστε θύμα του, θύμα της δημιουργίας σας.  

Είμαι σίγουρος ότι αυτή τη στιγμή καταλαβαίνετε αλλά σε 5’ θα τα έχετε ξεχάσει όλα. Γιατί πρέπει να ζήσουμε όλη μας την ζωή με αυτόν τον τρόπο. Με αυτήν την προσοχή. Να είμαστε ένα δέος απέναντι στον εαυτό μας και απέναντι στους άλλους. Εννοεί την κατεύθυνση της προσοχής. Μια διπλή προσοχή προς τα έξω και προς τα μέσα. Συνέχεια. Και το να πάμε στον κόσμο είναι μια καλλιτεχνία, να παίξουμε ένα ρόλο με καλό τρόπο. 

Το Ελληνικό θέατρο είναι κάτι το οποίο θα πρέπει να το χρησιμοποιήσετε. Βλέπετε ένα άγαλμα του Διονύσου με μια μάσκα και στον κόσμο πρέπει να πηγαίνουμε με μια μάσκα και να παίζουμε ένα ρόλο συνειδητά. Να παίζετε τον ρόλο της μάσκας συνειδητά. Χρησιμοποιούμε μάσκα αλλά ασυνείδητα. Αυτό σημαίνει ότι οι μάσκες, μας χρησιμοποιούν. 

Πρέπει να παίζετε τον ρόλο. Τον ρόλο του ενήλικα, του θυμωμένου, τον ρόλο του πατέρα, της μάνας, τον ρόλο του παιδιού, της κόρης, του επιχειρηματία, του υπαλλήλου. Όταν θα αρχίσετε να παίζετε ρόλους συνειδητά, τότε θα εξαλείψετε τον ρόλο και τις μάσκες, δηλαδή θα χρησιμοποιήσετε την μάσκα και μετά θα την πετάξετε και θα προχωρήσετε παραπέρα, αλλά αν δεν παίζετε θέατρο, έτσι θα είστε συνέχεια στην φυλακή των μασκών που φοράτε. Δεν είναι κάτι πολύ δύσκολο, είναι πολύ απλό. 

Αυτή την στιγμή εγώ παίζω ένα ρόλο. Αλλά ξέρω ότι παίζω ένα ρόλο. Και δεν υπάρχει ούτε μία στιγμή που να μην είμαι εν γνώσει του ρόλου. Και να έχω όλη την γνώση του εαυτού μου, σημαίνει να συμπεριλαμβάνω όλους τους ρόλους. Και κάθε ένας από εσάς συμπεριλαμβάνει όλους μας. 

Μπορείτε να κρατήσετε αυτήν την επίγνωση, αυτήν την προσοχή κάθε στιγμή στην ζωή σας; Εάν μπορείτε να το κάνετε αυτό, η πραγματικότητα δεν θα είναι έτσι όπως είναι αυτήν την στιγμή. Δεν θα είναι τόσο δύσκολη η πραγματικότητα. Αυτοί που έχουν αυτήν την επίγνωση, αλλάζουν την πραγματικότητά τους και η απτή πραγματικότητα γίνετε ένας πολύ καλός υπηρέτης. Οτιδήποτε χρειάζεστε θα σας προσφέρεται. Γιατί είστε υπεύθυνοι για όλους και όλα. Εξουσιάζετε τον εαυτό σας και αν εξουσιάζετε τον εαυτό σας τότε εξουσιάζετε ολόκληρο τον κόσμο.

Ομιλία του Elio D’Anna στην παρουσίαση του βιβλίου του «Η Σχολή των Θεών» στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία

http://revealedtheninthwave.blogspot.gr

Κυριακή 5 Ιανουαρίου 2014

Αλλαγή πλεύσης στην Κύπρο;



Μια φράση του προκαθήμενου της Εκκλησίας της Κύπρου Αρχιεπισκόπου Χρυσόστομου ότι "Αναμένει εντός 15 ημερών την έγκριση μεγάλου δανείου προς την Εκκλησία της Κύπρου, το οποίο θα χρησιμοποιήσει για την υλοποίηση προγράμματος, που θα βοηθήσει μέρος του κυπριακού λαού" έχει βάλει "φωτιά" στην Κύπρο.
Η δήλωση αυτή, σε συνδυασμό με μία άλλη ότι "Δηλώνει απογοητευμένος από την στάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Εθνών στο Κυπριακό" καταδεικνύει ότι "κάτι ψήνεται" κάτω από την μύτη της τρόικα στην Κύπρο.
Και λέει "κάτω από την μύτη της τρόικα" γιατί βασικός όρος στην  συμφωνία που υπέγραψε η κυβέρνηση Αναστασιάδη και ο οποίος περιλαμβάνεται και στο ελληνικό Μνημόνιο είναι ότι ... απαγορεύεται να δανειοδοτηθεί η χώρα από τρίτο μέρος, χωρίς την έγκριση των δανειστών της...
Ας πάρουμε το θέμα από την αρχή όμως: «Μόλις πάρουμε το δάνειο θα αρχίσουν οι ενέργειες για να δώσουμε δουλειές στον κόσμο» ανέφερε ο αρχιεπίσκοπος. Ερωτηθείς εάν η επένδυση θα αφορά τον τομέα της ενέργειας ο προκαθήμενος της Εκκλησίας απέφυγε να πει περισσότερα.
Επίσης απέφυγε να απαντήσει εάν το δάνειο θα προέρχεται από τη Ρωσία και περιορίστηκε να αναφέρει ότι θα δοθούν στοιχεία με την επίτευξη της συμφωνίας.
«Μην βιάζεστε» ήταν η παραίνεση του Αρχιεπισκόπου προς τους δημοσιογράφους.
Ο αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος δήλωσε ότι είναι απογοητευμένος από τη στάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Εθνών στο Κυπριακό και κάλεσε την πολιτική ηγεσία «να τους ξεσκεπάσει».
Ανέφερε ότι "Δεν γνωρίζει τη διπλωματική γλώσσα αλλά διαθέτει το θάρρος να πει «τα σύκα-σύκα και τη σκάφη-σκάφη»".
«Δεν είμαστε καθόλου ευχαριστημένοι από τη στάση τους. Και η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα Ηνωμένα Έθνη καμώνονται ότι δεν καταλαβαίνουν τη θέση μας για σωστή βάση έναρξης των συνομιλιών» ανέφερε ο αρχιεπίσκοπος.
Πρόσθεσε πως η επιμονή της Ελληνοκυπριακής πλευράς σε κοινό ανακοινωθέν αποσκοπεί στην αποτροπή μιας μελλοντικής απόσχισης των Τουρκοκυπρίων. Βλέπουμε λοιπόν ότι στηρίζει την απόφαση της κυβέρνησης Αναστασιάδη στο θέμα. Άλλωστε ο Χρυσόστομος "χρεώνεται" με την εκλογή της συγκεκριμένης κυβέρνησης, έστω και αν οι μετέπειτα εξελίξεις που κόστισαν τεράστια ποσά στην περιουσία της κυπριακής Εκκλησίας διέψευσαν την ορθότητα της επιλογής τους.
Απαντώντας σε σχετική ερώτηση ο προκαθήμενος της Εκκλησίας είπε ότι δεν προτίθεται να ποδηγετήσει την πολιτική ηγεσία, την οποία πιστώνει με μυαλό και πατριωτισμό και η οποία οφείλει να πράξει το καθήκον της.
Το ερώτημα είναι "Τι θα συμβεί" που θα αλλάξει τον οικονομικό χάρτη της Κύπρου. Είναι γνωστό ότι στην κυπριακή οικονομία η Εκκλησία κατέχει εξέχουσα οικονομική θέση και μάλιστα μέχρι πρότινος ήλεγχε την Ελληνική Τράπεζα.
Η κοινωνική κι πληθυσμιακή σύνθεση της Κύπρου, επιτρέπει μέσω της Εκκλησίας να γίνουν οικονομικές κινήσεις που θα επηρεάσουν καθοριστικά το μέλλον του νησιού.
Αυτές οι κινήσεις θα προέρχονται από την Ρωσία ή από κάποιο υπερατλαντικό fund, (αφού σίγουρα δεν θα προέρχεται από την Ευρωπαϊκή ένωση η δανειοδότηση); Αν θεωρήσουμε ότι τα υπερατλαντικά οικονομικά κέντρα δεν θα ήθελαν (ή δεν τα αφήνουν) να μπλέκονται στα πόδια του ΔΝΤ, οι μόνες χώρες που απομένουν και έχουν την οικονομική δυνατότητα είναι η Ρωσία και η Κίνα.
Η πρώτη εκτός από οικονομικό ενδιαφέρον έχει και τεράστια γεωστρατηγικά συμφέροντα στην περιοχή. Η δεύτερη θέλει να κάνει "μπάσιμο" στην Κύπρο και στα ενεργειακά κοιτάσματα του νησιού. Η εμφάνιση της κινεζικής φρεγάτας σε κυπριακό λιμάνι λέει πολλά.
Σε οποιαδήποτε περίπτωση, είναι "κοινό μυστικό" ότι στην Κύπρο "την ψάχνουν" για να σπάσουν την συμφωνία του Μνημονίου που έχει "δέσει" χειροπόδαρα και το δεύτερο ελληνικό κράτος. Και κάτι μάς λέει ότι δεν θα αργήσουν να βρουν την λύση...

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Η αγάπη πέρα από το μαρτύριο της σκέψης



Ένα μυαλό γεμάτο πίκρες δεν μπορεί να καταλάβει τι είναι αγάπη. Αισθηματικότητα και συναισθηματικότητα δεν έχουν καμία σχέση με την αγάπη. Έτσι, η αγάπη δεν έχει σχέση με την επιθυμία και την απόλαυση. Γνωρίζετε τι θα πει να αγαπάς αληθινά κάποιον; Να αγαπάτε χωρίς μίσος, χωρίς ζήλεια, χωρίς θυμό, χωρίς να θέλετε να επηρεάσετε το τι σκέφτεται η τι κάνει ο άλλος, χωρίς να καταδικάζετε, χωρίς να συγκρίνετε; 
Τι είναι η αγάπη; Η λέξη είναι τόσο πολύ φορτωμένη και διεφθαρμένη που αποφεύγω να την χρησιμοποιώ. Όλοι μιλάνε για αγάπη, κάθε περιοδικό και εφημερίδα και κάθε ιεραπόστολος μιλούν συνεχώς για αγάπη. Αγαπώ την πατρίδα μου, αγαπώ τον βασιλιά, αγαπώ κάποιο βιβλίο, αγαπώ το βουνό, αγαπώ την απόλαυση, αγαπώ την γυναίκα μου, αγαπώ τον θεό. Είναι η αγάπη μια ιδέα; Αν όντως είναι, τότε μπορεί να καλλιεργηθεί, τραφεί, να περιβληθεί με στοργή, να επιβληθεί, να αλλάξει κατά το δοκούν."

"Επειδή δεν μπορούμε να λύσουμε αυτό το ανθρώπινο ζήτημα καταφεύγουμε σε αφαιρέσεις. Η αγάπη μπορεί να είναι η ύστατη λύση σε όλες τις δυσκολίες του ανθρώπου, τα προβλήματα και τις επώδυνες προσπάθειες, οπότε πώς θα βρούμε τι είναι η αγάπη; Απλώς ορίζοντάς την; Η εκκλησία την όρισε με τον ένα τρόπο, η κοινωνία με άλλο τρόπο και υπάρχουν ένα σορό αποκλίσεις και διαστρεβλώσεις. Λατρεύουμε κάποιον, κοιμόμαστε με κάποιον, η ανταλλαγή συναισθημάτων, η συντροφικότητα- είναι αυτό που λέμε αγάπη;"

"Μπορεί η αγάπη να χωριστεί στην ιερή και την ανίερη, την ανθρώπινη και την θεϊκή, η απλά υπάρχει μόνο μια αγάπη; Είναι η αγάπη ένα πράγμα και όχι πολλά πράγματα; Αν πούμε "σε αγαπώ" αυτό αποκλείει την αγάπη για κάποιον άλλον; Είναι η αγάπη προσωπική η μη προσωπική; Ηθική η ανήθικη; Οικογενειακή η μη οικογενειακή; Αν αγαπάς την ανθρωπότητα αγαπάς και τον καθένα ξεχωριστά; Είναι η αγάπη συναίσθημα; Είναι η αγάπη αίσθημα; Είναι η αγάπη απόλαυση και επιθυμία; Όλες αυτές οι ερωτήσεις δείχνουν - έτσι δεν είναι; - ότι έχουμε ιδέες για την αγάπη, ιδέες για το τι πρέπει να είναι και τι δεν πρέπει να είναι η αγάπη, έναν κανόνα η κώδικα που έχει δημιουργήσει η κοινωνία στην οποία ζούμε."

"Τώρα πώς θα βρω τι είναι αυτή η φλόγα που λέμε αγάπη; Όχι πως να βρούμε έναν τρόπο να την εκφράσουμε διαφορετικά αλλά να βρούμε την σημασία της. Πρώτα θα απορρίψω ό,τι έχουν πει η εκκλησία, η κοινωνία, οι φίλοι και οι γονείς μου, κάθε βιβλίο και άνθρωπος διότι θέλω να βρω μόνος μου τι είναι η αγάπη. Εδώ είναι ένα τεράστιο πρόβλημα που εμπεριέχει όλη την ανθρωπότητα, υπάρχουν χιλιάδες τρόποι να την ορίσεις και εγώ έχω φυλακιστεί σε κάποιον τρόπο να την ορίζω. Για αυτό τον λόγο δεν πρέπει να διώξω όλες τις τάσεις και τις προκαταλήψεις μου; Είμαι μπερδεμένος, διαλυμένος από τις δικές μου επιθυμίες οπότε λέω στον εαυτό μου "πρώτα καθάρισε το δικό σου μπέρδεμα. Ίσως να μπορέσουμε να δούμε τι είναι αγάπη καταλαβαίνοντας τι δεν είναι."

"Το να ανήκεις σε κάποιον, το να σε φροντίζει κάποιος και να εξαρτάσαι από αυτόν, σε όλο αυτό πρέπει να υπάρχει πάντα άγχος, φόβος, ζήλεια, ενοχή, και όσο υπάρχει φόβος δεν μπορεί να υπάρξει αγάπη. Ένα μυαλό γεμάτο πίκρες δεν μπορεί να καταλάβει τι είναι αγάπη, αισθηματικότητα και συναισθηματικότητα δεν έχουν καμία σχέση με την αγάπη. Έτσι, η αγάπη δεν έχει σχέση με την επιθυμία και την απόλαυση."

"Η αγάπη δεν είναι προϊόν της σκέψης, η οποία με την σειρά της είναι προϊόν του παρελθόντος. Η σκέψη δεν μπορεί να καλλιεργήσει την αγάπη. Η αγάπη δεν περιορίζεται και δεσμεύεται από την ζήλεια, γιατί η ζήλεια είναι το παρελθόν. Η αγάπη είναι το τώρα, το παρόν. Δεν είναι το "θα αγαπήσω" ούτε το "αγάπησα". Όταν αγαπάς δεν πρόκειται να ακολουθήσεις κανέναν. Η αγάπη δεν υπακούει. Όταν αγαπάς δεν υπάρχει ούτε σεβασμός ούτε ασέβεια. Δεν γνωρίζετε τι θα πει να αγαπάς αληθινά κάποιον; Να αγαπάς χωρίς μίσος, χωρίς ζήλεια, χωρίς θυμό, χωρίς να θέλετε να επηρεάσετε το τι σκέφτεται η τι κάνει ο άλλος, χωρίς να καταδικάζετε, χωρίς να συγκρίνετε; Όταν υπάρχει αγάπη υπάρχει σύγκριση; Όταν αγαπάτε κάποιον με όλη σας την καρδιά, με όλο σας τον νου, με όλο σας το σώμα, με όλη σας την ύπαρξη, υπάρχει σύγκριση; Όταν αφήνεσαι ολοκληρωτικά στην αγάπη δεν υπάρχει ο άλλος.

"Αλλά αν θέλετε ακόμα να βρείτε (τι είναι η αγάπη), θα δείτε ότι δεν είναι φόβος, εξάρτηση, ζήλεια, η κτητικότητα, η υπευθυνότητα και το χρέος, η αυτολύπηση, η αγωνία του να μην αγαπηθείς. Λοιπόν, αφού τα διώξετε όλα αυτά, όχι με την βία, αλλά ξεπλένοντας τα όπως η βροχή ξεπλένει την σκόνη πολλών ημερών από ένα φύλλο, τότε ίσως βρείτε αυτό το περίεργο λουλούδι που ο άνθρωπος αναζητά τόσο πολύ. Θα σας υπαγορέψει κάποια εξουσία, κάποια μέθοδος, κάποιο σύστημα πώς να αγαπάτε; Αν κάποιος σας πει πώς να αγαπάτε τότε αυτό δεν είναι αγάπη. Γίνεται να πείτε "θα εξασκήσω την αγάπη. Θα κάτσω κάτω και θα το σκεφτώ μέρα με την ημέρα. Θα εξασκήσω τον εαυτό μου να είναι καλός και ευγενικός και θα τον πιέσω να δίνει προσοχή στους άλλους;"

"Η αγάπη είναι κάτι νέο, φρέσκο, ζωντανό. Δεν έχει χτες ούτε και αύριο. Είναι πέρα από το μαρτύριο της σκέψης. Μόνο το αθώο μυαλό μπορεί να καταλάβει τι είναι η αγάπη, και το αθώο μυαλό μπορεί να ζήσει σε έναν κόσμο που δεν είναι αθώος. Το να βρεις αυτό το καταπληκτικό πράγμα που ο άνθρωπος αναζητά αιώνια μέσα από την θυσία, μέσω της λατρείας, μέσω των σχέσεων, μέσω του σεξ, μέσω κάθε μορφής απόλαυσης και πόνου, είναι δυνατό μόνο όταν η σκέψη κατανοήσει τον εαυτό της και  φτάσει στο τέλος της. Τότε η αγάπη δεν έχει αντίθετο, τότε η αγάπη δεν έχει σύγκρουση."

"Τι πράγμα είναι οι σχέσεις και πόσο εύκολα πέφτουμε στη συνήθεια κάποιας συγκεκριμένης σχέσης, θεωρούμε τα πράγματα δεδομένα, αποδεχόμαστε τις καταστάσεις και δεν είναι ανεκτή καμιά αλλαγή δε δεχόμαστε καμία κίνηση προς την αβεβαιότητα, ούτε για ένα λεπτό. Όλα είναι τόσο καλά ρυθμισμένα, τόσο στέρεα φτιαγμένα, τόσο δεσμευμένα, που δεν υπάρχει καμία ελπίδα για λίγη φρεσκάδα, για μια καθαρή αναζωογονητική ανοιξιάτικη ανάσα. Αυτά κι άλλα πολλά τα ονομάζουμε σχέσεις.

Αν παρατηρήσουμε από κοντά, οι σχέσεις είναι κάτι πολύ πιο λεπτό, κάτι πιο γοργό κι από την αστραπή, πιο αχανές κι από τη γη, γιατί οι σχέσεις είναι η ζωή. Η ζωή μας είναι σύγκρουση. Θέλουμε να κάνουμε τις σχέσεις χοντροκομμένες, ωμές, εύκολες. Έτσι χάνουν την ευωδιά τους, την ομορφιά τους. Όλα τούτα συμβαίνουν γιατί δεν αγαπάμε, κι η αγάπη, φυσικά, είναι το σπουδαιότερο απ’ όλα, γιατί μέσα σ’ αυτή πρέπει να εγκαταλείψει κανείς ολοκληρωτικά τον εαυτό του. (το εγώ του)

Αυτή ακριβώς η ιδιότητα της φρεσκάδας, του καινούριου, είναι ουσιαστική, αλλιώς η ζωή γίνεται ρουτίνα, συνήθεια και η αγάπη δεν είναι συνήθεια, δεν είναι κάτι βαρετό. Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν χάσει το αίσθημα της έκπληξης. Θεωρούν τα πάντα δεδομένα κι αυτή η αίσθηση της ασφάλειας καταστρέφει την ελευθερία και τις εκπλήξεις της αβεβαιότητας.


Τζιντου Κρισναμουρτι