Πέμπτη 30 Ιουνίου 2011

Τα δεσμά της Ευρωπαϊκής Ένωσης σφυρηλατήθηκαν από τα εκλεγμένα κοινοβούλια των χωρών μελών της


Tην ίδια στιγμή που η «ελληνική» κυβέρνηση περιφέρεται στις αγορές, στις πλατείες αλλά και στην ίδια μας την καθημερινότητα σαν φρικτός εφιάλτης, γυρεύοντας δανεικά και πλιατσικολογώντας σαν απελπισμένο πρεζόνι έτοιμο να σκοτώσει για να εξασφαλίσει τη δόση του, ο αμερικανός οικονομολόγος L. RANDALL WRAY, λέει τα πράγματα με τ όνομά τους και για τα καταστροφικά αδιέξοδα των πολιτικών που εφαρμόζονται και αποσυνθέτουν τη χώρα, όσο και για τις επιλογές των ισχυρών και για το σχέδιο της παγκόσμιας διακυβέρνησης που βρίσκεται πλέον σε πλήρη εξέλιξη.

Αλήθεια πρώτη: Το δεύτερο σχέδιο «διάσωσης» το μόνο που θα φέρει θα είναι μια νέα διόγκωση του χρέους.

Αλήθεια δεύτερη: Η νομισματική ένωση αποσυνέδεσε τα νομίσματα από τα έθνη τους και η απώλεια της νομισματικής κυριαρχίας ήταν το πρώτο βήμα στη διαδικασία εκχώρησης των θεμελιωδών κυριαρχικών δικαιωμάτων στη δικτατορία των τραπεζιτών και το όργανό τους την ΕΚΤ.

Αλήθεια τρίτη: Η ανεξαρτησία της ΕΚΤ είναι έτσι σχεδιασμένη ώστε να μη δεσμεύεται από δημοκρατικούς ελέγχους και ισορροπίες. Μ άλλα λόγια η δικτατορία των τραπεζιτών θεσμοθετήθηκε από τα «δημοκρατικά» κοινοβούλια των «εθνικών» κυβερνήσεων που παρέδωσαν την εθνική κυριαρχία στους οικονομικούς νταβατζήδες.

Αλήθεια τέταρτη: Με πολιτικές αυστηρής δημοσιονομικής πειθαρχίας και σκληρής λιτότητας, οι προοπτική εξόδου από την κρίση μιας χώρας υπερχρεωμένης όπως η Ελλάδα είναι πρακτικά ανύπαρκτη.

Και το απαραίτητο συμπλήρωμα όλων αυτών...

Το υπερεθνικό (βλέπε ομοσπονδιακό) σύστημα διακυβέρνησης της Ευρώπης, είναι αυτό που θα προσδώσει θεσμική και πολιτική βιωσιμότητα στο Ευρωπαϊκό εγχείρημα.

Συμπερασματικά:
Ο σχεδιασμός του «Ευρωπαϊκού ονείρου» με τα σύμφυτα προβλήματα που σήμερα εκδηλώνονται με τρόπο εκρηκτικό, ούτε τυχαίος ήταν, ούτε αποκομμένος υπήρξε από τους παγκοσμιοποιημένους οραματισμούς των ισχυρών που τον εμπνεύστηκαν.

Η κυβέρνηση των νέων Τσολάκογλου, υποταγμένη πλήρως σ αυτούς τους σχεδιασμούς και οδηγώντας ως πρόβατο, στη σφαγή τη χώρα στη γενικευμένη δυστυχία, δεν έχει απλώς απόλυτη επίγνωση των συνεπειών που θα έχουν οι χειρισμοί και οι πολιτικές της.

Εκτελεί διατεταγμένη υπηρεσία των εντολέων της που τη χειραγωγούν και αναγορεύεται εκ των πραγμάτων στο πιο άθλιο πολιτικό δημιούργημα όλων των εποχών, που δρα συνειδητά και απροκάλυπτα σε βάρος της ίδιας της της χώρας.

Κ. Κυριακόπουλος
http://ellinikoforum.blogspot.com


Από τη δράση του εδώ τοποτηρητή. Δείτε τα βίντεο:

http://vimeo.com/25781283

http://www.youtube.com/watch?v=S20_JuaX8gg&feature=player_embedded

Τετάρτη 29 Ιουνίου 2011

ΑΞΙΟΣ της αποστολής που του ανατέθηκε

Το μοναδικό ζητούμενο από ένα βουλευτή είναι να ψηφίζει κατά συνείδηση.

O Παναγιώτης Κουρουμπλής είναι  ΑΞΙΟΣ της αποστολής που του ανατέθηκε.


Το ίδιο άξιοι είναι και εκείνοι που ψήφισαν ΚΑΤΑ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ "ΥΠΕΡ" ωστόσο δεν ξεχωρίζουν μέσα στην πολυπληθή αγέλη των φοβισμένων και υποταγμένων στην κομματική εξουσία 'αμνοεριφίων'.

Τα αμνοερίφια είναι μία κατηγορία ζωντανών που είναι χρήσιμα για διάφορους λόγους. Πχ. αποτελούν τροφή για το βοσκό (κομματική ηγεσία), αντικείμενο συναλλαγής κλπ.
Σε καμία περίπτωση δεν μπορείς να βασιστείς σε αυτά καθότι άγονται και φέρονται με βάση τις παραγγελίες του βοσκού και των (κομματό) σκυλων οδηγών. Ούτε μπορείς βεβαίως να τους καταλογίσεις ευθύνες καθότι δεν έχουν κρίση προσωπική ούτε και το θάρρος να αντιταχθούν στο ρεύμα.

Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να αποδώσεις ευθύνες σε εκείνους που τους επέλεξαν με την ψήφο τους.

Αυτοί που είναι ΑΝΑΞΙΟΙ κατηγορηματικά είναι εκείνοι που εντέχνως πίεσαν, καθοδήγησαν και απείλησαν εν τελει, τα αμνοερίφια να ακολουθήσουν τη δική τους ατραπό.
Ανεξαρτήτως της έκβασης της επιλογής τους είναι ΑΝΑΞΙΟΙ γιατί ακρωτηριάζουν τη Δημοκρατία και τους θεσμούς. Στην περίπτωση βεβαίως που αποδειχθεί ότι το όλο εγχείρημα οδηγεί σε όλεθρο τότε... (..όπως είπε και ο Γιούγκερ)

Ανάμεσα στο καθεστώς και στο λαό υπάρχει πόλεμος και όχι ειρήνη


Πρέπει επιτέλους να μπει ένα τέλος στην κωμωδία που παίζεται, επί δεκαετίες, στο θέμα της τρομοκρατίας, σε όλες τις μορφές της: Συνωμοτικές ομάδες κρούσης (τύπου 17Ν «ΕΑ» και CIA), «γνωστοί άγνωστοι», «μπαχαλάκηδες» κουκουλοφόροι κ.λπ… Πρέπει επιτέλους να μπει ένα τέλος στην πολιτική κωμωδία που παίζεται αναφορικά με τη σύγκρουση ανάμεσα στους «τρομοκράτες» και τις αστυνομικές δυνάμεις, ανάμεσα στους κουκουλοφόρους και στους «μπάτσους»: Κουκουλοφόροι και «μπάτσοι» είναι τα πιόνια στη σκακιέρα, τα «στρατιωτάκια» που παίζουν στο σκηνοθετημένο, τελετουργικό πόλεμο (του θεάματος) ανάμεσα στο κράτος και τους «τρομοκράτες». Κουκουλοφόροι και «μπάτσοι» έχουν τους ίδιους σκηνοθέτες και στρατηγούς: Το ίδιο το κράτος και τις παρακρατικές μυστικές υπηρεσίες των μαφιών του χρήματος…

Σε αυτό το σκηνοθετημένο παιχνίδι του θεάματος συμμετέχουν και τα κόμματα. Είναι ένα παιχνίδι τρόμου, αποπροσανατολισμού και δημαγωγικής απάτης που συμμετέχουν όλες οι καθεστωτικές δυνάμεις: Κράτος, παρακράτος, μυστικές υπηρεσίες, ΜΜΕ, κόμματα, «νταβάδες» κάθε κοπής και στην κορυφή: Οι μυστικές υπηρεσίες των διεθνών «νταβάδων»…

Οι κομματικοί ρήτορες, καθώς και οι δημοσιογραφικές «πόρνες» (ιδιαίτερα οι «πόρνες» πολυτελείας) ενώ γνωρίζουν το παίζουν μωρές παρθένες και εστιάζουν στα εκτελεστικά πιόνια του παιχνιδιού: Άλλοι στους «άρρωστους» προβοκάτορες που καταστρέφουν και άλλοι στους «κακούς μπάτσους» που πλημμυρίζουν την Αθήνα με χημικά κ.λπ: Κτυπάνε το σαμάρι και όχι το γάιδαρο. Οι πρωταγωνιστές και οι σκηνοθέτες αυτού του παιχνιδιού των «Κλεφτών και Αστυνόμων», συγκαλύπτονται και πάντα μένουν στο απυρόβλητο…

Οι ρήτορες της «αριστερής» φλυαρίας και δημαγωγίας καμώνονται και αυτοί ότι δεν γνωρίζουν, πολλές δεκαετίες τώρα, τους πρωταγωνιστές και τους σκηνοθέτες αυτού του μακάβριου τρομοκρατικού παιχνιδιού ανάμεσα στους «τρομοκράτες» και τα όργανα καταστολής.

Καμώνονται ότι δεν γνωρίζουν γιατί και οι ίδιοι αποτελούν μέρος του παιχνιδιού. Κάθονται στο καθεστωτικό γεύμα σε μια γωνιά του τραπεζιού. Σε τέτοια γεύματα του καθεστώτος δεν μπορεί ποτέ να φωνάξεις ανοικτά ότι τα πιάτα είναι βρώμικα…

Έτσι η «αριστερή» ρητορεία περιορίζεται μόνο στο να καταγγέλλει τους «κακούς» μπάτσους και συχνά να δίνει και πολιτική κάλυψη στους κουκουλοφόρους: στο άλλο σκέλος των πιονιών…

Τελευταίως, επειδή πλέον ο κόσμος το έχει τούμπανο, αρχίζει η «αριστερή» ρητορεία να μιλάει και για κουκουλοφόρους προβοκάτορες....

Μέχρις εκεί όμως!

Τους πρωταγωνιστές και τους σκηνοθέτες αυτού του παιχνιδιού τους συγκαλύπτει. Δεν αποκαλύπτει το παιχνίδι που παίζεται με το «πινγκ-πογκ» των κουκουλοφόρων-«μπάτσων», από τους οικονομικούς, πολιτικούς και δημοσιογραφικούς μαφιόζους του καθεστώτος και τις μυστικές τους υπηρεσίες…

Έτσι και σήμερα μιλάνε για «προβοκάτορες» γενικά και αφηρημένα ή «σκοτεινούς» θύλακες μέσα στην αστυνομία, για τις νεροποντές των χημικών, συγκαλύπτοντας και παρακάμπτοντας το ουσιώδες. Ότι όλη αυτή η τρομοκρατική «επιχείρηση» εναντίον της κινητοποιημένης λαϊκής οργής και των συγκεντρώσεων στις πλατείες ήταν ένα σκηνοθετημένο και καλά οργανωμένο σχέδιο του καθεστώτος συνολικά: του κράτους, του παρακράτους, των ΜΜΕ, των μυστικών τους υπηρεσιών, των «νταβάδων» και του κυβερνητικού τους οικοδομήματος.

Η «επιχείρηση» κουκουλοφόροι-χημικά ήταν στρατηγικά δουλεμένη. Δεν αποσκοπούσε μόνο στην αναχαίτιση και τρομοκράτηση της «ειρηνικής» και «χύμα» λαϊκής οργής, αλλά «αξιοποιούσε», σαν ένα κρίκο της στρατηγικής αλυσίδας, την ίδια την ίδια «ειρηνική» και «χύμα» λαϊκή οργή την συγκεντρωμένη και εγκλωβισμένη στο χώρο της πλατείας.

Τα καθεστωτικά επιτελεία και οι υπηρεσίες τους οδήγησαν την εκρηκτική λαϊκή αγανάκτηση εκεί που ήθελαν: Στον ειρηνικό, «ακηδεμόνευτο», «χύμα», «αγελαίο», ανοργάνωτο εγκλωβισμό στις πλατείες. Οδήγησαν την οργή στη Βαβυλωνία των «ατομικών απόψεων», δηλαδή στην πολιτική και οργανωτική παραλυσία, συνακόλουθα στην ακινησία και στην εξάντληση.

Να γιατί σε αυτό το «κίνημα των αγανακτισμένων» υμνήθηκε και προβλήθηκε υστερικά από το ίδιο το καθεστώς το «ατομικό», το «ειρηνικό» το «ανεξάρτητο» από Πολιτική και Οργάνωση κ.λπ

Έπρεπε η υπερχειλίζουσα λαϊκή οργή να εγκλωβιστεί στις πλατείες και να παγιωθούν πάνω της τα καθεστωτικά ιδεολογήματα του «ειρηνικού», του «ακηδεμόνευτου» και του πολιτικά «ανεξάρτητου» και ανοργάνωτου, ακριβώς γιατί τέτοιες εκρήξεις αγανάκτησης είναι αδιέξοδες, γρήγορα εξαντλούνται εσωτερικά, εξατμίζονται και πολύ εύκολα χειραγωγούνται και τρομοκρατούνται.

Όταν το καθεστώς εξαπολύσει τους μηχανισμούς της προβοκάτσιας και της βίας εναντίον του, τότε η «οργή» αναζητάει τη σωτηρία στα πόδια της…

Τους κουκουλοφόρους-προβοκάτορες θα μπορούσε το καθεστώς να τους χρησιμοποιούσε πολύ νωρίτερα. Δεν το έκανε και πολλοί μεθυσμένοι από την πολιτική τους αφέλεια πίστεψαν ότι το «ειρηνικό» κίνημα τους αφόπλισε και παρόπλισε!

Αυτό και μόνο δείχνει το καλά οργανωμένο σχέδιο του καθεστώτος. Σχέδιο με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα, με προσδιορισμένο χρονικά στόχο και εκτελεσμένο την κατάλληλη ώρα, όταν το κίνημα των «αγανακτισμένων» θα είχε εισέλθει στα αδιέξοδα της εσωτερικής του εξάντλησης…

Τώρα, λοιπόν, που η «ειρηνική» εξέγερση είχε φτάσει σε τέλμα και αδιέξοδο και άρχιζε να μπαίνει στα κεφάλια πολλών ότι με τέτοιες «ειρηνικές αναμονές» τίποτα δεν προχωράει «κινητοποιήθηκαν» οι μηχανισμοί της καθεστωτικής προβοκάτσιας και της ωμής βίας…

Όμως, ουδέν κακόν αμιγές καλού. Το ίδιο το καθεστώς επιβεβαίωσε το αλφάβητο της Ιστορίας: Ότι πόλεμος ειρηνικός δεν υπάρχει, είναι ένας θανάσιμος μύθος. Το καθεστώς έχει κηρύξει ανελέητο πόλεμο εναντίον όλων αυτών που «αγανακτούν» εναντίον του. Τα «ειρηνικά» κινήματα είναι ένα υπνωτικό του καθεστώτος για να επιβάλλεται πιο εύκολα και αποτελεσματικά η δική του βία και η δική του τρομοκρατική παρανομία που την βαπτίζει «νομιμότητα»…

Και αυτό πρέπει να είναι το πρώτο μεγάλο μάθημα αυτού του κινήματος των «αγανακτισμένων»…

http://resaltomag.blogspot.com/

Έχει κάποιος βουλευτής του ΠΑΣΟΚ πατριωτική συνείδηση;

Την Τετάρτη 29 Ιουνίου 2011 ψηφίζεται στη Βουλή των Ελλήνων το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής και την Πέμπτη ο Εφαρμοστικός νόμος που υλοποιεί το Μεσοπρόθεσμο.

Τα «ΕΠΙΚΑΙΡΑ» πήραν στα χέρια τους το επίσημο κείμενο του Εφαρμοστικού νόμου που έχει δοθεί στους Έλληνες Βουλευτές και διαβάζοντας τις διατάξεις αναρωτιόμαστε αν οι Βουλευτές που σκέφτονται να τον ψηφίσουν, έχουν μελετήσει ένα προς ένα τα άρθρα του και το περιεχόμενό τους.

Η αξιοποίηση της κρατικής περιουσίας μετατρέπεται ουσιαστικά σε μια ευτελή για τα ελληνικά συμφέροντα πώληση μεγάλου μέρους της δημόσιας περιουσίας, προς όφελος των δανειστών μας. Η χώρα υποθηκεύει το μέλλον της, όχι μόνο το άμεσο αλλά και το απώτερο.

Η παραχώρηση π.χ. της εκμετάλλευσης των αρχαιολογικών χώρων, που αποτελούν κομμάτι του μοντέλου ανάπτυξης που ευαγγελίζονται οι εμπνευστές του νόμου, πώς θα αυξήσει τα έσοδα του δημοσίου αφού θα πηγαίνουν απευθείας στους δανειστές μας. Αυτό αποτελεί ένα από τα πολλά παραδείγματα που μπορεί κάποιος να δει στα άρθρα του νόμου.

Δείτε εδώ όλο τον εφαρμοστικό νόμο με σχολιασμό

Τα βλέμματα της Ευρώπης στρέφονται στην Ελλάδα



28 και 29 Ιουνίου 2011 – οι σημαντικότερες και πλέον κρίσιμες ημερομηνίες στη νεότερη Ελληνική ιστορία. Ας αμυνθούμε απέναντι στους εκπροσώπους των συμφερόντων που προδίδουν, με πρόσχημα τους 150 ιδιοτελείς βουλευτές τους, συστηματικά την χώρα και τους πολίτες της.

Μπροστά στις ημερομηνίες 28 και 29 Ιουνίου που έρχονται ίσως δεν χρειάζονται πλέον λόγια αναλύσεις και διαγράμματα.

Ας δείξει το Ελληνικό κοινό ότι είναι ακόμη ζωντανό. Αυτό που του ετοιμάζουν είναι η ανεπίστροφη εναπόθεσή του στην πριν σαράντα και πενήντα χρόνια κατάσταση.
Δεν είναι μόνο οι φόροι και τα μισθολογικά, ακόμη και οι πολεοδομικές ρυθμίσεις του εφαρμοστικού (sic) νόμου είναι τόσο εγκληματικές που ξεκάθαρα γυρίζουν την χώρα στην εποχή της χούντας και των «ημετέρων». Δεν καταργούν την Δημόσια παιδεία. Καταργούν την Παιδεία καθ’ αυτή !

Η επίθεση στα θεμέλια της χώρας είναι ολοκληρωτική.

Ήττα της πλατείας (πάνω ή κάτω δεν έχει καμία απολύτως σημασία τώρα) και των πολιτών της χώρας θα αποτελέσει βαριά ήττα για την Ελλάδα αλλά και για ολόκληρη την Ευρώπη.

Στην χώρα μας έλαχε, στην πιο αδύναμη φάση της, να λειτουργεί στο συμβολικό επίπεδο ως κρίσιμο παράδειγμα προς μίμηση ή προς αποφυγή για ολόκληρη την Ευρώπη.

Η φωνή και τα βήματά μας αύριο και μεθαύριο είναι οι φωνές και τα βήματα όλων των πολιτών της Ευρώπης.

http://grsail.blogspot.com/

Τρίτη 28 Ιουνίου 2011

Η Ουγγαρία που έδιωξε το ΔΝΤ προχωρά τώρα σε κρατικοποιήσεις επιχειρήσεων



H χώρα που έδιωξε κακήν κακώς το ΔΝΤ από το κεφάλι της, που αρνήθηκε να ξεπουληθεί στα διεθνή κερδοσκοπικά συμφέροντα, επανέρχεται δυναμικά.
Δείτε τι είπε ο πρωθυπουργός της χώρας Viktor Orban, ο οποίος τάχθηκε υπέρ της ανάγκης να βρεθούν εκ νέου στρατηγικά περιουσιακά στοιχεία υπό κρατικό έλεγχο.
Δηλαδή, να κρατικοποιήσει και πάλι επιχειρήσεις!
Αν αυτό μας κάνει εμάς εντύπωση και «πατάμε» πάνω σε διεθνή μοντέλα οικονομίας, μήπως θα πρέπει να δούμε και την άλλη πλευρά; Γιατί να κοιτάμε τις οικονομίες της Γερμανίας ή της Γαλλίας και να μην στρέψουμε το βλέμμα μας στο τι έκαναν άλλες χώρες με σοβαρά οικονομικά προβλήματα, τα οποία τους δημιούργησαν οι διεθνείς κερδοσκόποι.
Η διαφορά μας όμως, είναι ότι αυτοί οι κερδοσκόποι δεν ήταν ..ντόπιοι σε αυτές τις χώρες και αν ήταν τους έδιωξαν με κλωτσιές και ελικόπτερα!
«Η Ουγγαρία πρέπει να κινηθεί στην αντίθετη κατεύθυνση από την Ελλάδα, όπου κατά την τρέχουσα περίοδο προχωρούν σε υποχρεωτικές ιδιωτικοποιήσεις υπό τον έλεγχο των ξένων για να βάλουν ξανά την οικονομία τους στο σωστό δρόμο», τόνισε ο Orbam στην ολομέλεια της Βουλής.
«Υπάρχουν ακόμη ορισμένα assets που πρέπει να βρίσκονται στην ιδιοκτησία του κράτους», πρόσθεσε, χωρίς να ονομάζει τα περιουσιακά στοιχεία.
Το ουγγρικό δημόσιο επαναγόρασε ποσοστό 21,2% στη ουγγρική εταιρεία πετρελαίου και φυσικού αερίου MOL Nyrt, από την ρωσική Surgutneftegas JSG τον περασμένο μήνα, στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας της κυβέρνησης να θέσει υπό κρατικό έλεγχο συγκεκριμένα περιουσιακά στοιχεία στρατηγικής σημασίας.
http://olympia.gr

«Διαγράψτε το Ελληνικό χρέος αλλιώς θα πληρώσουμε πολεμικές αποζημιώσεις»


Η συνέντευξη στο Spiegel του έγκριτου Γερμανού ιστορικού Άλμπερτ Ρίτσλ συνιστά καταπέλτη για την εθελόδουλη πολιτική και οικονομική τάξη της χώρας και όχι μόνο, η οποία έχει παραδοθεί στην τρόικα και θεωρεί τη στάση πληρωμών και τη διαγραφή του χρέους ή τουλάχιστον του μεγαλύτερου μέρους του, όχι μόνο ανεδαφικά αιτήματα αλλά και περίπου εγκλήματα καθοσιώσεως!
Ο Άλμπερτ Ριτσλ απομυθοποιεί αυτές τις απόψεις, θυμίζει πτωχεύσεις και διαγραφές χρεών της Γερμανίας και κυρίως τονίζει ότι όσο η Γερμανία πιέζει την Ελλάδα, τότε η τελευταία μπορεί να εγείρει θέματα πολεμικών αποζημιώσεων και να ανοίξει τον ασκό του Αιόλου!
Ποιοι όμως θα τα πράξουν;
«Eάν νομίζεται ότι το πρόβλημα χρέους της Eλλάδας είναι το χειρότερο στην ιστορία της Eυρώπης, κάνετε λάθος». O Γερμανός ιστορικός, Aλμπρεχτ Pιτσλ, σε συνέντευξή του στην ιστοσελίδα του Spiegel, υποστηρίζει ότι η Γερμανία ήταν η μεγαλύτερη χώρα- οφειλέτης τον 20ο αιώνα.
Kαι προειδοποιεί ότι πρέπει η προσέγγισή της όσον αφορά την κρίση στην Eυρωζώνη να γίνει με αγνότητα και απλότητα, διαφορετικά θα έρθει αντιμέτωπη με την αναζωπύρωση των αιτημάτων καταβολής πολεμικών αποζημιώσεων.
Mπορεί το Bερολίνο να επιδεικνύει αδιαλλαξία, απαιτώντας υπακοή από την Aθήνα, αλλά αυτό δεν αιτιολογείται, καθώς, τον προηγούμενο αιώνα, στη Γερμανία ήταν που έλαβαν χώρα οι μεγαλύτερες κρατικές χρεοκοπίες της σύγχρονης ιστορίας, υποστηρίζει ο κ. Pιτσλ. Kαι τονίζει ότι χάρη στις HΠA, και τα τεράστια κεφάλαια που διέθεσαν μετά τον A΄ και τον B΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Γερμανία είναι σήμερα το αφεντικό της Eυρώπης.
«Aπό το 1924 μέχρι το 1929 η Δημοκρατία της Bαϊμάρης ήταν χρεωμένη, και δανειζόταν από την Aμερική για την καταβολή των αποζημιώσεων για τον A΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. H πυραμίδα του χρέους κατέρρευσε κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης του 1931.
Καταστροφή
Tα κεφάλαια χάθηκαν και οι HΠA, όπως και η παγκόσμια οικονομία, υπέστησαν τεράστια καταστροφή. H κατάσταση ήταν ίδια μετά τον B΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά οι αποζημιώσεις πάγωσαν μέχρι τη μελλοντική ενοποίηση των δύο Γερμανιών. Έτσι σώθηκε η Γερμανία και δημιούργησε το οικονομικό θαύμα της δεκαετίας του ΄50. Tο 1953 οι HΠA «κούρεψαν» το γερμανικό χρέος, καθιστώντας το παρά πολύ μικρό. Tέλος, από το 1990 και μετά, η Γερμανία δεν κατέβαλε αποζημιώσεις σε καμία χώρα, ούτε φυσικά στην Eλλάδα.
Σε σύγκριση με τη χρεοκοπία της Γερμανίας μόνο τη δεκαετία του ΄30 τα σημερινά προβλήματα χρέους της Eλλάδας είναι ασήμαντα».
Οφειλές
O κ. Pιτσλ επισήμανε ότι κανείς στην Eλλάδα δεν ξεχνά πως η Γερμανία οφείλει την οικονομική της ευημερία στη χάρη που της έκαναν οι υπόλοιπες χώρες, οι οποίες βαθμιαία παραιτήθηκαν από τις πολεμικές αποζημιώσεις. «Eάν η Eλλάδα αλλάξει τη στάση της στο ζήτημα αυτό, θα ακολουθήσουν και οι υπόλοιπες χώρες. Θα πρέπει να είμαστε ευγνώμονες που η Eλλάδα στήνεται ξανά στα πόδια της με τα χρήματά μας. Eάν δεν πληρώσουμε, οι παλιοί λογαριασμοί θα εμφανιστούν ξανά».
O Γερμανός ιστορικός πιστεύει ότι οι δανειστές της Eλλάδας θα πρέπει να διαγράψουν μεγάλο μέρος του χρέους της, και καθώς ορισμένες τράπεζες δεν θα μπορούν να αντιμετωπίσουν μία τέτοια κατάσταση, θα πρέπει να υπάρξουν νέα προγράμματα οικονομικής βοήθειας. «Θα κοστίσει ακριβά στη Γερμανία, αλλά, σε κάθε περίπτωση θα έπρεπε να πληρώσει», κατέληξε ο κ. Pιτσλ.
Πηγή: iskra.gr
http://anti-ntp.blogspot.com/

Δευτέρα 27 Ιουνίου 2011

Διεθνές δικαστήριο εξόντωσης ανεπιθύμητων ηγετών



Από το news room του ΔΟΛ:
"Εντάλματα σύλληψης σε βάρος του Λίβυου συνταγματάρχη Μουαμάρ Καντάφι, του γιου του Σαΐφ αλ-Ισλάμ και του επικεφαλής των λιβυκών μυστικών υπηρεσιών Αμπντάλα αλ-Σενούσι εξέδωσε το μεσημέρι της Δευτέρας το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (ICC) με την κατηγορία της διάπραξης εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας.
Οι δικαστές έκαναν δεκτή την εισήγηση του εισαγγελέα Λουίς Μορένο-Οκάμπο για την έκδοση των ενταλμάτων σύλληψης με τις κατηγορίες των φόνων και διώξεων πολιτών από τις δυνάμεις ασφαλείας της Λιβύης, μετά τις 15 Φεβρουαρίου, ειδικά στην Τρίπολη, την Βεγγάζη και την Μιζουράτα.
Ο Λουίς Μορένο-Οκάμπο άρχισε την έρευνα στις 3 Μαρτίου, δύο εβδομάδες αφού ξέσπασαν οι συγκρούσεις τη Λιβύη. Ο ίδιος κατηγορεί τον Καντάφι ότι διέταξε ο ίδιος προσωπικά τις επιθέσεις εναντίον διαδηλωτών και αντιφρονούντων. Επίσης τονίζει πως ο γιος του Σαΐφ ανέλαβε την στρατολόγηση των μισθοφόρων.
Ο Αμπντάλα αλ-Σενούσι, «δεξί χέρι» του Καντάφι κατηγορείται ότι οργάνωσε τις επιθέσεις εναντίον των διαδηλωτών.
Ο Καντάφι είναι ο δεύτερος επικεφαλής κράτους εναντίον του οποίου εκδίδεται ένταλμα σύλληψης από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, μετά τον πρόεδρο του Σουδάν Ομάρ ελ-Μπασίρ, ο οποίος καταζητείται για γενοκτονία, εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και εγκλήματα πολέμου στο Νταρφούρ.
Είναι επίσης η πρώτη φορά που το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο εκδίδει εντάλματα σύλληψης κατά την διάρκεια μιας ένοπλης σύρραξης".

Άλλος ένας ενοχλητικός ηγέτης στο στόχαστρο της διεθνούς αλήτ των τοκογλύφων λοιπόν. Με σύνθεση που μιμείται αυτήν πραγματικού δικαστηρίου, αλλά χωρίς την ουσιαστική λειτουργία απονομής δικαιοσύνης, το ψευτο-δικαστήριο διεθνών σκοπιμοτήτων που εξόντωσε τον Μιλόσεβιτς, τον Κάραζιτς και τελευταία τον Μπλάντιτς και μελλοντικά θα αναλάβει τους εναπομείναντες ηγέτες με απήχηση στο λαό τους, δημοφιλία και έργο στις υποδομές του κράτους τους, που όμως έχουν ένα ενοχλητικό κοινό χαρακτηριστικό: την απουσία των ευαγών ιδρυμάτων των τοκογλύφων, επιχειρήσεων και τραπεζών με μερίδιο χρηματοδότησης της εγχώριας οικονομίας ικανό για τον έλεγχό της.
Είναι πλέον κοινό μυστικό που θα φάνταζε αστείο ιδωμένο αποσπασματικά, το γεγονός ότι οι γιαλαντζί αντικαθεστωτικοί της Λιβύης το πρώτο πράγμα που είχαν κατά νου να πραγματοποιήσουν στα εδάφη που θα κατελάμβαναν ήταν η ίδρυση τράπεζας! …
Όπως δρουν οι «οικονομικοί δολοφόνοι που έχουν σαν στόχο την υποδούλωση και την εξαθλίωση της χώρας που «καταλαμβάνουν», αντίστοιχα οι «πορτοκαλί επαναστάσεις» εκδηλώνονται εκεί που οι οικονομικοί δολοφόνοι δεν επαρκούν και χρειάζεται η στρατιωτική επέμβαση με την παράλληλη λειτουργία του θεάτρου των «επαναστατημένων».
Η Λιβύη ένα κράτος με σύγχρονες δομές, τεχνολογία, ευκαιρίες και στα δύο φύλα και σύστημα εκπαίδευσης προσαρμοσμένο στις σύγχρονες τεχνολογικές και όχι μόνο εξελίξεις που κτίστηκε τα τελευταία χρόνια από το συγκεκριμένο ηγέτη, αποτελούσε όχι μόνο για το μουσουλμανικό κόσμο αλλά για ολόκληρη την αφρικανική ήπειρο ένα παράδειγμα προς μίμηση. Αυτό ενοχλούσε ιδιαίτερα τους μαγείρους του χυλού της «νέας παγκόσμιας τάξης». Ενοχλούσε τους οπαδούς της απάνθρωπης θεώρησης της ανθρωπότητας (πόσο άνθρωποι οι ίδιοι;) ως μιας άβουλης μάζας, κατευθυνόμενης στις όποιες «προτιμήσεις» της μέσα σε όρια αποδεκτά και ασφαλή για τους εμπνευστές της παγκόσμιας δικτατορίας, τους σύγχρονους Τιτάνες.
Είθε η ώρα των «Ολυμπίων» να είναι σιμά…

Αναλαμβάνουν και επίσημα την κυβέρνηση οι τοκογλύφοι


Συμφώνησε ο Γιώργος Παπανδρέου στην μετάβαση του πολιτεύματος από Ελληνική Δημοκρατία σε τροϊκανή μπανανία...!
Τοποτηρητές της τρόικα σε όλα τα υπουργεία!
Άφωνοι οι υπουργοί που απειλούσαν πως θα παραιτηθούν σε περίπτωση που θα έμπαιναν ξένοι στα υπουργεία τους...
Με την συμφωνία του Παπανδρέου καταργείται πλήρως η ανεξαρτησία της χώρας
Μήπως πρέπει να περιμένουμε να μπει τοποτηρητής και στο Μαξίμου ή ο Γιώργος Παπανδρέου είναι έμπιστος των "δάνειων δυνάμεων", της τρόικας και των διεθνών οικονομικών εκβιαστών και τρομοκρατών;
Δεν αναμένεται καμία αντίδραση από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ο οποίος αρέσκεται να παίζει τον ρόλο του αξεσουάρ στο Προεδρικό Μέγαρο...
Τοποτηρητές στα Υπουργεία! Ένα ένα μας τα λέει ο Πρωθυπουργός τα όσα έχει αποδεχθεί, προκειμένου να μας δοθεί η 5η δόση από το ΔΝΤ και την Τρόϊκα, χωρίς να έχει δώσει τις απαντήσεις στο λαό.Δηλαδή γιατί δεν πέτυχαν τα όσα είπε στους Έλληνες ένα χρόνο πριν; Γιατί το Μνημόνιο 1 απέτυχε; Αφού δέχεται τοποτηρητές από την Τρόϊκα στα υπουργεία, άρα συντονιστές, δεν δέχεται ότι οι Υπουργοί που είχαν επιφορτιστεί με το έργο της εφαρμογής του μνημονίου 1 απέτυχαν οικτρά τους στόχους που είχαν θέσει και κατά συνέπεια δεν είναι ικανοί;Και αφού απέτυχαν στο πρώτο, τι είναι αυτό που θα κάνει τους ίδιους επιτυχημένους όταν θα έχουν δυσκολότερο έργο λόγω της επιβάρυνσης του όγκου εργασίας για την απαραίτητη συνεννόηση με τους τοποτηρητές; Ή μήπως δεν θα είναι -πια- αυτοί υπεύθυνοι, αλλά οι τοποθετηθέντες από την Τρόϊκα;
Άρα κύριε πρωθυπουργέ (;) έχει καταλυθεί η συνταγματικά κατοχυρωμένη λειτουργία της εκάστοτε κυβέρνησης, χωρίς καν να ενημερωθεί το κοινοβούλιο (αλλά μήπως το κάνατε και για άλλα σοβαρότερα;).
Άρα κύριε πρόεδρε (;) της δημοκρατίας, καταλύεται το σύνταγμα, και εσείς το μόνο που κάνετε είναι να κάνετε εγκαίνια στα Special Olympics των 10 εκ. εν μέσω μνημονίου, και να βλέπετε τον ελληνόφωνο πρωθυπουργό να παραιτείται και μετά να το παίρνει πίσω, ενώ εσείς παραμένετε σταθερά γατζωμένος στις εισπράξεις της θέσης;
Άρα κύριοι βουλευτές (;) έχετε συμπράξει στην κατάλυση της ανεξαρτησίας και στην υποδούλωση της χώρας μας, αφού πια η δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση δεν θα μπορεί να εξασκεί το κυβερνητικό της έργο ανεξάρτητα, χωρίς παρεμβάσεις, χωρίς την αναγκαιότητα της έγκρισης από μη εκλεγμένους ή μη συνταγματικά καθιερωμένους “κυβερνήτες”.
Δυστυχώς γίναμε και επίσημα αποικία. Ήρθαν οι ξένες δυνάμεις, μας έδωσαν τα καθρεπτάκια και το νερό της φωτιάς για να μας “κερδίσουν” την εμπιστοσύνη και να μας “εξαγοράσουν”, και μετά παρέδωσαν στους ιθαγενείς κυβερνήτες τα μνημόνια διακυβέρνησης ερχόμενοι κάθε λίγο να ελέγχουν την πορεία, να παίρνουν τα πλούτη της περιοχής και να πετάνε ένα κοκαλάκι στους ιθαγενείς για να μπορέσουν να συνεχίσουν να παράγουν πλούτο για τους “κυβερνήτες”.
Τουλάχιστον παλιά υπήρχαν και οι 300 του Λεωνίδα. Υπήρχε η ενωμένη Ελλάδα να αντιμετωπίσει τους Βαρβάρους. Υπήρχαν οι κλέφτες και οι αρματωλοί για να αντισταθούν. Υπήρχε η δίψα για ελευθερία και ανεξαρτησία. Σήμερα;
http://loutraki1.blogspot.com/
http://kostasxan.blogspot.com/

Δείτε ενδιαφέρον άρθρο εδώ:

Κυριακή 26 Ιουνίου 2011

Δημοψήφισμα στο Σύνταγμα



Στη δημοσιότητα δίνονται τα ψηφοδέλτια του Πανελλήνιου Δημοψηφίσματος της Κυριακής 26 Ιουνίου, το οποίο οργανώνει η Συμμαχία για την Ελλάδα, η συσπείρωση των Πατριωτικών-Δημοκρατικών Οργανώσεων-Κινημάτων.
Το Δημοψήφισμα θα ξεκινήσει από το Σύνταγμα, το πρωί της Κυριακής 26 Ιουνίου, ενώ, αρκετές πόλεις της χώρας μας, έχουν δηλώσει την έναρξη Δημοψηφισμάτων με ταυτόσημη επιλογή:
1. Το ψηφοδέλτιο υπέρ του πολιτικού συστήματος, το οποίο συμβολικά είναι πορτοκαλί χρώματος (χρώμα της νέας τάξης και των «πορτοκαλί επαναστάσεων») και στο οποίο αναγράφεται: «ΝΑΙ. Το πολιτικό σύστημα με εκφράζει».
2. Το ψηφοδέλτιο κατά του πολιτικού συστήματος, το οποίο επίσης συμβολικά είναι θαλασσί (έχει το χρώμα της ελληνικής σημαίας) και στο οποίο αναγράφεται: «ΟΧΙ. Δεν αναγνωρίζω καμία πράξη του πολιτικού συστήματος (Χρέος, δανειακές συμβάσεις, Μνημόνιο 1 & 2). Ζητώ διάλυση της Βουλής και σύγκλιση Λαϊκής Συντακτικής Εθνοσυνέλευσης».
Παρακαλούνται όλες οι Πατριωτικές-Δημοκρατικές δυνάμεις της χώρας, να συντονιστούν με την Συμμαχία για την Ελλάδα, για να δοθούν όλες εκείνες οι απαραίτητες διευκρινήσεις, για τη διενέργεια του Δημοψηφίσματος.
Να υπενθυμίσουμε εδώ πως το αποτέλεσμα του Δημοψηφίσματος, θα παραδοθεί με την ολοκλήρωσή του στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, με επίκληση του άρθρου 120 παράγραφος 4 του ελληνικού Συντάγματος, το οποίο προβλέπει πως «η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία».
Αμέσως μετά την ενέργεια αυτή, θα κληθεί ο Λαός να υλοποιήσει τη πρόταση για σύγκληση Λαϊκής Συντακτικής Εθνοσυνέλευσης στη Βουλή, μια πράξη η οποία θα αποτελέσει και την κορύφωση των Δημοκρατικών Θεσμών, με διαδικασίες Άμεσης Δημοκρατίας. Στην Λαϊκή αυτή Συντακτική Εθνοσυνέλευση, θα τεθούν όλα τα ζητήματα ενώπιον του Λαού, όπως η τιμωρία των ενόχων για το αδιέξοδο που βιώνει σήμερα η Χώρα, το οικονομικό, με στόχο την αναδιανομή του εισοδήματος υπέρ των εργαζομένων, των αγροτών και των μικρομεσαίων. Ακόμη, θα τεθούν σε ανοιχτό διάλογο και συναπόφαση τα ζητήματα των θεσμών και της Άμεσης Δημοκρατίας στο νέο Σύνταγμα που θα προκύψει, η λαθρομετανάστευση, τα Εθνικά, η Υγεία, η Παιδεία. Όλα δηλαδή τα θέματα τα οποία αφορούν σε ένα νέο Σύνταγμα, βγαλμένο μέσα από την Λαϊκή Βούληση, και φυσικά με μόνιμο παρανομαστή τα συμφέροντα του Ελληνικού Λαού και της Πατρίδας μας και βάση τη Λαϊκή Κυριαρχία. Μέσα από την Λαϊκή αυτή Συντακτική Εθνοσυνέλευση, θα προκύψει και η νέα πολιτική ηγεσία του τόπου, βγαλμένη μέσα από τα σπλάχνα του ίδιου του Ελληνικού Λαού, μακριά και πέρα δηλαδή από την επαγγελματικού τύπου πολιτική, την οποία παρήγαγε η κομματοκρατία.
Ιστολόγιο: symmaxiaellada.wordpress.com
Ηλ. Δ/ση: symmaxiaellada@gmail.com
Τηλ. Επικοινωνίας: 2103233582

Κυριακή 19 Ιουνίου 2011

Τα μέλη της διεθνούς συμμορίας γνωρίζουν τις συνέπειες ενδεχόμενης αποτυχίας τους να καταλάβουν μια δυτική χώρα…



Τα ανδράποδα των τραπεζών, τα υποχείρια και οι ηγέτες της επίθεσης κατά της Ελλάδας, διαβλέποντας την τραγική ήττα τους, κατανοώντας πως ο ρόλος και ο σκοπός τους έγινε απολύτως κατανοητός, προσπαθούν τώρα να στρέψουν τα αίτια του -έτσι κι αλλιώς αποδεδειγμένα αποτυχημένου- "προγράμματός" τους στους Έλληνες πολίτες.
Προσπαθούν τα γελοία αυτά ανθρωπάρια να εκφοβίσουν, να τρομοκρατήσουν και να ποδηγετήσουν τους Έλληνες πολίτες, επισείοντάς τους την... χρεοκοπία!!! Ναι, την χρεοκοπία -που έτσι κι αλλιώς την έχουν συμφωνήσει να γίνει σε 3 ή 4 χρόνια, όπως ομολόγησε ο άρτι υπουργοποιηθείς κ. Κουκουλόπουλος- που σημαίνει στάση πληρωμών της Ελλάδας προς τους ίδιους που σήμερα τολμούν με περίσσιο θράσος να απειλούν τον Ελληνικό λαό, αφού τα υποπόδιά τους (βλ. κυβέρνηση Γιώργου Παπανδρέου) δεν κατάφεραν να πείσουν το θύμα (δηλαδή τον Ελληνικό λαό) πως "όλα γίνονται για το καλό του"!
Είναι τόσος ο τρόμος που έχει καταλάβει τους διεθνείς οικονομικούς τρομοκράτες, που τους αναγκάζει να περνάνε μπροστά από την "κουρτίνα" που τους κρύβει. Όχι, δεν είναι τα χρήματα που θα χάσουν (αν και γι αυτούς τους υπανθρώπους είναι προτιμότερο να χάσουν ένα χέρι τους παρά ένα δολάριο ή ένα ευρώ...) αυτά που τους απασχολούν. Για τους ίδιους τους σημερινούς κατακτητές της Ελλάδας, είναι θέμα άκρως ζωτικό, αφού απειλείται η αίγλη τους, απειλείται η ισχύς τους και καταρρίπτεται η εικόνα της παντοδυναμίας που έχουν επιβάλει διεθνώς...
Γνωρίζουν πάρα πολύ καλά τα μέλη αυτής της διεθνούς συμμορίας, πως εάν το πείραμα κατάληψης μίας δυτικής χώρας (στην περίπτωση αυτή το πείραμα γίνεται στην Ελλάδα) αποτύχει, τότε η στρατηγική και ο σχεδιασμός που ακολούθησαν επί δεκαετίες και με πολύ "χαρτί" που έριξαν για να "πείσουν" πολιτικούς επιρρεπείς στην "ατασθαλία", θα γίνουν καπνός...
Γνωρίζουν οι διεθνείς αυτοί συμμορίτες πως η περίπτωση αποτυχίας στο πείραμα της Ελλάδας θα ξεσηκώσει και άλλους λαούς που έχουν μπει στην ουρά αναμονής και περιμένουν την καταστροφή τους.
Γνωρίζει η διεθνής "αλήτ" πως το θέμα στην Ελλάδα είναι πλέον "ζωής και θανάτου" για τους ίδιους... Σκόπευαν στον θάνατο ενός λαού, αλλά αυτός ο λαός τους βγήκε περισσότερο ατίθασος, ανθεκτικός και "τρελός" από όσο περίμεναν, αν και προσπάθησαν πάρα πολύ να εξαφανίσουν αυτά τα χαρακτηριστικά... Είναι γνωστή εξάλλου η ρήση του Σίσιντζερ (όπως θα έλεγε και η κυρία Μπακογιάννη) στην οποία ζητά επιτακτικά την ισοπέδωση των χαρακτηριστικών που προσδιορίζουν τους Έλληνες...
Και τι κάνουν πάνω στον πανικό τους αυτά τα γλοιώδη υποκείμενα που είναι ενδεδυμένα με την μορφή ανθρώπων; Προσπαθούν να αποποιηθούν την ευθύνη τους, γνωρίζοντας πλέον πως πρέπει να απομακρυνθούν πολύ γρήγορα από τον τόπο του εγκλήματος. Παρ' όλα αυτά με "βολές" επιχειρούν ακόμη και τώρα να κάμψουν τους Έλληνες πολίτες...

Διαβάστε με προσοχή το κείμενο με τις θέσεις ενός από τους υπανθρώπους που επιβουλεύονται την κατοχή της πατρίδας μας. Διαβάστε και αναλογιστείτε όχι μόνο τον πανικό που τον έχει καταβάλει, αλλά και την αγωνιώδη προσπάθειά του να επαναφέρει την "πλάστιγγα του τρόμου" υπέρ των συμφερόντων του, υπέρ των ανθρώπων - υπαλλήλων στους οποίους έχει αναταθεί το έργο εξολόθρευσης μίας ολόκληρης χώρας...
Απίθανο να αποφύγει η Ελλάδα την χρεοκοπία, εάν πρώτα δεν κάνει μεγαλύτερες προσπάθειες, δήλωσε ο οικονομολόγος Daniel Gross, επισημαίνοντας ότι το πρόγραμμα προσαρμογής θα πετύχει μόνο αν συμπράξει ο λαός και ο κρατικός μηχανισμός.
Η διάσωση της Ελλάδας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την ίδια, υποστηρίζει ο οικονομολόγος Daniel Gross, διευθυντής του Κέντρου Μελετών Ευρωπαϊκής Πολιτικής, CEPS, διαπιστώνοντας μεγάλες ομοιότητες μεταξύ των περιπτώσεων Ελλάδας και Αργεντινής.
Στην Αργεντινή, οι όροι που έθεσε το ΔΝΤ για να βοηθήσει τη χώρα αμφισβητήθηκαν από τους πολίτες. Οι διαδηλώσεις πήραν μορφή χιονοστιβάδας με αποτέλεσμα η κυβέρνηση να μην είναι σε θέση να υλοποιήσει τα προγράμματα του ΔΝΤ. Η χρεοκοπία ήταν αναπόφευκτη, μολονότι και σχέδια υπήρχαν. Απλά η κοινωνία δεν συνέπραξε.
«Ας πάρουμε την περίπτωση της Ελλάδας. Έχουμε έναν εξαιρετικό υπουργό Οικονομικών και έναν πρωθυπουργό καλών προθέσεων, οι οποίοι υπέγραψαν ότι εντός ενός έτους θα είχαν εφαρμόσει ορισμένα πράγματα. Οι σχετικοί νόμοι είχαν ψηφιστεί από το κοινοβούλιο, αλλά λείπει ο μηχανισμός που θα εφαρμόσει τους νόμους. Επίσης δεν συνέπραξε ο λαός και για τον λόγο αυτόν δεν πέτυχε το πρόγραμμα. Αυτή είναι η κατάσταση που έχει προκύψει στην Ελλάδα. Εάν η ίδια η χώρα δεν κάνει αυτά που πρέπει, δεν μπορεί κανείς να τη σώσει», επισημαίνει ο Gross.

Μήπως πρέπει να πει κάποιος στον κύριο Gross ότι υπάρχει σοβαρή πιθανότητα οι Έλληνες να μην επιθυμούν την διάσωση των τραπεζών, των τζογαδόρων και των οικονομικών δολοφόνων της Ελλάδας;
Μήπως υπάρχει κανείς που μπορεί να πει στον λαλίστατο αυτό φερέφωνο των τραπεζών, ότι οι Έλληνες επιθυμούν την διάσωση και όχι την πώληση της πατρίδας τους;
Μήπως μπορεί κανείς να πει στον ωμό προπαγανδιστή των τραπεζικών συμφερόντων, πως οι Έλληνες μπορεί να έχουν αποφασίσει να τιμωρήσουν παραδειγματικά εκείνους που τόλμησαν να απειλήσουν με κατοχή την χώρα τους;
Μήπως μπορεί κανείς να πει στον οικονομολόγο αυτό, ότι οι άνθρωποι δεν είναι αριθμοί και έχουν το απόλυτο δικαίωμα να αποφασίζουν για τους εαυτούς τους, τη στιγμή που τα αφεντικά του κυρίου Gross θέλουν να τους στερήσουν σε βάθος άγνωστου χρόνου (μερικές δεκαετίες) την ελευθερία και την αξιοπρέπεια;
Ή μήπως είναι πάρα πολλές οι άγνωστες λέξεις για τον κύριο Gross και τους οικονομολόγους του είδους του: Άνθρωπος, Πατρίδα, Ελευθερία, Δημοκρατία, Αξιοπρέπεια, Ιδανικά, Ήθος...
Η τρομολαγνεία των όψιμων δολοφόνων της χώρας μας, δεν θα περάσει. Επιχείρησαν ποικιλοτρόπως να κατακτήσουν την χώρα μας. Πάντοτε υπήρξε το ίδιο αποτέλεσμα. Γνώρισαν τον όλεθρο... και την διεθνή απαξίωση.
Φαίνεται, λοιπόν, πως η μοίρα έχει δώσει βαρύ ρόλο σε ετούτη την πολύπαθη πατρίδα που την λένε Ελλάδα...
Και φαίνεται πως στο αίμα των Ελλήνων υπάρχει κάτι που δεν αντέχει, δεν ανέχεται και δεν επιτρέπει σε υπανθρώπους και άλλα θλιβερά μιάσματα - κακοτεχνίες της ανθρώπινης φύσης να επιτίθενται σε έννοιες που ετούτη η χώρα παρέδωσε στον πλανήτη...
Κωνσταντίνος

ΥΓ: Κύριε Gross, εάν οι κύριοι Παπανδρέου και Παπακωνσταντίνου είναι τόσο πολύτιμοι και ικανοί, σας τους πουλάμε (με ρητό συμβόλαιο-μνημόνιο, με βάση το Αγγλικό Δίκαιο, μη επιστροφής τους, για οποιοδήποτε λόγο), για να "φτιάξουν" την δική σας πατρίδα, την δική σας οικονομία, την δική σας κοινωνία... Σας τους δίνουμε με το ευτελές και τυπικό αντίτιμο του ενός (1) ευρώ. Και αν δεν έχετε, δεν πειράζει. Σας τους χαρίζουμε... με ένα μικρό επιτόκιο του 5,2%!!! Αυτοί αξίζουν σε εσάς, όχι στους Έλληνες... Για να συνεννοούμαστε, επιτέλους!
http://kostasxan.blogspot.com/2011/06/blog-post_9322.html

Παρασκευή 17 Ιουνίου 2011

"Αν η Ελλάδα φύγει από την Ευρωζώνη την επόμενη μέρα θα της χαρίσουν αναγκαστικά ολόκληρο το χρέος"



Ένα άρθρο που αν μη τι άλλο προβληματίζει δημοσιεύτηκε πριν λίγο στην αμερικανική εφημερίδα The Wall Street Journal. Ο τίτλος του …«Κι αν οι Έλληνες αποφασίσουν ότι δεν θέλουν να σωθούν;»
Και απαντά ο ίδιος ο αρθρογράφος (Allen Mattich)
Τότε ο κεντρικός πυρήνας της Ευρώπης, η Γερμανία, θα υποστεί τέτοια ζημιά που θα αναγκαστεί να διαγράψει μονομιάς ολόκληρο το ελληνικό χρέος. Τι θα συμβεί όμως αν η Γερμανία διαγράψει από ανάγκη ολόκληρο το ελληνικό χρέος; Τότε θα τεθεί ζήτημα αξιοπιστίας και ηθικής. Μιας και αυτομάτως το ίδιο με την Ελλάδα θα πράξουν και η Ιρλανδία, Ισπανία, Ιταλία, Πορτογαλία με συνέπεια τη βέβαιη καταστροφή της Ευρωζώνης.
Οι Ευρωπαίοι πολιτικοί ναι μεν αντιμετωπίζουν αντιδράσεις στο εσωτερικό της χώρας τους όσον αφορά τη συνεχόμενη βοήθεια στην Ελλάδα, ωστόσο δεν εξηγούν γιατί το κάνουν.
Ο Αμερικανός καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, Barry Eichengreen, προειδοποιεί πως είτε το θέλουμε είτε όχι, μια εθελοντική έξοδο της Ελλάδας από το «ευρώ» (πτώχευση) θα αποτελέσει τη «μητέρα όλων των οικονομικών κρίσεων».
Το μέλλον της Ευρωζώνης και τα συμφέροντα Γαλλίας και Γερμανίας κρίνονται καθαρά από τη στάση που θα κρατήσει η Ελλάδα στο μέλλον.
Ολοκληρώνοντας το άρθρο συγκρίνει την ελληνική οικονομική κρίση με εκείνη της Αργεντινής και υπενθυμίζει πως η Αργεντινή επέστρεψε σε ικανοποιητικούς ρυθμούς ανάπτυξης τρία χρόνια μετά τη πτώχευση. Αντίθετα με τις σημερινές αποφάσεις και αν όλα πάνε κατ’ ευχή, η Ελλάδα το 2016 θα βρεθεί σε επίπεδα ρυθμών ανάπτυξης προ του 2008.
Σχετικές αναρτήσεις:
Handelsblatt: Έρχεται η ώρα της Γερμανίας και της Γαλλίας. Κρυφτείτε τώρα που μπορείτε!
The Wall Street Journal: «Η Ελλάδα προς πώληση – φτηνά – και η Γερμανία αγοράζει»
Wiener Zeitung: «Η Υπουργός Οικονομικών της Αυστρίας Maria Fekter παραδέχεται πως η χώρα της έχει εισπράξει από την Ελλάδα …19 εκατομμύρια ευρώ σε τόκους»
The New York Times: Ο Έλληνας Πρωθυπουργός παραδέχεται πως το σχέδιο λιτότητας που επέβαλλε θα …αποτύχει!
http://gdailynews.wordpress.com/

Πού οφείλονται οι παλινωδίες του ΓΑΠ



Ένα καθεστώς που αποσυντίθεται και καταρρέει, σαν σκουληκιασμένος καρπός, δίχως να υπάρχει εναλλακτική πολιτική λύση ανατροπής του, γεννάει πλήθος νοσηρών παθολογικών καταστάσεων και κύματα αφόρητων πνιγηρών αναθυμιάσεων.
Όλα αυτά τα δηλητηριώδη νοσήματα παίρνουν πρωτοφανείς και καταιγιστικές διαστάσεις αν στην κυβερνητική κορυφή του καθεστώτος βρίσκεται ένα ατόφιο ανδρείκελο, όπως ο ΓΑΠ.
Ο ΓΑΠ έχει «σπάσει το κοντέρ», έχει καταρρίψει όλα τα ρεκόρ της ψευτιάς, του δωσιλογισμού, της πολιτικής ασημαντότητας και του κακόγουστου θεατρινισμού.
Είναι ένας πρωθυπουργός ανδρείκελο χωρίς ιστορικό προηγούμενο…
Το άκρον άωτον αυτής της ιστορικής «μοναδικότητας» είναι η σημερινή του συμπεριφορά, ανέκδοτο της υφηλίου: Να δηλώνει παραίτηση από τη θέση του Πρωθυπουργού για χάρη της «συναίνεσης» και μετά από κάποιες ώρες να επανέρχεται ως Πρωθυπουργός: Αυτοαναιρείται ο ίδιος ως Πρωθυπουργός και λίγες ώρες μετά αναιρεί την αυτοαναίρεσή του!!!!
Πρωτάκουστη ιστορική «πρωτοτυπία»…
Όσο αλλόκοτα, όμως, αστεία και σκανδαλωδώς παράδοξα και παράλογα είναι κάποια πράγματα, έχουν βαθύτερα πολιτικά «ελατήρια» και δεν οφείλονται σε ψυχολογικές ανωμαλίες.
Το ανέκδοτο αυτό του ΓΑΠ, το κορυφαίο και μοναδικό στην παγκόσμια πολιτική ιστορία, έχει βαθύτερες «ρίζες» πολιτικής ερμηνείας.
Πρώτα και κύρια δείχνει την «ασυμφωνία» μεταξύ των «νταβάδων» (διεθνών, Ευρωπαϊκών και εγχώριων): Τον άγριο πόλεμο μεταξύ τους σχετικά με το ποιος θα λεηλατήσει περισσότερο τον ελληνικό λαό, και θα αποκομίσει τα μεγαλύτερα υπερκέρδη από την πώληση της Ελλάδας.
Όταν υπάρχει μια οξύτατη οικονομική κρίση οι πολυεδρικοί «νταβάδες» μαλώνουν άγρια μεταξύ τους στο μοίρασμα των κερδών και στη σμίκρυνση των «ζημιών»…
Ο πόλεμος αυτός γίνεται ανεξέλεγκτος όταν Δεν υπάρχει εναλλακτική πολιτική και οργανωτική λύση ανατροπής τους, όταν δηλαδή δεν κινδυνεύουν από καμία επαναστατική πολιτική δύναμη..
Ο σφοδρός αυτός ανταγωνιστικός πόλεμος αντανακλάται και στο πολιτικό οικοδόμημα, στο σάπιο καθεστώς τους.
Γύρω από αυτό το σάπιο καθεστώς που έχει προκαλέσει την οργή και την αηδία του ελληνικού λαού και το οποίον όλοι οι «νταβάδες», θέλουν να αναπαλαιώσουν και να μακιγιάρουν με νέα χρώματα και «άφθαρτα» πρόσωπα, έχουν προκύψει μεγάλες διαφωνίες στο ποιος θα έχει πιο προνομιακή και «ηγετική» θέση στις «πρωτοβουλίες».
Εδώ γίνεται χαμός!
Όλα τα πολιτικά κόμματα είναι σταθερά πιασμένα στα αγκίστρια των ποικίλων και πολύχρωμων «νταβάδων»: Διεθνών και εγχώριων.
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είναι η πλέον διαπλεκόμενη με τα κέντρα εξουσίας και τις «μαφίες» του χρήματος.
Η λύση να αυτό-αναιρεθεί ο πρωθυπουργός και να αναζητήσει και το τυπικό (το ουσιαστικό υπάρχει) της συναίνεσης με την αξιωματική αντιπολίτευση και με άλλες δορυφορικές δυνάμεις υπαγορεύτηκε και επιβλήθηκε από κάποια οικονομικά κέντρα, προφανώς διεθνή και ευρωπαϊκά.
Κάποια άλλα, όμως, κέντρα εξουσίας, ιδιαίτερα οι Έλληνες «νταβάδες» δεν συμφωνούν με μια τέτοια λύση.
Θέλουν κι αυτά τα κέντρα συναινετικό σχήμα έκτακτης ανάγκης και «εθνικής σωτηρίας» με άλλους, όμως, πολιτικούς όρους: ίσως πιο έξυπνους πολιτικά και αποτελεσματικούς, αλλά να προπαντός να έχουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην «ανατροπή» του πολιτικού σκηνικού…
Αιφνιδιάστηκαν, λοιπόν, οι «νταβάδες» αυτοί από το «πραξικόπημα» των άλλων «νταβάδων» που πήγαινε να προχωρήσει με τον ΓΑΠ και το Σαμαρά…
Αυτό φάνηκε καθαρά στο Μεγάλο κανάλι των Ελλήνων «νταβάδων», το mega: Για «προσωπική» και «παράλογη» πρωτοβουλία του Γιωργάκη μιλούσαν, για «πρωτοβουλία» που δεν γνώριζαν οι υπουργοί και οι στενότατοι συνεργάτες του: Μάλιστα προεξοφλούσαν, μετά βεβαιότητας την αποτυχία της. Ακόμα έλεγαν ότι ούτε καν θα εκδηλωθεί στο διάγγελμα…
Το Κανάλι των Ελλήνων «νταβάδων» Δικαιώθηκε: Ο ΓΑΠ έβαλε την ουρά στα σκέλια και …Επέστρεψε στην Πρωθυπουργία…
Δεν φτάσαμε, λοιπόν, στο τέλος των επεισοδίων του σήριαλ της «εθνικής σωτηρίας» μας. Έχουμε ακόμα πολλά επεισόδια κακόγουστα και πιο εμετικά από τα τηλεοπτικά σήριαλ, να παρακολουθήσουμε Από όλους τους πολιτικούς ταχυδακτυλουργούς και αυτούς των «αριστερών» κλόουν που ανάγουν το όλο πρόβλημα στην προσφυγή στις κάλπες για να αυξήσουν τις κοινοβουλευτικές τους εδρούλες…
Μάλλον τώρα γίνεται μονόδρομος το εκλογικό πανηγύρι, εκτός και αν ακόμα υπάρχουν και κάποιοι άλλοι «άσσοι» στα χέρια των μηχανισμών τρομοκρατίας και προβοκάτσιας: Μην ξεχνάμε ότι CIA έχει «προβλέψει» αιματοχυσίες…
Αυτά, βεβαίως τα συνεχή ρεζιλίκια των πολιτικών αγυρτών (κυβερνητικών και μη) είναι χρήσιμα: Ο ελληνικός λαός συνειδητοποιεί όλο και πιο πολύ το θέατρο των πολιτικών καραγκιόζηδων και θα αρχίσει να διακρίνει και αυτούς που βρίσκονται πίσω από το μπερντέ: Τους «νταβάδες» και τα «νέα» κατασκευάσματά τους που το παίζουν και «αγανακτισμένοι». Ποιοι, οι «νταβάδες» και οι «πόρνες» τους;
Θύμιος Παπανικολάου
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?p=27385#27385

Τρίτη 14 Ιουνίου 2011

Διαχρονικός Μπέρτολτ Μπρέχτ


«Αυτοί που αρπάνε το φαΐ απ΄ το τραπέζι κηρύχουν τη λιτότητα.
Αυτοί που παίρνουν όλα τα δοσίματα ζητάν θυσίες.
Οι χορτάτοι μιλάν στους πεινασμένους για τις μεγάλες εποχές που θα΄ρθουν.
Αυτοί που τη χώρα σέρνουνε στην άβυσσο λεν πως η τέχνη να κυβερνάς το λαό είναι πάρα πολύ δύσκολη για τους ανθρώπους του λαού».
Bertolt Brecht
Απόδοση: Μάριος Πλωρίτης

Παρασκευή 10 Ιουνίου 2011

Οι εποχές που αναθέταμε σε κάποιους άλλους την διοίκηση και την κυβέρνηση της χώρας τελειώσανε ανεπιστρεπτί



Η πρώτη μας χρεοκοπία, γνήσια χρεοκοπία σαν ελληνικό κράτος, συνέβη στα 1827. Η πρώτη πράξη που έκανε ο κυβερνήτης τότε ήταν να δηλώσει αδυναμία πληρωμής των λεγόμενων "δανείων ανεξαρτησίας" που ούτε δάνεια ήταν, ούτε για την ανεξαρτησία της χώρας δόθηκαν και το πρωτόκολλο του Λονδίνου το 1830 που συνέταξαν οι μεγάλες δυνάμεις, ερήμην φυσικά των Ελλήνων, προσδιόριζε με το άρθρο 6 ότι οι μεγάλες δυνάμεις επειδή ακριβώς τους χρωστάνε οι Έλληνες μπορούν να μπαίνουν όποτε γουστάρουν στη χώρα και να κάνουν ότι γουστάρουν σ' αυτή τη χώρα.

Η δεύτερη χρεοκοπία έσκασε στα 1843. Εκεί έγινε και η εξέγερση της 3ης Σεπτέμβρη του 1843 που διεκδικήθηκε σύνταγμα. Επειδή όμως το ελληνικό κράτος αδυνατούσε να πληρώσει ή να έρθει σε διευθέτηση με τους χρηματιστές του, του επιβλήθηκε η πρώτη κατοχή (σε απελευθερωμένο ελληνικό κράτος) που είναι η κατοχή του 1853 όταν Άγγλοι και Γάλλοι αποβίβασαν 15.000 πεζοναύτες στο Πειραιά, ασκήσανε κατοχή επί μια σχεδόν 10ετία που ήταν από τις πιο αιματηρές κατοχές που έζησε ο τόπος και ο λόγος ήταν το δημοσιονομικό, η καταβολή του χρέους στους τοκογλύφους, στις μεγάλες δυνάμεις. Όποιος ξέρει από ιστορία γνωρίζει ότι είχαμε τη δική μας οκτωβριανή επανάσταση τον Οκτώβριο του 1862 όταν εξεγέρθηκε ο λαός, καθάρισε τα κόμματα της κατοχής, το αγγλικό και το γαλλικό, διέλυσε τα πάντα, έδιωξε τον Όθωνα και δημιούργησε τις προϋποθέσεις ενός νέου συντάγματος, μιας νέας συνταγματικής αρχής, που θεωρήθηκε ως η πλέον δημοκρατική της Ευρώπης εκείνη την εποχή. Ο λαός πάντα δηλαδή έκανε το χρέος του.

Η 3η μεγάλη χρεοκοπία είναι η μόνη γνωστή (που αναφέρεται δηλαδή στα ιστορικά βιβλία), το "δυστυχώς επτωχεύσαμεν" του Χαριλάου Τρικούπη στα 1893. Πήγε σε διαπραγμάτευση τότε η κυβέρνηση με τους ομολογιούχους, η κυβέρνηση Τρικούπη και ο Τρικούπης έλεγε, "παιδιά τι θέλετε να κάνουμε τώρα, να σας τα δώσουμε όλα άμα θέλετε, με εξαίρεση δυο πράγματα". "Δεν παραχωρούμε την εθνική κυριαρχία της χώρας, δεν παραχωρούμε το δημόσιο ταμείο". Φυσικά οι ομολογιούχοι δεν το δέχτηκαν αυτό και στήσανε, έχοντας σύμμαχο το παλάτι που κατείχε ελληνικά ομόλογα, τον περίφημο πόλεμο του 1897, που ήταν στημένος από την αρχή μέχρι το τέλος μόνο και μόνο για να κερδηθεί ο Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος στα 1898. Επειδή οι δανειστές της χώρας θέλανε να πληρώνονται σε χρυσάφι, πρωτομπήκε στην οικονομική φιλολογία της χώρας η ιδέα του σκληρού νομίσματος και μας έφτιαξαν τη χρυσή δραχμή. Οπότε ξεκινάει ένας νέος φαύλος κύκλος δανεισμού, απίστευτου δανεισμού γιατί η Ελλάδα έπρεπε να εξασφαλίσει το χρυσάφι, για να στηρίξει τη χρυσή δραχμή, άρα νέα δάνεια.

Υπό το καθεστώς του ΔΟΕ και της Δημοσιονομικής Επιτροπής της Κοινωνίας των Εθνών που είχε και αυτή αναλάβει την εποπτεία της χώρας χρεοκοπούμε ξανά το 1932. Η χρεοκοπία του 32 είναι του Βενιζέλου, αλλά την επέβαλε ο Τσαλδάρης. Πάλι οι ίδιες ιστορίες, πάλι λιτότητες, κλείσανε τα 2/3 των σχολείων της εποχής εκείνης για να πληρώσουν τους δανειστές, απολύσανε πάνω από τα 2/3 των εκπαιδευτικών της χώρας, οι μισοί δημόσιοι υπάλληλοι της διοίκησης απολύθηκαν, απαγορεύτηκε με την χρήση του ιδιώνυμου η συνδικαλιστική δράση ειδικά στο δημόσιο τομέα, στη δημόσια διοίκηση.

Είναι σκόπιμο να γνωρίζουμε πως γινόταν ο δανεισμός της χώρας: στα 100 χρυσά φράγκα δανείου ο τόκος, το επιτόκιο, έτρεχε στα 100, οι δανειστές όμως κρατούσαν ένα ποσοστό του δανείου, περίπου 20 με 30%, ανάλογα, ως "εγγύηση καλής εκτέλεσης δανείου". Έτσι το δάνειο που εκταμίευε τελικά το κράτος έφτανε να είναι το 50% της αρχικής ονομαστικής αξίας.

Στην συνέχεια έφεραν τον βασιλιά, ο βασιλιάς φυσικά εκτέλεσε τις εντολές των Βρετανών και έφερε τη τεταρτο-αυγουστιανή δικτατορία του Μεταξά. Το πρώτο πράγμα που έκανε ο Μεταξάς ήταν να πάρει το αποθεματικό του ΙΚΑ, του νεοσύστατου τότε ΙΚΑ, μόλις 3 χρόνια είχε δημιουργηθεί, και ήταν κατάλληλα προικισμένο, πολύ σοβαρά προικισμένο, πολύ καλό, είχε μια πολύ καλή προοπτική. Πήρε επίσης ότι βρήκε στις τράπεζες συν τα αποθεματικά στο δημόσιο ταμείο και πλήρωσε τους Γάλλους και Βρετανούς χρηματιστές.

Μετά τον 2ο ΠΠ ήταν παλλαϊκό το αίτημα προς τους συμμάχους, που υποστήριξε και ο πρώτος πρόεδρος της Τραπέζης της Ελλάδος μετά την απελευθέρωση, ο Ξενοφών Ζολώτας: να μας χαρίσουν ή να μας διαγράψουν τα προπολεμικά χρέη. Αν μη τι άλλο, για τη προσφορά της χώρας στη νίκη των συμμάχων τουλάχιστον διαγράψτε τα χρέη τα προπολεμικά, έλεγαν.

Φυσικά όχι απλά δεν διαγράφτηκαν τα χρέη αλλά μετά από 15 χρόνια απανωτών πιέσεων και άνευ προηγουμένου εκβιασμών, φτάσαμε στο 1964 όπου έγινε η τελική ρύθμιση των προπολεμικών χρεών. Κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου, υπουργός Οικονομικών Κωνσταντίνος Μητσοτάκης που υπέγραψε τη χειρότερη δανειακή σύμβαση και ρύθμιση χρεών που έχει υπογράψει ποτέ η χώρα (εκτός από τη σημερινή). Αναγνώρισε το σύνολο των προπολεμικών χρεών της χώρας από το 1881 και μετά. Στο ακέραιο της αξίας τους, χωρίς να παίρνουμε υπόψη αυτά που πληρώθηκαν από τη χώρα ή που είχαν πληρωθεί μέχρι τότε. Χωρίς να παίρνεται υπόψη ότι γι' αυτά είχαμε κηρύξει 2 πτωχεύσεις επίσημες, το 1893 και το 1932. Αναγνώρισαν επιπλέον το σύνολο των τόκων υπερημερίας που είχαν μεταφέρει φυσικά σε τιμές του 64 συν 71% προσαύξηση των τόκων υπερημερίας για το πιστωτικό κίνδυνο και φυσικά τη ψυχική οδύνη, το πρόβλημα ψυχικής γαλήνης, που είχαν υποστεί οι δανειστές. Καθορίστηκε να πληρωθούν αυτά τα χρέη σε 45 χρόνια, Δηλαδή, 1964 και 45 = 2009.

Τι έκανε η χούντα στη συνέχεια; Έκανε τη πληρωμή των χρεών αυτών εξωλογιστική. Γι' αυτό εμφανίζεται ότι έχει μικρά ποσοστά χρέους η χούντα. Τα πλήρωνε κάτω από το τραπέζι. Και τα πλήρωσε με 2 βασικούς τρόπους. Οι ξένοι δανειστές μας και οι μεγάλες δυνάμεις που κρύβονταν από πίσω απαίτησαν 2 πράγματα. Πρώτον εκχώρηση ολόκληρου του Αιγαίου την οποία την προετοίμασε προσπαθώντας να επαναφέρει (αυτό που πάει να κάνει τώρα η κυβέρνηση) τον "θεσμό επιφανείας". Είχαν έτοιμες τις συμβάσεις, απλά έπεσε η ιστορία της μεταπολίτευσης και έχασαν αυτό το πράγμα. Και το δεύτερο, με την εκχώρηση της Κύπρου. Υπάρχουν χαρτιά στα αρχεία που δημοσιεύονται αυτή την εποχή όπου η παραχώρηση ή η εκχώρηση ή η τραγωδία της Κύπρου εμπεριείχε και ένα κομμάτι αποπληρωμής προπολεμικού χρέους της Ελλάδας. Δηλαδή σε αντάλλαγμα να μας χαρίσουν ένα κομμάτι του χρέους η χούντα άνοιξε την πόρτα στην τουρκική εισβολή και στο τι συνέβη μετά στην Κύπρο.

Μετά την μεταπολίτευση οι κυβερνήσεις φορτώσανε το χρέος αυτό στις δημόσιες επιχειρήσεις. Υπάρχει έκθεση του 1985 που λέει ότι η ΔΕΗ, η τότε κρατική ΔΕΗ, για κάθε 1000 δραχμές που δανειζόταν είχε εσωτερική ανάγκη μόνο τη μια δραχμή. Όλο το υπόλοιπο ήταν απαιτήσεις εξωλογιστικές για πληρωμή χρεών. Την εποχή εκείνη αρχίζουν να δανείζονται ξανά οι κυβερνήσεις για τις δικές τους ανάγκες και ο δανεισμός είναι επαχθέστατος. Για παράδειγμα το 1977 συνάπτεται με όμιλο τραπεζών από τη Γαλλία δάνειο με την ελληνική κυβέρνηση όπου εκτός από τους τρομακτικά τοκογλυφικούς όρους που επιβάλλονται στην Ελλάδα, της επιβάλλονται και οι εξής όροι. Πρώτον. Το πόσες φρεγάτες θα αγοράσει από τη Γαλλία. Δεύτερον. Πόσο όγκο κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων θα αγοράσει από τη Lacoste και από τις γαλλικές επιχειρήσεις με αποτέλεσμα φυσικά την καταστροφή της ελληνικής κλωστοϋφαντουργίας γιατί εισάγαμε αυτά που θα μπορούσαμε να παράγουμε οι ίδιοι με έναν αναπτυγμένο κλάδο της βιομηχανίας εκείνη την εποχή. Αργότερα έγιναν και άλλες τέτοιες δανειακές συμβάσεις, η μεγαλύτερη ήταν το 1987 η οποία ήταν με τον όμιλο της Mitsubishi Funds όπου ανάμεσα σε αυτά που μας ζητούσαν να αγοράσουμε, ήταν και τα περίφημα ιαπωνικά προγράμματα της τηλεόρασης, δηλαδή τότε άρχισε η εισβολή των Pokemοn, των Digimon και όλη αυτή την τερατολογία ας πούμε που γενιές επί γενιών ζούνε τα δικά μας παιδιά. Από εκεί και πέρα έχουμε την δημιουργία τεράστιων ελλειμμάτων λόγω της σχέσης μας κυρίως με την ΕΟΚ που τα εκτινάσσει μετά το 1984 αλλά και μιας πολιτικής κυριολεχτικά αθώωσης των υπευθύνων για τη λεηλασία αυτού του τόπου και την καταστροφή της βιομηχανίας μέσω κυρίως των προβληματικών. Μιλάμε για 340 περίπου ή 370 βιομηχανικές επιχειρήσεις της χώρας, την αφρόκρεμα της ελληνικής βιομηχανίας και της ελληνικής παραγωγής ευρύτερα. Το ποσό που χρωστάγανε, το πόσο δηλαδή είχαν φορτώσει οι προηγούμενοι ιδιοκτήτες αυτές τις μεγάλες βιομηχανίες και παραγωγικές επιχειρήσεις κατά μέσο όρο ήταν περίπου 12 φορές το μετοχικό κεφάλαιο των εταιρειών και είχε μετατραπεί σε δανεικά και αγύριστα. Η κυβέρνηση λοιπόν παίρνει όλα τα χρέη αυτά στον προϋπολογισμό, αθωώνει τους παλιότερους ιδιοκτήτες και κρατάει επί μια 10ετία αυτές τις επιχειρήσεις είτε να υπολειτουργούν, είτε χωρίς να λειτουργούν καθόλου, δίνοντας απλά τον μισθό στους εργαζόμενους με αντάλλαγμα την ψήφο. Αυτό από μόνο του εκτίναξε το δημόσιο χρέος, γιατί αυτά με τι λεφτά θα γινόντουσαν; Μόνο με δάνεια. Το αποτέλεσμα είναι να εκτιναχθεί μέσα σε 4 χρόνια στο διπλάσιο το χρέος της χώρας.

Με την πρώτη κυβέρνηση ΝΔ μετά το ΠΑΣΟΚ έχουμε την δεύτερη μεγάλη επιτυχία του κ. Μητσοτάκη. Στα 3 χρόνια που είχε την κυβέρνηση, έχει ρεκόρ, πραγματικά παγκόσμιο ρεκόρ, 4πλασιασμού του χρέους, κυριολεκτικά μέσα σε 3 χρόνια σε απόλυτα νούμερα, δηλαδή είναι να τρελαίνεσαι. Και όχι μόνο αυτό αλλά είναι και ο πρώτος που έκανε τι; Αντί να δανείζεται από το εσωτερικό όπως γινόταν τότε με δραχμικό χρέος από την εσωτερική αγορά, άρχισε να δανείζεται ως επί το πλείστον από τη ξένη αγορά, δηλαδή από τις ξένες αγορές σε σκληρό νόμισμα. Και όπως ήθελα να ξέρετε και θα σας πληροφορήσω, καμία ποτέ, καμία χώρα δεν έχει χρεοκοπήσει από τον εσωτερικό της δανεισμό. Το τρανότερο παράδειγμα είναι η Ιαπωνία με 220% χρέος, το μεγαλύτερο στον κόσμο, αλλά το 92% του χρέους αυτού είναι σε γιεν. Πάντα χρεοκοπείς από τον εξωτερικό δανεισμό. Από το δανεισμό δηλαδή που κάνεις από τις ξένες αγορές σε σκληρό συνάλλαγμα.

Παραμονές του ευρώ οι κυβερνήσεις Σημίτη μεθοδεύουν τη μετατροπή ολόκληρου του δημόσιου χρέους και κυρίως του εσωτερικού που μέχρι τότε ήταν περίπου το 80% του δημόσιου χρέους και ήταν δραχμικό, σε εξωτερικό χρέος εκφρασμένο σε σκληρό νόμισμα, το ευρώ. Και ξέρουμε ότι είναι πιο εύκολο να αντιμετωπίσεις το εσωτερικό χρέος γιατί τέλος πάντων κανένα κράτος δεν έχει χρεοκοπήσει από το εσωτερικό του χρέος, στο δικό του νόμισμα. Χρεοκοπείς πάντα από το εξωτερικό χρέος. Από εκεί και πέρα οι οικονομολόγοι ξέρανε ότι η αντίστροφη μέτρηση είχε ξεκινήσει. Είναι υπόθεση συγκυρίας το πότε θα σκάσει το κανόνι.

Το δεύτερο που έγινε είναι ότι η οικονομία βίωνε μια απίστευτη κατάσταση μακροχρόνιας κρίσης ρευστότητας όπως λέμε. Δηλαδή άρχισε να εξαφανίζεται το χρήμα από την αγορά. Αν δείτε τα στοιχεία το 2001, το 2002 μέχρι το 2004 που είχαμε τους Ολυμπιακούς Αγώνες είχαμε κάθε χρόνο μείωση της νομισματικής κυκλοφορίας ενώ το φυσιολογικό ήταν να αυξάνει η νομισματική κυκλοφορία ανάλογα με το ΑΕΠ. Με την αύξηση δηλαδή του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος που παράγει η χώρα, ανάλογα αυξάνει και η νομισματική κυκλοφορία. Αντί γι' αυτό είχαμε μείωση. Τρομακτική ασφυξία. Γιατί; Γιατί η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα που εκδίδει το νόμισμα δεν θεωρούσε ότι έπρεπε να μας δώσει περισσότερο νόμισμα. Πως καλύφθηκε αυτό το έλλειμμα νομισματικής κυκλοφορίας; Εμπορικά πλεονάσματα δεν είχαμε, νόμισμα δεν είχαμε. Τι έμενε; Ο δανεισμός. Κάθε χρόνο, μέσα στη 10ετία, κατά μέσο όρο, το "οικονομικόν θαύμα" όπως το ονομάσανε, η "ισχυρή Ελλάς" αναπτυσσότανε κατά 4%, όντως το ποσοστό ήταν εξαιρετικά σημαντικό ακόμα και σε σχέση με το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μόνο που ξεχάσανε να μας πουν δημόσια ότι για κάθε 4% άνοδο που είχαμε τότε ο δημόσιος δανεισμός αύξανε 18%. Δηλαδή δανειζόμασταν για να υπάρξει επέκταση του ΑΕΠ.

Παράλληλα είχαμε μια οικονομία της οποίας συνθλίφτηκε κυριολεκτικά η παραγωγική της βάση. Φτάσαμε, η αγροτική οικονομία, το υπογραμμίζω, στην Ελλάδα όχι στην Ολλανδία, ή στη Γερμανία ή στη Σουηδία. Στην Ελλάδα. Να έχει συμμετοχή στο ΑΕΠ 3%. Δηλαδή έχουμε λιγότερη συμμετοχή της αγροτικής μας οικονομίας στο ΑΕΠ από ότι έχει η Ολλανδία. Δηλαδή έλεος! Και συμμετοχή της βιομηχανίας και της παραγωγής ευρύτερα μόλις 13%. Όταν ο μέσος όρος παραγωγής της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι 35%. Έχουμε μια οικονομία παρασιτικών υπηρεσιών. Μη παραγωγικών παρασιτικών υπηρεσιών. Που διαμορφώθηκε κατά κύριο λόγο μέσα στα πλαίσια του ευρώ αλλά και νωρίτερα, μόνο που το ευρώ το επιτάχυνε πάρα πολύ. Αυτό εκτίναξε σε ιστορικό ρεκόρ το εξωτερικό μας έλλειμμα.

Την ίδια ώρα το μέσο νοικοκυριό βιώνει μια λιτότητα που ουσιαστικά διαρκεί πάνω από δυο 10ετίες. Ουσιαστικά από το 1984 είναι σε συστηματική λιτότητα το εργαζόμενο νοικοκυριό. Φτάσαμε στο μοναδικό, και αυτό πάλι ιστορικό ρεκόρ, την τελευταία 10ετία να έχουμε αρνητικά πρόσημα αποταμίευσης. Μόνο το 2009 χαθήκανε 28 δισ. αποταμιεύσεις από την ελληνική οικονομία. Και όπως γνωρίζετε, ότι καθεστώς και να έχει μια χώρα, όποιος και να κυβερνάει, αν δεν υπάρχουν αποταμιεύσεις στις τράπεζες και αν δεν υπάρχει αυξημένη ροπή προς αποταμίευση δηλαδή διαθέσιμο εισόδημα που μένει όταν πληρώνω τα βασικά μου και μπορώ να το βάλω να γίνει αποταμίευση, δεν μπορεί να χρηματοδοτηθεί μια αυτοδύναμη οικονομική ανάπτυξη. Φτάσαμε στο σημείο, το μέσο διαθέσιμο εισόδημα του νοικοκυριού για μια ολόκληρη 10ετία να βρίσκεται κάτω, να υπολείπεται δηλαδή των βασικών καταναλωτικών δαπανών που πρέπει να κάνει η μέση ελληνική οικογένεια στην Ελλάδα. Αυτό δεν συμβαίνει πουθενά αλλού στην Ευρώπη, πουθενά αλλού, ακόμα και στις κατεστραμμένες χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ. Δηλαδή με λίγα λόγια για πάνω από μια 10ετία το μέσο νοικοκυριό δεν έχει εισόδημα πραγματικό που να του ικανοποιεί τις βασικές του καταναλωτικές ανάγκες. Οπότε αναγκάζεται και πάει στο δανεισμό. Το αποτέλεσμα: το 2010, το 77% του μέσου διαθέσιμου εισοδήματος το χρωστάμε στις τράπεζες.

Φτάσαμε λοιπόν παραμονές του 2009 όπου είχαμε την διεθνή βόμβα, το κραχ του 2008. Πως συνέβη αυτό; Στην παγκόσμια αγορά είχαν συσσωρευτεί τεράστια δανείσιμα κεφάλαια. Τι εννοούμε δανείσιμο κεφάλαιο; Δανείσιμο κεφάλαιο εννοούμε εκείνο το κεφάλαιο που δεν μπορεί να επενδυθεί στη παραγωγή. Είναι αυτό που δημιουργείται με χρηματοπιστωτικά παιχνίδια έναντι μελλοντικών αποδόσεων. Το δανείσιμο κεφάλαιο για να φέρει κέρδος πρέπει να γίνει τοκοφόρο κεφάλαιο. Δηλαδή να βρει κάποιον οφειλέτη να το δανειστεί και να του πληρώνει τόκους. Ξέρετε πόσα είναι αυτά τα δανείσιμα κεφάλαια υπολογισμένα με βάση τον Απρίλη του 2010; 1.000 τρισεκατομμύρια δολάρια, δανείσιμα κεφάλαια. Περίπου 1600 θεσμικοί επενδυτές έχουν αυτά τα δανείσιμα κεφάλαια στη παγκόσμια αγορά. Η μέση απόδοση αυτών των κεφαλαίων μέχρι πριν τη κρίση ήταν 6.22%. Η παγκόσμια οικονομία έχει Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν 57 τρισεκατομμύρια. Που σημαίνει ότι τα 1.000 τρισεκατομμύρια δολάρια προσδοκούν ετήσιο κέρδος 62 τρισεκατομμύρια δολάρια από μια οικονομία που παράγει στο σύνολο της 57 τρις. Εκεί μπλόκαρε η οικονομία και έσκασε η βόμβα το φθινόπωρο του 2008 και φυσικά άρχισαν να καταρρέουν οι τράπεζες γιατί οι τράπεζες βασικά είναι οι θεσμικοί επενδυτές που παίζουν με αυτά τα λεφτά. Λοιπόν, όταν έσκασε το κραχ, η κυβέρνηση, η τότε κυβέρνηση μας έλεγε, θα θυμάστε φαντάζομαι, ότι υπήρχε μεν η παγκόσμια κρίση, αλλά εμείς δεν φοβόμαστε, ήμασταν «οχυρωμένοι στο ευρώ», ήμασταν «θωρακισμένοι γερά» κλπ

Το Γενάρη όμως του 2009 βγήκε να πουλήσει ομόλογα η ελληνική κυβέρνηση για να αντλήσει λεφτά όπως κάθε χρόνο για να τροφοδοτήσει τις τρομακτικές ανάγκες που έχει σαν κράτος. Και δεν αγόραζε κανένας. Και τότε υπήρξε ο γενικευμένος πανικός. Ξαφνικά ο τότε πρωθυπουργός και ο τότε υπουργός Οικονομικών ανακάλυψαν ξαφνικά την κρίση. Και αποδείχτηκε αυτό που γνωρίζαμε όλοι όσοι τουλάχιστον μελετούσαμε τα στοιχεία, ότι ο βασιλιάς είναι θεόγυμνος. Και αποδείχτηκε όχι μόνο αυτό αλλά και ότι δεν υπήρχε δυνατότητα ανάταξης ή αντιμετώπισης του προβλήματος του χρέους. Γιατί στην τελευταία 10ετία, στη 10ετία του ευρώ, ο συνολικός δανεισμός του ελληνικού κράτους ήταν 490 δισεκατομμύρια ευρώ. Από αυτά ξέρετε τι πληρώσαμε; 450 δισεκατομμύρια πληρώσαμε εξυπηρέτηση χρέους. Δηλαδή μέσα σε μια 10ετία πληρώσαμε 1,5 φορά το χρέος που είχαμε στις 31/12/2009, (340 δις Χ 1,5 = περίπου 500) Και μένουν άλλα 40. Από αυτά τα 40 περίπου τα 18 με 20 είναι το συσσωρευμένο έλλειμμα 10ετίας του κρατικού προϋπολογισμού. Και τα υπόλοιπα 20 δεν ξέρουμε που πήγαν. Δεν ξέρουμε. Γιατί υπολογιστικά βγαίνει το νούμερο αλλά δεν υπάρχει αιτιολόγηση. Κάποιοι τα πήραν. Ποιοί τα πήραν; Το ψάχνουμε!

Λοιπόν, τι έγινε τώρα; Όταν κινδύνευε η χώρα, και βρέθηκε πλέον, αποκαλύφθηκε, το καθεστώς χρεοκοπίας της, η ευρωζώνη κλονίστηκε διότι εάν προχώραγε η χώρα, όπως είχε κάθε δικαίωμα να το κάνει, η συνθήκη της Λισαβόνας της το επέτρεπε, να προχωρήσει σε μονομερή ρύθμιση των χρεών της εκείνη τη στιγμή, δεν θα μπορούσε κανείς να την σταματήσει. Και δεν θα μπορούσε να την σταματήσει για τον εξής απλούστατο λόγο. Όταν δανείζεις ιδιώτη ή επιχείρηση, νοικοκυριό ή επιχείρηση και δεν μπορεί να πληρώσει τι κάνεις; Τον βάζεις σε εκκαθάριση, του παίρνεις τα περιουσιακά και τελειώσαμε. Στο κράτος δεν μπορείς να το κάνεις αυτό. Και αυτός είναι ο μεγαλύτερος εφιάλτης των δανειστών κρατών από τον 19ο αιώνα. Τι γίνεται αν αποφασίσει το κράτος να μην πληρώσει; Δεν μπορείς να του κάνεις εκκαθάριση. Δεν μπορείς να του απαιτήσεις την περιουσία σαν δανειστής.

Γιατί; Γιατί έχει ασυλία λόγω άσκησης εθνικής κυριαρχίας. Έτσι λένε οι νομικοί. Και αυτό είναι στο διεθνές δίκαιο, στον σκληρό πυρήνα του διεθνούς δικαίου. Το ήξεραν αυτό στην ευρωζώνη, οπότε τι κάνανε; Καλέσανε τα πολιτικά κόμματα στην έδρα, στις Βρυξέλλες, τις ηγεσίες, της τότε κυβέρνησης και της μελλοντικής κυβέρνησης και τους είπαν "εδώ είμαστε σε πολύ δύσκολη θέση, προέχει το ευρώ". Και επειδή πίσω από την Ελλάδα έρχονταν και άλλοι, η Ιρλανδία, η Πορτογαλία, η Ισπανία, η Ιταλία, το Βέλγιο, η Γαλλία, είπαν «πρέπει να φτιάξουμε έναν μηχανισμό άμεσα που να μην επιτρέπει στα κράτη και στους λαούς φυσικά να επιβάλλουν είτε διαγραφή, είτε ρυθμίσεις ή οτιδήποτε μονομερώς για να χάσουν τα λεφτά τους οι τράπεζες». Και έτσι στήσανε την ιστορία στην Ελλάδα γιατί ξέρανε ότι έχουμε τόσο εθελόδουλο πολιτικό σύστημα που μπορούν να επιβάλλουν ότι γουστάρουν εδώ. Και έτσι έγινε η μεταβολή, η πολιτική μεταβολή. Φυσικά επειδή κανένας δεν κάνει τίποτα με το αζημίωτο στήθηκε αυτή η λεηλασία των spreads, επιτοκίων και όλα αυτά τα πράγματα που είδαμε εκείνους τους μήνες και που απέφεραν στους κερδοσκόπους περίπου 17 δισεκατομμύρια κέρδη και από εκεί και πέρα άρχισε το γαϊτανάκι του να πάμε στο μηχανισμό στήριξης. Βεβαίως ο μηχανισμός στήριξης του ευρώ δεν έχει καμία σχέση με το μηχανισμό στήριξης της χώρας.

Εκεί λοιπόν κάνανε το εξής. Αυτό που τους ενδιέφερε δεν ήταν να βάλουν σε εφαρμογή το μνημόνιο αλλά την δανειακή σύμβαση. Με την δανειακή σύμβαση λοιπόν εξαναγκάσανε τη κυβέρνηση, "εξαναγκάσανε" τρόπος του λέγειν. Επειδή τυχαίνει λόγω επαγγέλματος να γνωρίζω και στελέχη του ΔΝΤ, γελάγανε τις μέρες εκείνες. Μου λέγανε ότι δεν είχαν προφτάσει να στείλουν τη δανειακή σύμβαση και είχε γυρίσει πίσω υπογραμμένη Ή τα ίδια στελέχη πιστεύανε ότι θα υπήρχε διαπραγμάτευση γι' αυτό ήταν ακραία η διατύπωση της δανειακής σύμβασης με σκοπό να κοπούνε κάποιες, οι πιο ακραίες εκδοχές, μέσα από μια διαπραγμάτευση. Δεν υπήρξε τίποτα, υπογράφτηκε αβλεπί. Και γράφτηκε στον διεθνή τύπο άλλωστε πολύ έντονα, κάποιοι οικονομικοί αναλυτές είπαν "τι σόι κυβέρνηση έχετε στην Ελλάδα".

Η δανειακή σύμβαση λοιπόν προβλέπει, το πρώτο πράγμα που προβλέπει είναι ότι η Ελλάδα αμετάκλητα και άνευ όρων παραιτείται της ασυλίας λόγω άσκησης εθνικής κυριαρχίας. Στις 6 Μαΐου του 2010 ψηφίζεται ο νόμος του μνημονίου από την Ελληνική Βουλή και δυο μέρες μετά, στις 8 Μαΐου, με τροπολογία σε ψηφισμένο νομοσχέδιο της Βουλής, δίνεται το δικαίωμα μόνο με την υπογραφή του υπουργού να ισχύει η δανειακή σύμβαση. Βεβαίως όσο γνωρίζω εγώ που ασχολούμαι περίπου μια 10ετία με τα ζητήματα αυτά σας πληροφορώ ότι δεν υπάρχει παρόμοιο συμβάν ή τέτοια δανειακή σύμβαση όχι μόνο στα ελληνικά χρονικά αλλά και στα διεθνή χρονικά από τις αρχές του 19ου αιώνα, δεν υπάρχει κράτος ακόμα και αποικία που να έχει υπογράψει τέτοιο πράγμα.

Ο Τσολάκογλου στις δίκες του 46, στις δίκες δοσιλόγων του 46, χρησιμοποίησε ως επιχείρημα ότι "εγώ όταν μου ζητήθηκε από τους χιτλερικούς, από τους ναζί, να υπογράψω τη κατάλυση του ενιαίου και αδιαίρετου της εθνικής κυριαρχίας της χώρας, παραιτήθηκα". Αυτό είναι γεγονός. Δεν τον κάνει φυσικά λιγότερο δοσίλογο Αλλά τουλάχιστον ακόμα και αυτός είχε τσίπα. Και 'δω μιλάμε, σε ομαλές συνθήκες, υπό καθεστώς υποτίθεται κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, έχουμε κυβέρνηση εκλεγμένη από την χώρα που παρέδωσε το σύνολο της χώρας στους ξένους δανειστές. Και ξέρετε τι σημαίνει αυτό στη πράξη;

Πρώτον. Παραιτήθηκε η χώρα από όλα τα φυσικά δικαιώματα που έχει ένας οφειλέτης απέναντι στο δανειστή του. Ακόμα και αυτά που έχει ένα φυσικό πρόσωπο.
Δεύτερον. Με βάση τη δανειακή σύμβαση στην Ελλάδα δεν επιτρέπεται να πάει σε τρίτες πηγές να αναζητήσει τα χρήματα και να ξεχρεώσει τους δανειστές. Δηλαδή αν είχαμε μια κυβέρνηση που διεκδικούσε το κατοχικό δάνειο από τους Γερμανούς, που είναι άμεσα απαιτητό, και συμφωνούσε η γερμανική κυβέρνηση να μας δώσει το κατοχικό δάνειο, τα 160 περίπου δισεκατομμύρια που υπολογίζουμε ότι είναι η σημερινή αξία του κατοχικού δανείου, δεν θα μπορούσαμε να τα χρησιμοποιήσουμε για να ξεχρεώσουμε τους κυρίους αυτούς.
Τρίτον. Οι δανειστές έχουν όμως το δικαίωμα, μερικά ή ολικά, να εκχωρήσουν τις δικές τους χρεωστικές απαιτήσεις σε τρίτους απέναντι στην Ελλάδα. Και σας λέω ένα σενάριο το οποίο αναφέρουν πάρα πολλοί ειδικοί. Ακραίο σενάριο, όντως, αλλά δεν είναι απίθανο, γιατί το έχουν υπογράψει αυτό το πράγμα. Και λέει ότι… το έχει πει ο κύριος Κασιμάτης, το έχω ακούσει και από τον κύριο Χρυσόγονο συγκεκριμένα, συνταγματολόγοι και οι δυο. Λοιπόν είπαν το εξής. Μπορούν να δώσουν τις χρεωστικές απαιτήσεις, πχ να δώσει η Ολλανδία τις χρεωστικές της απαιτήσεις απέναντι στην Ελλάδα στην Τουρκία, να έρθει η Τουρκία, να δεσμεύσει την Ακρόπολη και να τοποθετήσει την τούρκικη σημαία στην Ακρόπολη. Διότι παραίτηση από την ασυλία λόγω άσκησης εθνικής κυριαρχίας σημαίνει ότι παραιτείσαι από την δημόσια περιουσία του κράτους από το σύνολο της εθνικής επικράτειας, από το εθνικό έδαφος. Παραιτείσαι από την ιδιωτική περιουσία των πολιτών σου. Και παραιτείσαι ακόμη και από τη δυνατότητα να μην υπάρξει δέσμευση ή υποθήκευση ακόμα και στον οπλισμό της χώρας. Αυτό το πράγμα είναι πρωτοφανές. Γι' αυτό βγήκαν πάρα πολλοί αναλυτές στον κόσμο και νομικοί και λέγανε, συγκεκριμένα εγώ θυμάμαι έναν Αμερικανό χρηματιστή, ο οποίος είχε γράψει τότε στους New York Times ένα άρθρο λέγοντας "υπογράφει την εθνική της αυτοκτονία η χώρα".
Τέταρτον και το χειρότερο. Με βάση τα διεθνή ήθη και έθιμα, στις διεθνής αγορές η δανειακή σύμβαση αυτή εμπίπτει στο περίφημο "ίσοι όροι ανάμεσα στους δανειστές". Δηλαδή ότι ισχύει για έναν δανειστή υποχρεωτικά ισχύει για όλους είτε έχουν υπογράψει την δανειακή σύμβαση είτε όχι. Αν την εκτελέσεις δηλαδή μέχρι το τέλος αυτή τη δανειακή σύμβαση, τότε οποιοσδήποτε δανειστής του ελληνικού κράτους μπορεί να το χρησιμοποιήσει ως νομικό προηγούμενο και να απαιτήσει τις ίδιες ρήτρες, τις ίδιες υποχρεώσεις του κράτους απέναντι του, έστω και αν δεν συμπεριλαμβανόταν στην δανειακή σύμβαση. Αυτό λέγεται Pari Passu είναι ένας νομικός όρος που σημαίνει «ότι ισχύει για τον ένα, ισχύει για όλους».

Αυτό το πράγμα λοιπόν δεν έπρεπε να το μάθουμε εμείς, ούτε και η Βουλή βέβαια, γι' αυτό και δεν πήγε ποτέ στη Βουλή, πήγε μόνο στη προπαρασκευαστική της Βουλής και έμεινε εκεί. Βεβαίως στη Βουλή μπορείτε να το βρείτε ολόκληρο, είναι αναρτημένο πλέον. Δεν έχει κυρωθεί αλλά, με βάση το τι έχουν αποφασίσει, ισχύει γιατί εκτελείται.

Με βάση αυτά λοιπόν εφαρμόσανε τη πολιτική του μνημονίου η πολιτική του οποίου είχε σχεδιαστεί εξ' αρχής όχι τόσο για να δημιουργήσει τα πλεονάσματα εκείνα για να πληρωθούν τα τοκοχρεολύσια. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι δεν πληρώνονται. Κάθε χρόνο η εξυπηρέτηση του χρέους μας κοστίζει 35 με 40% του ΑΕΠ. Αυτό το πράγμα δεν γίνεται να πληρωθεί. Είναι αδύνατο. Το ξέρανε. Και εφόσον λοιπόν το ξέρανε τι έπρεπε να γίνει; Αν μας λέγανε το Γενάρη του 2010 "Θα βάλω χέρι στη δημόσια περιουσία", θα ξεσηκωνότανε όλος ο κόσμος. Οπότε τι κάνανε; Έφεραν ολόκληρο τον κόσμο στην απόγνωση, στην απελπισία, μεροδούλι μεροφάι, να σκέφτεται την ανεργία, το αν θα μπορεί να επιβιώσει αυτός, το παιδί του, η οικογένεια του αύριο και να του θέσουν το εξής δίλλημα, αυτό που είπε ο κύριος Όλι Ρεν πριν 3 βδομάδες μετά την 11η του Μάρτη που αποφασίστηκε η εκποίηση των 50 δις της δημόσιας περιουσίας. Τι είπε; "Ή πουλάτε ή χάνετε τους υπόλοιπους μισθούς της 10ετίας". Αυτό ήταν το δίλλημα των τοκογλύφων. Ή πουλάτε ή χάνετε ότι έχει μείνει από συντάξεις και μισθούς. Να εξαναγκάσουν το λαό να πει "Ας τα κομμάτια, πούλα κάτι, προκειμένου να μην χάσω και ότι μου έχει απομείνει". Και την ίδια ώρα ένα ολόκληρο σύστημα προπαγάνδας προσπαθεί να πείσει το λαό ότι είμαστε πάμπλουτη χώρα ρε παιδιά. Έχουμε πετρέλαια... Σαουδική Αραβία έχουμε πυρηνικά, έχουμε ιστορίες, πλουτώνιο, χρυσάφια... Τι είναι τώρα να δώσουμε 350 δισεκατομμύρια που είναι το χρέος; Ενώ στη πραγματικότητα δεν είναι έτσι.

Λοιπόν, από κει και πέρα η κατάσταση πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. Σε 8 μήνες εφαρμογής του μνημονίου είχαμε υποχώρηση μιας 10ετίας στην ελληνική οικονομία και τα εισοδήματα κατέληξαν στο 1974 σε πραγματικούς όρους. Τα επόμενα χρόνια που έρχονται θα είναι ακόμα πιο δύσκολα και πολύ χειρότερα από αυτό που έχουμε πληρώσει. Είμαστε στη προκαταρκτική διαδικασία.

Κατά τη γνώμη μου αυτό που οφείλουμε να κάνουμε είναι ένα πραγματικά, αυθεντικά, ρωμαλέο παλλαϊκό μέτωπο που θα απαιτήσει τον επαναπροσδιορισμό όλων των πολιτικών συνθηκών στη χώρα. Δηλαδή την ανατροπή του πολιτικού συστήματος και τη δημιουργία νέων προϋποθέσεων μιας νέας εξουσίας που θα επιβάλλει:

Την καταγγελία της δανειακής σύμβασης και το σύνολο του οικοδομήματος που στήθηκε πάνω σ' αυτή ώστε να μπορεί να γλυτώσει την αγχόνη και το δόκανο ο ελληνικός λαός και να οικοδομήσει μια νέου τύπου πορεία για το τόπο. Μια νέου τύπου εξουσία που αντανακλά και πρέπει να αντανακλά τα πραγματικά συμφέροντα του μόνου αυθεντικού εκφραστή αυτού του τόπου που είναι αυτός που τον ποτίζει με τον ιδρώτα του.

Με αυτό το πράγμα θέλω να κλείσω, Κοιτάξτε. Οι εποχές που αναθέταμε σε κάποιους άλλους την διοίκηση και την κυβέρνηση της χώρας τελειώσανε ανεπιστρεπτί. Τελειώσανε ανεπιστρεπτί. Είναι πολύ σοβαρό το μέλλον της χώρας το μέλλον των παιδιών μας και των οικογενειών μας για να το αναθέσουμε σε τρίτους σωτήρες.
Ή εμείς ή κανένας.

Ευχαριστώ πολύ.
Aπομαγνητοφώνηση – απόδοση της ομιλίας του Δ. Καζάκη στη «Σπίθα» τον Απρίλιο του 2011
http://dimitriskazakis.blogspot.com

Κυνική ομολογία: "Είμαστε ανίκανοι"



Μετά από διεφθαρμένους μας είπε και ανίκανους ο πρωθυπουργός της χώρας. Θυμάστε πιστεύουμε όλοι τότε που ο κ. Παπανδρέου είχε πει σε ξένο τηλεοπτικό δίκτυο, ότι υπάρχει μια συστημική διαφθορά στην Ελλάδα από επάνω μέχρι κάτω; Ε, τώρα είπε ότι υπάρχει και ανικανότητα.
Μεταφέρουμε αυτούσιο μέρος του διαλόγου στο Πολιτικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ, μεταξύ....
Παπανδρέου και Παναγιωτακόπουλου, από την εφημερίδα Real.gr, όταν ο κ. Παναγιωτακόπουλος τόνισε ότι η επιτροπή από την τρόικα «αγγίζει τα όρια της εθνικής μας κυριαρχίας». «Είναι ένα είδος εθνικής υποτέλειας» όπως είπε χαρακτηριστικά:
«Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Εγώ ζήτησα τεχνογνωσία. Από την αρχή άλλωστε όταν οι τροϊκανοί ζητούσαν διάφορα πράγματα εγώ τους έλεγα ότι είμαστε ανίκανοι να τα κάνουμε. Μετά άρχισαν να το καταλαβαίνουν και αυτοί ότι είμαστε ανίκανοι.
Γ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Έχω διαφορετική αντίληψη για τον ελληνικό λαό, δεν είναι ανίκανος ή άχρηστος.
Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: (Σε έξαλλη κατάσταση) Είμαι πρωθυπουργός και να σέβεσαι αυτά που λέω. Να ανακαλέσεις.
Γ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Έχω διαφορετική άποψη για τον ελληνικό λαό. Και η τεχνογνωσία κατ’ ουσίαν σημαίνει πολιτική υποταγή».
Απορία: Αφού αισθάνεστε ανίκανος κ. Παπανδρέου, γιατί δεν παραιτείστε, να μας απαλλάξετε από την ανικανότητά σας;
Υπάρχουν χιλιάδες ικανοί σ’ αυτόν τον τόπο για να τον πάνε μπροστά.
Δυστυχώς όμως δεν λέγονται Παπανδρέου….
http://hassapis-peter.blogspot.com

Πέμπτη 9 Ιουνίου 2011

Ένα "φύσημα" πρέπει στους θρασύδειλους τοπικούς άρχοντες...


Στο κέντρο της πλατείας Αριστοτέλους, μπροστά από ένα πανώ με το σύνθημα «Λευτεριά στη Ελλάδα», και περιστοιχισμένος από πολίτες, εγκαταστάθηκε ο Μίκης Θεοδωράκης, μετά το θέμα που δημιουργήθηκε με την άρνηση του Δήμου Θεσσαλονίκης να του παραχωρήσει το χώρο για ομιλία.
Σε δηλώσεις του, ο Μ. Θεοδωράκης τόνισε ότι η ομιλία του θα γίνει κανονικά το απόγευμα της Πέμπτης και κάλεσε το δήμαρχο Γιάννη Μπουτάρη να παραδεχτεί ότι έκανε λάθος και να του ζητήσει «συγγνώμη». «Μας στέλνει στα πάρκα, στο αεροδρόμιο, θα μας στείλουν και στη Χαλκιδική. Εγώ θεωρώ τον εαυτό μου ως έναν από τους 10.000.000 συνιδιοκτήτες της Ελλάδας. Όχι εδώ θα μείνουμε, δεν θα πάμε πουθενά», πρόσθεσε ο μεγάλος μουσικοσυνθέτης και επικεφαλής της «Σπίθας».
Ο δήμαρχος του απάντησε μέσω του Mega, ξεκαθαρίζοντας ότι δεν απαγόρευσε τη συγκέντρωση και θα περίμενε από έναν άνθρωπο σαν τον Θεοδωράκη να σεβαστεί την ευταξία της Θεσσαλονίκης: «αν θέλει να πω ότι έκανα λάθος, να το πω, αλλά πιστεύω ότι δεν έκανα λάθος», συμπλήρωσε.
Όπως μετέδωσε το ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο δήμαρχος αναζήτησε τηλεφωνικά τον μουσικοσυνθέτη, αλλά ο Μ. Θεοδωράκης αρνήθηκε να απαντήσει και δήλωσε πως θα του μιλήσει μόνο αν του ζητήσει «συγγνώμη».
Η συγκέντρωση της «Σπίθας» είναι προγραμματισμένη για τις 7:00 μ.μ. της Πέμπτης στην πλατεία Αριστοτέλους, με ομιλητή τον Μίκη Θεοδωράκη και θα ακολουθήσει συναυλία με τον Μανώλη Μητσιά.
Newsroom ΔΟΛ

Τρίτη 7 Ιουνίου 2011

"Αυτοί είναι δαίμονες δεν είναι πιλότοι"...


«Αστεράκια» είδαν οι Γερμανοί πιλότοι των Eurofighter Typhoon και οι Τούρκοι των F-4E 2020 Terminator, από τις απανωτές «σφαλιάρες» που έφαγαν από την 343 Μοίρα «Αστέρι» της 115 Π.Μ. του Tactical Leadership Programme (TLP), που διεξήχθη στο αεροδρόμιο του Albacete της Ισπανίας από τις 2 μέχρι τις 27 Μαΐου 2011.
Έχασαν όλες τις αερομαχίες από τα τέσσερα Ελληνικά F-16 Block 52+, και οι δύο Έλληνες πιλότοι αναδείχθηκαν οι κορυφαίοι πιλότοι της άσκησης. Κάτι που κάνει πιο εντυπωσιακό το επίτευγμα: Η 343 είναι Μοίρα με ειδίκευση στις αποστολές SEAD, δηλαδή καταστολής αεράμυνας. Οι γερμανικές, ισπανικές και γαλλικές μοίρες που κατανίκησε είναι ειδικευμένες Μοίρες σε αποστολές αέρος-αέρος!
Τουλάχιστον κάποιος "παίρνει πίσω" το αίμα του ελληνικού λαού που του έχουν ρουφήξει οι γκαουλάϊτερ της τρόϊκας, της Γερμανίας προεξαρχούσης.Αυτό που εντυπωσίασε τους ξένους είναι ότι τα ισπανικά και γερμανικά Eurofighter Typhoon δεν είχε καμία ελπίδα απέναντι στα ελληνικά F-16, παρά το γεγονός ότι θεωρητικά διέθεταν καλύτερο ραντάρ και έκαναν χρήση της υπερηχητικής ταχύτητας χωρίς την χρήση μετακαυστήρα. Για τα τουρκικά αεροσκάφη δεν το συζητάμε: Μόλις ερχόντουσαν σε επαφή ραντάρ με τα ελληνικά μαχητικά ήταν «kill» με συνοπτικές διαδικασίες!
«Αυτοί είναι δαίμονες δεν είναι πιλότοι» σχολίασε Ισπανός συνάδελφός τους κατά την διάρκεια της ψηφοφορίας, όπου φυσιολογικά, μετά απ’ όλα αυτά. ο πρώτος και ο δεύτερος πιλότος ολόκληρης της άσκησης (συνολικά ψηφίζονται τρεις) εκλέχθηκαν από την ελληνική ομάδα! Μάλιστα τους ψήφισαν ακόμα και οι Τούρκοι, αφού δεν μπορούσαν να κάνουν αλλιώς.
Τα στελέχη της 343Μ κατέκτησαν την πρώτη θέση σε ρόλο Εναέριας Υπεροχής (Air to Air), ενώ σε αποστολές Καταστολής Εχθρικής Αεράμυνας-Suppression Enemy Air Defense (SEAD) εκτέλεσαν με απόλυτη επιτυχία και ακρίβεια βολές Harm εξουδετερώνοντας όλους τους στόχους που τους είχαν ανατεθεί σε όλες τις αποστολές που έλαβαν μέρος.
Ένα ακόμα εντυπωσιακό στοιχείο: Δεν συμμετείχαν σε όλες τις ασκήσεις, λόγω της αναγκαστικής καθήλωσης για διερεύνηση του ριναίου σκέλους τους, αφού στην ίδια χρονική περίοδο είχαμε το ατύχημα στον Άραξο. Πρώτος και κατακτητής του τίτλου «The Warrior of the TLP Course» ο υποσμηναγός Χαράλαμπος Νίκου και δεύτερος ο σμηναγός Λουκάς Θεοχαρόπουλος, ενώ και ο τρίτος θα έβγαινε Έλληνας, αλλά για ευνόητους λόγους εκλέχθηκε ένας Πολωνός.
Στην εκπαιδευτική σειρά συμμετείχαν αεροπορικές δυνάμεις από: τη Γαλλία τέσσερα Mirage 2000 και δύο Alpha Jet, την Πολωνία τέσσερα F-16 και τέσσερα Mig-29, τη Γερμανία δύο Eurofighter και δύο Tornado, το Ηνωμένο Βασίλειο δύο Hawk, την Ισπανία δύο Eurofighter και την Τουρκία δύο F-4E. H Ιταλία διέθεσε δύο αεροσκάφη, ένα ελικοφόρο και ένα Ηλεκτρονικού Πολέμου.
Σκοπός του προγράμματος είναι η εκπαίδευση των Ιπταμένων του ΝΑΤΟ στη συγκρότηση και την ηγεσία μικτών σχηματισμών (COMAO) καθώς και η εξοικείωση και συνεργασία όλου του προσωπικού που υποστηρίζει τέτοιου είδους αποστολές, σύμφωνα με τα Νατοϊκά πρότυπα και διαδικασίες. Εκτελέσθηκαν αποστολές AI, OCA, Slow Mover Protection/Attack, TST, DEAD, No Flying Zone, CAS, PR και CSAR ημέρας και νύχτας.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Εφικτή η μελέτη της αντι-ύλης


Γενεύη, Ελβετία
Ένα από τα πιο σημαντικά επιτεύγματα που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Πυρηνικών Ερευνών (το γνωστό CERN) ανακοινώθηκε από τους υπευθύνους του ερευνητικού προγράμματος Alpha. Ερευνητές κατάφεραν να δημιουργήσουν εκατοντάδες σωματίδια αντιύλης και πιο συγκεκριμένα άτομα αντιυδρογόνου και να «παγιδεύσουν» ορισμένα από αυτά για 16 λεπτά, χρονικό διάστημα ικανό για να μελετηθούν.
Πρόκειται για μια εντυπωσιακή εξέλιξη με δεδομένο ότι πριν λίγους μήνες οι ερευνητές στο ίδιο πρόγραμμα είχαν καταφέρει να δημιουργήσουν 38 άτομα αντι-υδρογόνου και να τα «παγιδεύσουν» μόλις για μερικά δέκατα του δευτερολέπτου, χρονικό διάστημα που φυσικά δεν επέτρεψε οποιαδήποτε παρατήρηση και μελέτη τους.
Η αντιύλη
Η φυσική επιστήμη θεωρεί ότι για κάθε σωματίδιο όπως τα πρωτόνια και τα ηλεκτρόνια υπάρχει ένα αντισωματίδιο το οποίο η επιστημονική κοινότητα έχει ονομάσει «σωματίδιο-καθρέφτη» και είναι πανομοιότυπο με το «πρωτότυπο» αλλά με αντίθετο ηλεκτρικό φορτίο. Για παράδειγμα, ο «καθρέφτης» του πρωτονίου είναι το αντιπρωτόνιο, του υδρογόνου το αντιυδρογόνο ενώ «καθρέφτης» του ηλεκτρονίου είναι το ποζιτρόνιο. Σύμφωνα με την κρατούσα θεωρία, κατά την γέννηση του Σύμπαντος η αντιύλη ήταν τόση όση και η ύλη αλλά στη συνέχεια εξαφανίστηκε.
Οι επιστήμονες προσπαθούν επί χρόνια να βρουν απαντήσεις σε αυτό το κοσμικό μυστήριο η λύση του οποίου θα φωτίσει άγνωστες πτυχές της δημιουργίας αλλά και της εξέλιξης του συμπαντικού περιβάλλοντος. Τα σωματίδια αντιύλης μόλις έρθουν σε επαφή με την ύλη αλληλοεξουδετερώνονται δημιουργώντας καθαρή ενέργεια γεγονός που εμπόδιζε μέχρι σήμερα τους επιστήμονες να έρθουν σε επαφή μαζί τους. Έτσι όσο περισσότερο χρόνο καταφέρουν να έχουν στην διάθεσή τους οι επιστήμονες τα σωματίδια αντιύλης για να τα μελετήσουν τόσο περισσότερα μυστικά της θα αποκαλυφθούν.
Η μαγνητική «παγίδα»
Η δημιουργία και «παγίδευση» των 309 ατόμων αντιυδρογόνου έγινε στο πλαίσιο του ερευνητικού προγράμματος ALPHA (Antihydrogen Laser Physics Apparatus) στο οποίο διεθνής ομάδα ερευνητών χρησιμοποιεί μια ειδική συσκευή, έναν επιβραδυντή αντιπρωτονίων, για τη δημιουργία σωματιδίων αντιύλης. Οι ερευνητές με την βοήθεια της συσκευής δημιουργούν μια «μαγνητική παγίδα» η οποία συγκρατεί τα σωματίδια αντιύλης και δεν τους επιτρέπει να έρθουν αμέσως σε επαφή με την ύλη και να εξαφανιστούν.
«Καταφέραμε να δούμε για περισσότερο χρόνο το πώς συμπεριφέρονται αυτά τα σωματίδια όταν βρίσκονται στην παγίδα, πώς κινούνται, ποιά είναι η ταχύτητα και η ενέργειά τους. Με λίγες δεκάδες σωματίδια ήταν δύσκολο να τα δούμε όλα αυτά. Με μερικές εκατοντάδες σωματίδια αρχίζουμε να βλέπουμε την συμπεριφορά τους μέσα στην παγίδα» αναφέρει ο Τζέφρι Χάνγκστ, του Πανεπιστημίου Ααράους στη Δανία που είναι επικεφαλής αυτών των πειραμάτων.
Βασικός στόχος των ερευνητών είναι να διαπιστώσουν εάν ενεργεί η βαρύτητα πάνω στην αντιύλη με τον ίδιο τρόπο που ενεργεί και στην κανονική ύλη. Με απλά λόγια, οι φυσικοί προσπαθούν να καθορίσουν εάν το αντιυδρογόνο, αφού αφεθεί ελεύθερο, θα πέσει στο έδαφος, ή θα «πετάξει» ψηλά.
Η έρευνα δημοσιεύεται στο Nature Physics.
Βήμα Science
Newsroom ΔΟΛ

http://news.in.gr/science-technology

Δευτέρα 6 Ιουνίου 2011

Η πλατεία ήταν γεμάτη...



Ήταν πολλοί, ήταν πάρα πολλοί χτες από νωρίς το απόγευμα στην πλατεία Συντάγματος. Στο χώρο της πλατείας δεν έπεφτε καρφίτσα. Υπήρχε πυκνή ροή στην Ερμού μέχρι την Καπνικαρέα, στην Πανεπιστημίου, στην Βασιλίσσης Σοφίας, τη Σταδίου, την Αμαλίας…
Έντονος παλμός, αστείρευτη διάθεση του κόσμου, κυριολεκτικά δονείτο ολόκληρη η πλατεία ιδιαίτερα στις αποδοκιμασίες προς τους ενοίκους του Κοινοβουλίου. Ατέλειωτη ευρηματικότητα στα συνθήματα που φτιάχνονταν παρέες- παρέες με πηγαία έμπνευση και χιούμορ αλλά και καυστικότητα.
Οικογένειες με τα παιδάκια στους ώμους των μπαμπάδων, στις αγκαλιές των μανάδων, νεανικά πρόσωπα που έλαμπαν από σπιρτάδα, ηλικιωμένοι χαμογελαστοί, κάποιοι αγριεμένοι περνώντας έξω από το Υπουργείο Οικονομικών.
Ήταν εκεί, αποφασιστικοί, νηφάλιοι και αντάμα…
Ήταν εκεί πρόσωπα χαμογελαστά, κορμιά αγκαλιασμένα, όπως εκείνα που κρεμιόντουσαν από τα παράθυρα των αυτοκινήτων και ανέμιζαν ελληνικές σημαίες τον Ιούλιο του ’74.
Όπως εκείνα που άνοιγαν αυθόρμητα τις πρώτες τοπικές οργανώσεις του ΠΑΣΟΚ τις αμέσως επόμενες χρονιές.
«Πάλης ξεκίνημα, νέοι αγώνες»…

Κυριακή 5 Ιουνίου 2011

Έτοιμοι να παραδώσουμε Εθνική κυριαρχία;



Ότι συζητούσαμε, για πώληση Ακρόπολης ή ελληνικών νησιών και γελούσαμε πριν ένα χρόνο όταν λέγαμε ότι αυτά δεν γίνονται συζητάει ο ΓΑΠ με τους δανειστές μας όπως αποκάλυψαν οι ίδιοι!
«Βόμβα» από τον Χ. Βαν Ρομπάϊ. «Συζητούμε και τις υποθήκες για τα νέα δάνεια» δηλώνει ο πρόεδρος τoυ Ευρωπαϊκού Συμβουλίου
Σοκ και δέος από το νέο «τσουνάμι» μέτρων που έρχονται για τη συνέχιση της δανειακής βοήθειας προς την Ελλάδα με την τρόϊκα να περνά τη σκληρή γραμμή σε όλες τις διαπραγματεύσεις με την κυβέρνηση.
Μέσα σε αυτό το κλίμα σαν «βόμβα» σκάει η αποκάλυψη του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Χέρμαν Βαν Ρομπάϊ ότι ο ΓΑΠ συζητάει με τους δανειστές τη λύση της υποθήκευσης περιουσιακών στοιχείων για να τη νέα δανειακή βοήθεια προς την Ελλάδα.
Μάλιστα όπως είπε ο κ. Ρομπάϊ το θέμα αυτό συζητείται στους κόλπους της Ε.Ε, της Ε.Κ.Τ και του Δ.Ν.Τ χωρίς ωστόσο να δώσει περισσότερα στοιχεία για το σημείο στο οποίο βρίσκονται οι διαπραγματεύσεις αυτές.
Το σχετικό βίντεο εδώ:
http://www.youtube.com/watch?v=Z1ygOhSvCVM&feature=player_embedded


http://dexiextrem.blogspot.com/

Παρασκευή 3 Ιουνίου 2011

Οι ΗΠΑ μετατρέπονται σε φασιστικό κράτος στα χέρια των τοκογλύφων



Καταπέλτης στο αμερικανικό Κογκρέσο ο Ρον Πωλ: Οι ΗΠΑ, μετατρέπονται σε φασιστικό κράτος, στα χέρια των τοκογλύφων. Οι εχθροί της Ελλάδας και όλων των λαών, έχουν το ίδιο ονοματεπώνυμο.
Με ένα λόγο γενναίο, αληθινό και δημοκρατικό, το μέλος του Αμερικανικού Κογκρέσου, Φιλέλληνας και φίλος του Πατριωτικού Μετώπου κ. Ρον Πωλ, κατακεραύνωσε στο Κογκρέσο την μετατροπή του αμερικανικού administration σε φασιστικό παρακράτος, υπό τον απόλυτο μάλιστα έλεγχο των τοκογλύφων. Αυτών των ίδιων αλητήριων που έχουν φέρει την Ελλάδα μας και τον Λαό μας, στον Γολγοθά που βιώνουμε σήμερα. Διαβάστε τον λόγο του γενναίου Γιατρού, μέλους του Αμερικανικού Κογκρέσου. Αξίζει τον κόπο, για να δούμε τι μας ετοιμάζουν οι διεθνείς οικονομικές συμμορίες, που όπως όλοι πια γνωρίζουμε, έχουν το ίδιο ονοματεπώνυμο:
«Το τελευταίο Καρφί καρφώνεται στο φέρετρο της Αμερικανικής Δημοκρατίας. Κι όμως, το Κογκρέσο παραμένει σε πλήρη άρνηση καθώς οι ελευθερίες μας εξαφανίζονται γρήγορα μπρος στα ίδια μας τα μάτια. Η διαδικασία διευκολύνεται από την καλλιέργεια αδικαιολόγητων φόβων και άγνοιας για την πραγματική σημασία της Ελευθερίας. Προωθείται μέσω της διασποράς οικονομικών μύθων, ψευδολογημάτων και παραλογισμών μεταμφιεσμένων σε αγαθές προθέσεις. Η κυριαρχία του Νόμου απορρίπτεται συνεχώς και εξουσιαστικές προτάσεις προτείνονται ως πανάκειες για όλα μας τα προβλήματα. Η ανεξέλεγκτη εξάρτηση από την κρατική πρόνοια χρησιμοποιείται έντεχνα για να ωφεληθούν οι πλούσιοι εις βάρος της μεσαίας τάξης. Ποιός θα το περίμενε ότι η γενιά μας και το σημερινό Κογκρέσο θα στεκόταν αδιάφοροι και θα παρακολουθούσαν απαθείς μια τέτοια ξέφρενη αποσύνθεση της Αμερικάνικής Δημοκρατίας; Χαρακτηριστικό αυτής της δραματικής εξέλιξης είναι η υπερκομματική αποδοχή της Προεδρικής Εξουσίας, η οποία αναλογεί σε παράδοση δικτατορικής εξουσίας στον Πρόεδρο. Οι Πρόεδροί μας, μπορούν τώρα, ανάλογα με το κέφι τους να:
Διατάζουν δολοφονίες, συμπεριλαμβανομένων Αμερικανών Πολιτών. Στήνουν Μυστικά Στρατοδικεία. Βασανίζουν. Φυλακίζουν για αδιευκρίνιστο διάστημα, χωρίς νομικές διαδικασίες. Διατάζουν έρευνες και κατασχέσεις χωρίς τα απαραίτητα εντάλματα, καταργώντας πρακτικά την 4η Τροποποίηση ( 4th Amendment).
Αγνοούν τον κανόνα της προθεσμίας 60 ημερών για να ενημερώσουν το Κογκρέσο σχετικά με τυχόν πολεμικές επιχειρήσεις όπως ορίζεται από την Απόφαση Πολεμικών Εξουσιών (War Power Resolution). Παρατείνουν τις καταχρήσεις του Πατριωτικού Νόμου (Patriot Act) χωρίς καμία εποπτεία. Διεξάγουν πολεμικές επιχειρήσεις κατά βούληση. Συμπεριφέρονται σε όλους τους Αμερικανούς ως ύποπτους για τρομοκρατία ψαχουλεύοντάς τους στα απόκρυφα στα αεροδρόμια και απεικονίζοντάς τους γυμνούς με ολόσωμα μηχανήματα ακτινογράφησης με ακτίνες Χ.
Σε όλα αυτά, το FED (Federal Reserve) συμμετέχει παραχαράσσοντας νόμισμα για να εξασφαλίσει τους απαραίτητους πόρους για τους οποίους δεν αρκούν η φορολογία και ο δανεισμός, επιτρέποντας έτσι εκτροχιασμό των δαπανών, ατελείωτα χρέη και “στήριξη” ιδιαίτερων συμφερόντων.
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, οι παρεκτροπές και οι ανομίες σε σχέση με τις εξουσίες πολέμου, πρόκειται σύντομα να γίνουν νόμος με την Πράξη Εξουσιοδότησης Εθνικής Άμυνας (National Defense Authorization Act) την οποία επεξεργάζεται με σπουδή τώρα το Κογκρέσο. Αντί να ακυρώσει την Πράξη Εξουσιοδότησης της Χρήσης Στρατιωτικής Ισχύος του 2001 (Authorization for the Use of Military Force AUMF) όπως θα έπρεπε τώρα που ο Μπιν Λάντεν είναι παρελθόν, το Κογκρέσσο προγραμματίζει να αυξήσει τρομακτικά την πολεμική εξουσία του Προέδρου. Παρόλο που παρουσιάζεται τώρα μια ευκαιρία να τερματίσει το Κογκρέσο τους πολέμους στο Ιράκ, το Αφγανιστάν και το Πακιστάν με συνεργασία και των δύο κομμάτων το Κογκρέσο αντίθετα έχει κυριευθεί από μια εμμονή να διευρύνει τις αντισυνταγματικές εξουσίες τις οποίες έχει υφαρπάξει ο Πρόεδρος για να διεξαγάγει πολέμους.
Η παρούσα πρόταση θα επιτρέψει στον Πρόεδρο να καταφεύγει σε πόλεμο ανά πάσα στιγμή, οπουδήποτε, για οποιοδήποτε λόγο, χωρίς την έγκριση του Κογκρέσου. Πολλοί πιστεύουν ότι η προτεινόμενη πράξη θα επέτρεπε ακόμα και στρατιωτικές επιχειρήσεις ενάντια σε Αμερικανούς υπόπτους στις ίδιες τις ΗΠΑ. Η πρόταση αυτή δεν αναφέρεται στις επιθέσεις της 9/11. Θα διευρυνθεί ώστε να συμπεριλαμβάνει τους Ταλιμπάν και τις “συμμαχικές” τους δυνάμεις, διατύπωση που αποτελεί μια επικίνδυνα ασαφή και ευρεία περιγραφή των δυνητικών μας αντιπάλων. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι οι αλλαγές στο τμήμα 1304 καταλύουν τελείως τον κατακτημένο με αγώνες έλεγχο της εξουσίας του Προέδρου να οδηγεί την χώρα σε πόλεμο και την απαγόρευση να το κάνει αυτό χωρίς την έγκριση του Κογκρέσου, όπως αυτό διατυπώθηκε στην Συνταγματική Συνέλευση.
Η εξουσία αυτή του Κογκρέσου, αυτό και μόνο αυτό να κηρύσσει πόλεμο έχει υπονομευθεί σοβαρά από την έναρξη του πολέμου της Κορέας, ο οποίος διεξήχθη μετά από μια απόφαση του ΟΗΕ. Σήμερα κιόλας, πολεμάμε στη Λιβύη χωρίς ούτε καν να συμβουλευτούμε το Κογκρέσο, όπως πήγαμε επίσης και την δεκαετία του 1990 σε πόλεμο στη Βοσνία, επί προεδρίας Κλίντον. Οι τρεις κύριοι λόγοι της Συνταγματικής μας Συνέλευσης, θυμηθείτε ότι ήταν:
Να εγγυηθεί το ελεύθερο εμπόριο και την ελευθερία της μετακίνησης ανάμεσα στις Πολιτείες. Να κάνει το χρυσό και το ασήμι νόμιμο ανταλλακτικό μέσο και να καταργήσει το χαρτονόμισμα. Να περιορίσει αυστηρά την Εκτελεστική εξουσία από την κήρυξη πολέμου χωρίς την έγκριση του Κογκρέσου.
Σήμερα αντίθετα: Τα χαρτονομίσματα που εκδίδει το Federal Reserve είναι νόμιμα, ο χρυσός και το ασήμι παράνομα. Η Ρυθμιστική Νομοθεσία (Interstate Commerce Clause) χρησιμοποιείται για να ρυθμίζει κάθε εμπορική διακίνηση εις βάρος του ελεύθερου εμπορίου ανάμεσα στις πολιτείες. Και να, τώρα, το τελευταίο καρφί καρφώνεται στο φέρετρο της ευθύνης του Κογκρέσου για τις εξουσίες πολέμου, παραδίδοντας τις εξουσίες αυτές στα χέρια του Προέδρου-ένα οξύ και βαρύτατο χτύπημα στην ίδια την έννοια της Δημοκρατίας μας.
Κατά την άποψή μου, φαίνεται ότι σφραγίζεται έτσι τελεσίδικα η τύχη της Αμερικανικής Δημοκρατίας- εκτός εάν οι τελευταίες αυτές μεταβολές ανατραπούν άμεσα. Το πιο θλιβερό από όλα, είναι ότι όλες αυτές οι δυσοίωνες αλλαγές γίνονται στο όνομα του πατριωτισμού και της προστασίας της ελευθερίας. Δικαιολογούνται από καλές προθέσεις και την πίστη ότι η θυσία της ελευθερίας απαιτείται για την προστασία της ασφάλειάς μας. Τίποτε δεν μπορούσε να είναι πιο μακριά από την αλήθεια.
Ακόμα πιο θλιβερή είναι η πεποίθηση ότι οι εχθροί μας έχουν ως κίνητρο για να μας επιτεθούν τις ελευθερίες μας και την ευημερία μας και όχι την τελείως άστοχη εξωτερική μας πολιτική η οποία έχει δημιουργήσει δικαιολογημένες δυσαρέσκειες και έχθρες και έχει πυροδοτήσει ακραία βίαιες αντιδράσεις ενάντια στις ΗΠΑ. Εάν δεν το κατανοήσομε αυτό, οι ατελείωτοι, άδηλοι και ακήρυχτοι πόλεμοί μας θα συνεχιστούν και το έξοχο πείραμα της Αμερικανικής Ελευθερίας θα είναι οριστικά τελειωμένο».

http://amphiktyon.blogspot.com

Πέμπτη 2 Ιουνίου 2011

Ο φόβος της ασημαντότητας ως οδηγός συμπεριφοράς των «ισχυρών» του πλανήτη



Ο αριθμός των ισχυρών ανδρών που το τελευταίο διάστημα τη πατάνε εξαιτίας εμπλοκής τους σε σεξουαλικά σκάνδαλα, είναι ασυνήθιστα μεγάλος.
Μέσα σε λίγες μόνο μέρες μάθαμε ότι ο επικεφαλής του ΔΝΤ Dominique Strauss-Kahn, που πολλοί θεωρούσαν ως τον επόμενο πρόεδρο της Γαλλίας, μαζί με τον μέχρι πρότινος κυβερνήτη της Καλιφόρνιας Arnold Schwarzenegger, βυθίστηκαν στην ανυποληψία.
Οι ιστορίες τους είναι σχεδόν απίστευτες. Ο αρχηγός του ΔΝΤ, αρκετά πειθαρχημένος ώστε να επιβλέπει έναν από τους πλέον σημαντικούς διεθνείς οργανισμούς, φέρεται να βίασε μια καμαριέρα ξενοδοχείου.
Ο Schwarzenegger, εξίσου πειθαρχημένος, ώστε από απλός μετανάστης με μια περίεργη προσφορά να εξελιχθεί σε διάσημο σταρ του κινηματογράφου και αργότερα σε ισχυρό πολιτικό άνδρα, δεν μπόρεσε να ελέγξει τον εαυτό του, και έκανε παιδί με μια οικιακή του βοηθό.
Το μεγαλύτερο μας λάθος όταν ψάχνουμε τις αιτίες του γιατί οι ισχυροί αυτού του κόσμου απατούν τις συντρόφους τους, είναι να νομίζουμε ότι το κάνουν για το σεξ. Αν ήθελαν σεξ, έχουν τις συζύγους τους. Μάλλον όμως, αυτό που ψάχνουν είναι η επιβεβαίωση. Οι άνδρες απατούν λόγω ανασφάλειας. Και όσο πιο ψηλά βρίσκονται, τόσο πιο άσχημα πέφτουν, όχι λόγω της αλαζονείας, αλλά λόγω του φόβου και της αδυναμίας τους.
Αυτό που ωθεί κάποιον άνδρα να σκαρφαλώσει τη σκάλα της επιτυχίας είναι η επιθυμία του να γίνει κάποιος. Θέλουν να γίνουν και να αισθάνονται σημαντικοί. Θέλουν να ξεφύγουν από την ανωνυμία και τις συνέπειές της. Και δεν είναι η προοπτική της επιτυχίας που τους δίνει δύναμη, αλλά ο φόβος του να παραμείνουν ασήμαντοι. Είναι θύματα μιας γενικευμένης κουλτούρας στερημένης από αξίες, που μας θέλει να πιστεύουμε πως μόνο τα χρήματα και η ισχύς θα μας καταστήσουν σημαντικούς. Επομένως, ακόμη και την ώρα που σκαρφαλώνουν τη σκάλα της επιτυχίας, οι άνθρωποι αυτοί έχουν ένα τεράστιο κενό μέσα τους. Και όσο και να το γεμίζουν με χρήμα, δόξα, δύναμη, το κενό δεν λέει να γεμίσει. Ποτέ δεν αισθάνονται καλά με τον εαυτό τους. Δεν είναι πλήρεις. Μαστίζονται από αισθήματα λαιμαργίας και παραμένουν ανικανοποίητοι. Αυτό εξηγεί το γιατί οι τραπεζίτες της Wall Street που κερδίζουν δεκάδες εκατομμύρια κάθε χρόνο, συνεχίζουν να θέλουν κι άλλα.
Ο πρώτος κανόνας της επιτυχίας είναι ότι τίποτα εκεί έξω δεν μπορεί να καλύψει το εσωτερικό κενό. Το αίσθημα της αποτυχίας. Τα παραφερνάλια της επιτυχίας, οι σωματοφύλακες και οι θωρακισμένες λιμουζίνες δεν μπορούν να σε προστατέψουν από κάποιους δαίμονες μέσα σου, που συνεχώς σου ψιθυρίζουν ότι παραμένεις ένα μηδενικό.
Έτσι, αυτού του είδους οι άνδρες στρέφονται στις γυναίκες, για να αισθανθούν καλά με τον εαυτό τους. Θέλουν να αισθάνονται επιθυμητοί. Προσπαθούν να καταπνίξουν τις εσωτερικές φωνές που τους θυμίζουν την ασημαντότητά τους. Και επειδή το σεξ έχει μια δική του δύναμη, επιτρέπει στους ανασφαλείς άνδρες να αισθάνονται ιδιαίτεροι. Αισθάνονται δηλαδή επιθυμητοί, μόνο όταν τους επιθυμούν οι γυναίκες.
Γιατί όμως δεν αρκούνται στις συζύγους τους; Διότι κάποιος που μέσα του αισθάνεται loser, θεωρεί και τη γυναίκα που αποφάσισε να τον παντρευτεί ως ακόμη μεγαλύτερη loser! Η γυναίκα αυτή που πήρε το επίθετό του, και που του έκανε παιδιά, αποτελεί μέρος του όλου πακέτου της αποτυχίας που αισθάνεται μέσα του. Η γυναίκα όμως που δεν τον παντρεύτηκε, και που δεν έχει ταυτιστεί με τις αποτυχίες του, παραμένει ελκυστική, κάνοντάς τον αισθάνεται επιθυμητός.
Κάτι ανάλογο έγινε και με τον Tiger Woods και τις 15 μαιτρέσες του. Όταν ήταν παιδάκι, του έβαλαν ένα μπαστούνι του γκολφ στο χέρι και τον έπεισαν πως αν το χειριστεί καλύτερα από όλους τους άλλους, θα γίνει κάποιος. Σαν να του είπαν δηλαδή ότι τώρα δεν είναι τίποτα. Έτσι ο Woods μεγάλωσε με τη πίστη ότι χωρίς επιτυχία δεν είσαι τίποτα. Για αυτό, ότι και να πέτυχε, όσα βραβεία, όσα χρήματα και να κέρδισε, μέσα του παρέμεινε ένα τίποτα. Στράφηκε λοιπόν προς τις εξωσυζυγικές σχέσεις, για να καλύψει τα κενά του. Έψαχνε κάποια που θα τον ήθελε για αυτό που ήταν και όχι για τις αθλητικές του επιδόσεις. Και μάλιστα ήταν αρκετά ηλίθιος ώστε να πιστεύει ότι οι γυναίκες αυτές θα τον ήθελαν ακόμη κι αν δεν ήταν ένας ζάπλουτος πρωταθλητής. Μόνο η γυναίκα του τον αγαπούσε, αλλά την έχασε εξαιτίας του συμφεροντολογικού εγωισμού του.
Όλα αυτά εξηγούν και το γιατί όλοι αυτοί οι μοιχοί, εκτίθενται συναισθηματικά στις ερωμένες τους. Αν απλά επιζητούσαν σεξ, δεν θα τις έστελναν συνεχώς SMS λέγοντας πόσο μόνοι αισθάνονται, και πως μόνο αυτές τους καταλαβαίνουν.
Τι σχέση έχουν όλα αυτά με ένα διάσημο τραπεζίτη και πολιτικό που φέρεται να βίασε μια καμαριέρα; Δεν γνωρίζουμε όλες τις λεπτομέρειες της υπόθεσης, αλλά συνήθως τέτοιου τύπου άνδρες δεν περιμένουν να συναντήσουν αντίσταση.
Όταν διαμένεις σε σουίτα των $3.000, και το θύμα σου είναι μια φτωχή μετανάστρια καθαρίστρια, είσαι πεπεισμένος ότι θα έχει εντυπωσιαστεί τόσο πολύ από την επιτυχία σου, που θα λιώσει στα χέρια σου. Η όποια αντίσταση εκ μέρους της αποτελεί σοκ για τα πιστεύω σου.
Τα κίνητρα είναι πάντα τα ίδια. Όλοι οι άνδρες που κατοικοεδρεύον στη κορυφή, χρειάζεται συνεχώς να αυτοεπιβεβαιώνονται. Και το να αποκτήσουν μια γυναίκα που σε νορμάλ συνθήκες δεν θα τους ήθελε, αποτελεί έναν τρόπο για να καταπνίξουν τις φωνές των δαιμόνων που μέσα τους, τους θυμίζουν συνεχώς πόσο αποτυχημένοι είναι.
Υπ αυτή την έννοια, το σχόλιο που έκανε παλιότερα ο Strauss-Kahn, όταν συνελήφθη να διατηρεί δεσμό με μια υφιστάμενή του, «Ναι, λατρεύω τις γυναίκες, και τι μ αυτό;», επιδεικνύει μια πλήρη έλλειψη αυτογνωσίας. Το ζήτημα δεν είναι το πόσο λατρεύει τις γυναίκες, αλλά το πόσο μισεί τον εαυτό του.
Αυτού του είδους τα σκάνδαλα θα πρέπει να αποτελούν μια ευκαιρία για αφύπνιση της κοινωνίας μας. Μιας κοινωνίας που ορίζει λάθος την επιτυχία. Που δεν θεωρεί τη επιτυχία αποτέλεσμα της καλής συμπεριφοράς, της προσωπικής εντιμότητας, της οικογενειακής αφοσίωσης κλπ. Δυστυχώς κανένας δεν νοιάζεται για αυτά. Στη πραγματικότητα η κοινωνία μας επιβραβεύει μόνο το επίπεδο αναγνωρισιμότητας, και το χρήμα που διαθέτει ο καθένας μας.
S.A.-Huffington Post